Η ύπαρξη ζωής σε άλλα σημεία του Σύμπαντος είναι αναπόφευκτη σύμφωνα με τη Δρα Σάρα Ζίγκερ, καθηγήτρια πλανητολογίας στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ των ΗΠΑ.
Σε μία δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, η Δρ. Σάρα Ζίγκερ, περιγράφει πως κατά τη γνώμη της η ύπαρξη ζωής σε άλλα σημεία του Σύμπαντος είναι αναπόφευκτη και πως η εξερεύνηση του διαστήματος βρίσκεται ίσως στο πιο ενδιαφέρον μεταίχμιο της ιστορίας της.
Με την ανάπτυξη ολοένα και ισχυρότερων τηλεσκοπίων, οι αστρονόμοι έχουν καταφέρει να εντοπίσουν πλέον χιλιάδες πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος και σήμερα γνωρίζουν πως τα περισσότερα άστρα φιλοξενούν τουλάχιστον ένα πλανήτη, ενώ οι μικροί βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιοι.
Εντός των επόμενων 20 ετών μάλιστα, οι πιο αισιόδοξοι από τους ερευνητές πιστεύουν πως θα υπάρχει η τεχνολογική δυνατότητα να παρατηρηθεί η χημική σύσταση των εξωπλανητών, επιτρέποντάς τους να ανιχνεύσουν συγκεκριμένες υπογραφές από αέρια που σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, όπως το μεθάνιο ή το οξυγόνο.
«Μπορούμε πλέον να πούμε με σιγουριά πως για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, είμαστε στο σημείο να ψάξουμε με αξιώσεις για σημάδια ζωής σε μερικές εκατοντάδες από τα κοντινότερα σε μας άστρα» η Ζίγκερ.
«Ο Γαλαξίας μας έχει 100 δισεκατομμύρια άστρα και το Σύμπαν έχει περισσότερους από 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες, οπότε βασιζόμενοι σε απλές πιθανότητες το ενδεχόμενο να υπάρχει ζωή εκεί έξω φαίνεται αναπόφευκτο», πρόσθεσε.
Στις ερχόμενες δεκαετίες, στο οπλοστάσιο των αστρονόμων θα προστεθούν ορισμένα πολύ ισχυρά εργαλεία, όπως το τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ, το οποίο θα εκτοξευθεί το 2018 και θα έχει τη δυνατότητα ανάλυσης της ατμόσφαιρας εξωπλανητών, μερικοί από τους οποίους μάλιστα συγκεντρώνουν βάσιμες πιθανότητες για την ανάπτυξη ζωής.
Παράλληλα με τα νέα τηλεσκόπια, αναπτύσσονται και τεχνικές παρατήρησης οι οποίες μπορούν να χρησιμεύσουν για την απευθείας παρατήρηση των πλανητών εκτός Ηλιακού Συστήματος. Η μία από αυτές εστιάζει σε μία νέα γενιά οπτικών που φιλτράρουν το φως από τα μητρικά άστρα και αφήνουν να περάσει μόνο το φως που έχει ανακλαστεί από τον πλανήτη, ενώ η άλλη περιλαμβάνει τη δημιουργία σκιάστρων στα διαστημικά τηλεσκόπια, τα οποία τοποθετούνται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το φακό των τηλεσκοπίων, προστατεύοντας με τη σκιά τους το παρατηρούμενο στόχο από το φως των διπλανών άστρων.
«Για να έχουμε την κατάλληλη αυτοπεποίθηση πως η έρευνά μας θα αποδώσει καρπούς, θα πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα απευθείας παρατήρησης τουλάχιστον 1.000 εξωπλανητών στα πιο κοντινά αστρικά συστήματα που μοιάζουν με το δικό μας», υποστήριξε η Ζίγκερ. «Στεκόμαστε σε ένα κατώφλι της ανθρώπινης ιστορίας καθώς σύντομα πρόκειται να μάθουμε εάν υπάρχει οποιουδήποτε είδος ζωής πέρα από τη Γη», κατέληξε.
