Τό ἔτος 1968 κατέκτησε τήν 1η θέσι!
(Δηλώσεις F. J. Strauss 17/5/1968, Δελτία Ἑλβετικῶν Τραπεζῶν «Credit Suisse» Μαρτίου 1968, «Schweizererische Kreditanstalt» Ἰουνίου 1968, «Union de Banques Suisses» Νοεμβρίου 1968).
Στήν ἐτήσια σύγκρισι τῆς First National City Bank (F.N.C.B.) τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1969, ἡ δραχμή κατετάγη στήν πρώτη θέσι γιά τήν περίοδο 1968 – 1969 σέ ἀγοραστική δύναμι. (Βλπ. καί «Ναυτεμπορική» 18/11/1969)
Γιά τό ἔτος 1970, τό Μηνιαῖο Στατιστικό Δελτίο τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. Μαίου 1970 κατέταξε τήν δραχμή καί πάλι στήν πρώτη θέσι, σέ σύγκρισι μέ ὅλες τίς χῶρες – μέλη του.
Ἐπίσης, τό Δελτίο «Monthly Economic Letter» τῆς F.N.C.B. στό τεῦχος Σεπτεμβρίου 1970 κατέταξε καί πάλι πρώτη σέ σταθερότητα τήν δραχμή, ἔναντι ὅλων τῶν νομισμάτων σέ διεθνῆ κλίμακα.
Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1971, τό Μηνιαῖο Στατιστικό Δελτίο τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. κατέταξε τήν δραχμή στήν πρώτη θέσι κάθ΄ὅλη τήν 4ετία 1967 – 1970, συγκριτικά μέ τίς 22 χῶρες – μέλη του.
Γιά τό ἔτος 1971 ἡ δραχμή κατετάγη καί πάλι πρώτη. Τό 14ο τεῦχος τοῦ ἑλβετικοῦ δελτίου «Vision», τόν Ἰανουάριο 1972 δημοσίευσε συγκριτικό πίνακα ἀπωλείας ἀγοραστικῆς δυνάμεως τῶν εὐρωπαϊκῶν νομισμάτων κατατάσσοντας τήν δραχμή καί πάλι στήν πρώτη θέσι σέ σταθερότητα. Καί κατέληγε:
«Ἡ Ἑλλάς διετήρησε καί κατά τό 1971, μέ σημαντική μάλιστα διαφορά, τήν πρώτη θέση ἀπό πλευρᾶς τιμαριθμικῆς σταθερότητος, οἱ δέ Ἕλληνες ἐργαζόμενοι προηγοῦνται, μέ ἐκπληκτική πράγματι διαφορά, ἔναντι ὅλων τῶν Εὐρωπαίων ἐργαζομένων, ἀπό πλευρᾶς αὐξήσεως τοῦ ὕψους καί τῆς ἀγοραστικῆς δυνάμεως τοῦ εἰσοδήματός τους».
Ἐπίσης, τό Δελτίο «Monthly Economic Letter» τῆς F.N.C.B. στό τεῦχος Σεπτεμβρίου 1972, σέ συγκριτικό πίνακα γιά 25 χῶρες κατέταξε γιά ἀκόμη μία φορᾶ τήν δραχμή πρώτη καί ὡς τό σταθερώτερο νόμισμα τοῦ κόσμου τήν πενταετία 1967 – 1971.
Γιά τό ἔτος 1972 οἱ «Financial Times» στό φύλλο τῆς 24 Ὀκτωβρίου 1972 ἀναγνώρισαν τήν σκληρότητα τῆς δραχμῆς ὡς «μοναδικό φαινόμενο στόν κόσμο». Τό ἴδιο καί τό περιοδικό «ΤΙΜΕ» στίς 20 Νοεμβρίου 1972. Μάλιστα, τό δεύτερο “OSCAR Οἰκονομίας” γιά τό 1972, ἀπενεμήθη στήν Ἑλλάδα, διότι «ἐπλησίασε σέ ἐξαιρετικῶς ὑψηλό βαθμό τήν πλήρη νομισματική σταθερότητα»! («Financial Times», 15 Ἰανουαρίου 1973).
Καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς περιόδου 1967 – 1973 λοιπόν ἡ δραχμή ἦταν τό σταθερώτερο νόμισμα τοῦ κόσμου!
Στίς 20 Ὀκτωβρίου 1973 ἔγινε κάτι μοναδικό στήν ἱστορία της: Τό ἐθνικό μας νόμισμα, ἀνατιμήθηκε κατά 10% ἔναντι ὅλων τῶν ἄλλων νομισμάτων! (Δηλαδή τό δολλάριο ἀπό 30 δρχ. πῆγε στίς 27 δρχ.)!…
Τιμάριθμος 1967 – 1972
Ἀπό τίς ἀρχές ἀκόμη τίς δεκαετίας τοῦ ’60 εἶχαν ἀρχίσει πληθωριστικά φαινόμενα στίς Χῶρες τῆς Δύσεως…
Ἤδη τό 1962, ἡ Ἰταλία, ἡ Γαλλία, ἡ Γερμανία καί ἡ Ἰαπωνία ἄρχισαν νά ἐφαρμόζουν ἀντιπληθωριστική πολιτική. Τά πληθωριστικά φαινόμενα στήν Δυτική Εὐρώπη ἐκτοξεύθηκαν ἀπό τό 1964 καί ἔπειτα:
Ἡ Μ. Βρεταννία ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1964 προχώρησε σέ ἔκτακτο περιορισμό τῆς ἀγοραστικῆς δυνάμεως τῆς λίρας καί περικοπῆ τῶν συναλλαγματικῶν δαπανῶν!
Τό 1966 ἡ πληθωριστική κρίσις μεγάλωσε: Τό Βέλγιο προχώρησε σέ “πλαφόν” στήν πιστοδότησι καί πάγωμα τιμῶν ἐπί 3μηνο.
Ἡ Ὁλλανδία σέ ἔλεγχο τιμῶν καί πιστωτικούς περιορισμούς.
Ἡ Ἐλβετία καί ἡ Σουηδία σέ οἰκοδομικούς καί πιστοδοτικούς περιορισμούς καί αὔξησι τῶν ἐπιτοκίων. Ἡ Γαλλία σέ σκλήρυνσι τοῦ ἐλέγχου τῶν τιμῶν.
Ἡ Νορβηγία σέ αὐστηρό ἔλεγχο πιστοδοτήσεων καί περιορισμό τῶν δημοσῖων ἐπενδύσεων.
Οἱ Η.Π.Α. καί ἡ Δυτική Γερμανία σέ πιστωτικούς περιορισμούς καί αὔξησι ἐπιτοκίων κ.λπ. (βλπ. «Οἰκονομικό Ταχυδρόμο» 28/7/1966 καί 29/9/1966).
Ἐνδεικτικό εἶναι ὅτι στίς 28 Μαΐου 1966, ὁ τότε Δ/τῆς τῆς Τραπέζης Ἑλλάδος Ξεν. Ζολώτας, σέ ἐμπιστευτική Ἔκθεσί του πρότεινε πάγωμα τιμῶν καί εἰσοδημάτων γιά ἕνα ἔτος καθώς καί μηχανισμό ἐλέγχου τιμῶν καί ἀμοιβῶν!…
Τήν περίοδο 1967 – 1972, ὁ τιμάριθμος (Δείκτης Τιμῶν Καταναλωτοῦ) εἶχε μέση ἐτήσια αὔξησι 2,45%.
Τήν ἴδια περίοδο ὅλες οἱ λοιπές χῶρες – μέλη τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. εἶχαν μέση ἐτήσια αὔξησι 4,58%. (Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος «Τά πρῶτα 50 χρόνια» σελ. 518).
Ἤδη μέχρι τό τέλος τοῦ 1967 ἡ Ἑλλάς κατέλαβε τήν πρώτη θέσι ἀπό πλευρᾶς χαμηλοῦ τιμαρίθμου.
(βλπ. Μηνιαῖο Δελτίο Ο.Η.Ε. μηνός Νοεμβρίου 1967. Μηνιαῖο Δελτίο Διεθνούς Νομισματικοῦ Ταμείου (Δ.Ν.Τ) μηνός Δεκεμβρίου 1967.
Μηνιαία Στατιστικά Δελτία Ο.Ο.Σ.Α. μηνῶν Νοεμβρίου 1967 καί Ἀπριλίου 1968).
Στό Μηνιαῖο Στατιστικό Δελτίο τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. μηνός Φεβρουαρίου 1969 ἀναφέρεται ὅτι ὁλόκληρο τό 1968 ἡ Ἑλλάς διετήρησε τήν πρώτη θέσι σέ χαμηλό τιμάριθμο ἔναντι ὅλων τῶν χωρῶν – μελῶν του.
Τό ἔτος 1970 ὁ Ο.Ο.Σ.Α. ἐπιβεβαίωσε ὅτι καί πάλι ἡ Ἑλλάς διετήρησε τήν πρώτη θέσι στά Μηνιαῖα Στατιστικά Δελτία τῶν μηνῶν Ἀπριλίου 1970, Μαΐου 1970 καί Ἰουλίου 1970.
Ἐπίσης στό Στατιστικό Δελτίο Ἀπριλίου 1971 συνεπέρανε ὅτι πέτυχε τόν μικρότερο μέσο ἐτήσιο ρυθμό ἀνόδου τιμῶν καθ’ ὅλη τήν 4ετία 1967 – 1970!
Στά Μηνιαία Στατιστικά Δελτία τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. μηνός Φεβρουαρίου 1972 καί Ἰουλίου 1972 διακηρύχθηκε ὅτι καί κατά τό διάστημα Μαρτίου 1971 – Μαΐου 1972 ἡ Ἑλλάς ἐξακολουθοῦσε νά διατηρῆ τήν πρώτη θέσι σέ χαμηλό τιμάριθμο στόν κόσμο, μέ δεύτερες τίς Η.Π.Α.
Ἐπίσης, ἡ οἰκονομική ἐπιθεώρησις «Vision», στίς 14 Ἰανουαρίου 1972, ἀνέφερε:
«Ἡ Ἑλλάς διετήρησε καί κατά τήν διάρκεια τοῦ 1971, μέ σημαντική μάλιστα διαφορά, τήν πρώτη θέσι διεθνῶς ἀπό πλευρᾶς νομισματικῆς σταθερότητος».
Τό πρῶτο βραβεῖο “OSCAR Οἰκονομίας” πού ἔλαβε ἡ Ἑλλάς γιά τό ἔτος 1971, ἀνέφερε σύν τοίς ἄλλοις ὡς αἰτιολογία καί τό ὅτι ἐπέτυχε «τήν καλλίτερη ἀντιπληθωριστική πολιτική τοῦ ἔτους 1971…». («TIMES» Λονδίνου, 10 Ἰανουαρίου 1972).
Στήν ἐτήσια ἔκθεσι τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. ποῦ κυκλοφόρησε τόν Ἰούνιο τοῦ 1975 ἀναφερόταν ἐπί λέξει:
«Ἡ Ἑλλάς παρουσίασε κατά τήν περίοδο 1967 – 1972 τόν μικρότερο ρυθμό αὐξήσεως τοῦ τιμαρίθμου ἀπό ὅλες τίς χῶρες τοῦ Ο.Ο.Σ.Α.». («Ἐτήσια Ἔκθεσις Ο.Ο.Σ.Α. 1975» σελ. 13)Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
