Ένα σκληρό παιχνίδι εξουσίας και επίδειξης δύναμης παίζει η Γερμανία στην Ευρώπη, με αντίπαλο την Ελλάδα, θυμίζοντας τον άνισο αγώνα Δαυίδ και Γολιάθ, που όλοι γνωρίζουμε από τη Βίβλο, ότι είχε απρόσμενο νικητή τον αδύναμο Δαυίδ.
Όπως όλα δείχνουν η πανίσχυρη Γερμανία έχει αποφασίσει να τραβήξει την κόντρα της με την αδύναμη αυτή τη στιγμή Ελλάδα, στα άκρα. Και έχει πάρει μαζί της σχεδόν όλους τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, κυρίως λόγω του φόβου που τους προκαλεί η δύναμη της.
Νομίζει ότι βρίσκεται σε θέση ισχύος και αυτό προφανώς μπορεί να αποδειχτεί και το μεγάλο της μειονέκτημα.
Γιατί μια νίκη σ’ ένα αγώνα ζωής και θανάτου, έχει σημασία για τον νικητή, αν δεν βγει βαριά πληγωμένος , ίσως και ανάπηρος και βεβαίως αν οι «θεατές» του αγώνα που τον υποστηρίζουν δεν αποτελέσουν παράπλευρα θύματα της μάχης.
Και αυτός ο αγώνας της Γερμανίας, σίγουρα δεν είναι εύκολος. Γιατί έχει αντίπαλο έναν λαό περήφανο αν και βαριά αποδυναμωμένο από την πείνα στην οποία τον υπέβαλαν για έξι ολόκληρα χρόνια.
Και αυτός ο λαός επέλεξε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ποιόν δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Και αυτόν θα ακολουθήσει.
Δυστυχώς, οι Γερμανοί αποδεικνύεται ότι είναι ένας λαός που δεν διδάσκεται από τα παθήματα του. Δυο φορές μέσα στον προηγούμενο αιώνα, αιματοκύλησε τον πλανήτη, για να δείξει την δήθεν ισχύ του. Και δυο φορές κατατροπώθηκε.
Δυστυχώς, όμως, χύθηκε αίμα, πολύ αίμα. Και αυτό το επικίνδυνο γερμανικό παιχνίδι εξουσίας, παίζεται και σήμερα.
Η Γερμανία θέλει να αποδείξει και πάλι την ηγεμονία της.
Ούτε αυτή τη φορά θα τα καταφέρει. Γιατί οι λαοί, στα βάθη της ιστορίας, έχουν αποδείξει ότι δεν θέλουν ηγεμόνες και επαναστατούν. Η ιστορία είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα.
Και αν σήμερα το ρόλο του αδύναμου «επαναστάτη» παίζει μόνη της η Ελλάδα, σε λίγο σε όλες τις γωνίες της Ευρώπης θα αρχίσουν να μπαίνουν και άλλες φωτιές.
Γιατί, έστω και στο «+1’» δεν μπορεί παρά να κερδίσει η λογική. Και η λογική είναι με το μέρος της Ελλάδας. Μιας χώρας που δεν ζητάει τίποτε περισσότερο, από μερικές ανάσες για να δώσει λύση στα προβλήματα της και να πάρει και πάλι μπρός η μηχανή της ανάπτυξης.
Τι θα κερδίσει η Γερμανία, αλλά και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης αν οδηγήσουν την Ελλάδα με την στάση τους σε μια χρεοκοπία και σε μια έξοδο από το ευρώ;
Απολύτως τίποτα. Αντίθετα θα ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη. Θα θέσουν σε εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο την ευρωπαϊκή ενοποίηση και την πορεία του κοινού νομίσματος που με τόσο κόπο χτίσανε οι λαοί.
Ακόμη και αν σε μια τέτοια περίπτωση δεν πρυτανεύσει η λογική , τότε μπορεί τον αγώνα να τον χάσει η Ελλάδα, αλλά και ο νικητής θα είναι τόσο πληγωμένος που στην ουσία θα έχει και αυτός ηττηθεί. Και μαζί τους θα έχουν βαθιές πληγές και οι «θεατές» της μάχης, οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Γιατί λοιπόν να συμβούν όλα αυτά; Απλά και μόνο για να επιβεβαιωθεί ο νόμος του ισχυρού;
Λάθος, μεγάλο λάθος. Έστω και στο «+1’» του αγώνα, θα πρέπει να επικρατήσει η λογική. Και αυτή είναι με το μέρος της Ελλάδας.
Έστω και στο «+1’», η Ελλάδα θα βρει τους συμμάχους που της πρέπουν και θα συνεχίσει να αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού, μέσα στην Ευρώπη.
