Όσο περισσότερο προσπαθεί κανείς να καταλάβει τον αποθανόντα συνιδρυτή της Apple, Στιβ Τζομπς, τόσο περισσότερο δυσκολεύεται. Από τη μία ήταν ένας αφοσιωμένος οπαδός της πρακτικής του Ζεν και από την άλλη ήταν ένας συχνά τυραννικός διευθυντής που διαχειριζόταν την ομάδα του και πολλούς άλλους που βρίσκονταν στο δρόμο του με την τεχνική του εκφοβισμού.

Ο Μπιλ Γκέιτς, συνιδρυτής της Microsoft και άσπονδος φίλος του Τζομπς, πάντα γοητευόταν από το σύμβολο της Apple. Και μάλιστα, σύμφωνα με τη βιογραφία του συνιδρυτή της Apple που έγραψε ο Walter Isaacson, ο Γκέιτς ζήλευε τη θρυλική ικανότητα του Τζομπς κυριολεκτικά να σαγηνεύει ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, βάζοντας τους πάντες στη δική του λογική.

Επίσης, πίστευε ότι ο Στιβ Τζομπς ήταν «περίεργος» και με πάρα πολλά ελαττώματα. Για τον Γκέιτς, ο Στιβ Τζομπς μπορούσε να συνεννοηθεί με τους άλλους ανθρώπους σε ένα ή δύο άλλα επίπεδα.

Πίστευε ότι «ο Τζομπς ήταν ο άνθρωπος που είτε σε… έγραφε κανονικά είτε προσπαθούσε να σε γοητεύσει». Ο συνιδρυτής της Apple δεν ήταν και ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Απέλυσε τον επικεφαλής του MobileMe μπροστά σε πολλούς υπαλλήλους της εταιρείας, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε λούσει ανθρώπους με κοσμητικά επίθετα. Κάποιες φορές ο θυμός του ήταν μέρος της γοητείας του.

Ενώ οι ψυχολόγοι έχουν μία λέξη γι’ αυτού του είδους τη συμπεριφορά. Λέγεται ναρκισσισμός. Οι ναρκισσιστές αποζητούν διαρκώς επιβεβαίωση, θέλουν να ελέγχουν τους ανθρώπους και είναι αδίστακτοι σε ό,τι αφορά στις ανάγκες τους. Πρέπει να ικανοποιηθούν. Αυτό συχνά τους καθιστά εξαιρετικά αποτελεσματικούς ως στελέχη, όπως ακριβώς δηλαδή ήταν ο Στιβ Τζομπς.