Όχι, μην τον κλειδώσεις επειδή λέει ότι θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία. Μην τον αποκαλείς αγύριστο κεφάλι. Στο κάτω – κάτω τί είμαστε όλοι μας; Ένα παζλ των εμπειριών μας. Κι ο παππούς είναι μεγάλο παζλ. Και πόλεμο έζησε και πείνα και φτώχεια κι εμφύλιο. Και ύστερα τα πράγματα βρήκαν τη σειρά τους και δούλεψε κι έθρεψε την οικογένειά του.
Τον γέρο να τον σέβεσαι. Και τη γριά. Είδαν κι έζησαν πολλά. Εξαπατήθηκαν, έχασαν, πόνεσαν. Και πάλεψαν. Μπορεί να μην πάλεψαν στο δρόμο και σ’ επαναστάσεις, αλλά δούλεψαν σε χτικιάρικες δουλειές και μεγάλωσαν φαμίλιες. Μάχη είναι κι αυτή, καθημερινή. Ασταμάτητη.
Κι ακόμη αυτή τη μάχη δίνουν. Κι ακόμη πονάνε για τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Έτυχε στον παππού και στη γιαγιά να ζήσουν στα γεράματα ακόμη έναν πόλεμο. Της τηλεόρασης. Με τις σφαίρες του Αυτιά και του Σαμαρά να τους πετυχαίνουν στο μυαλό. Με τις βόμβες τρόμου του Άδωνη να τους κόβουν τα πόδια.
Λες συνέχεια εκνευρισμένος «και τι έχει να φοβηθεί ο παππούς;» Πολλά! Με τα 700 και 800 ευρώ σύνταξη που παίρνει, συντηρεί τα παιδιά τού άνεργου παιδιού του. Με αυτά τα λεφτά τσοντάρει στη δόση στεγαστικού των παιδιών του. Με αυτά τα λεφτά χαρτζιλικώνει ακόμη και την 50χρονη απολυμένη κόρη του. Αυτά φοβούνται ότι θα χάσουν ο παππούς και η γιαγιά.
Δεν είναι τσιφούτηδες, ούτε τα παστώνουν, ούτε θέλουν να τα πάρουν μαζί τους. Αυτοί ξέρουν πολλά περισσότερα από εμάς για να είναι σίγουροι πως όλα εδώ μένουν. Όμως δεν ξέρουν από ίντερνετ, ούτε από εναλλακτική ενημέρωση. Ό,τι τους λέει το MEGA, ο ΑΝΤ1 και ο ΣΚΑΪ ξέρουν. Κι αυτοί τους λένε ότι αν δεν κερδίσει η Νέα Δημοκρατία θα έρθουν οι κομμουνιστές να τους πάρουν τη σύνταξη.
Κι αυτόν τον φόβο δεν τον αντέχουν. Όχι για τους ίδιους. Οι περισσότεροι μέχρι και τα χάπια τους κόβουν για να έχουν να δώσουν βοήθεια στα παιδιά και τα εγγόνια τους. Και τα λεφτά για να φάνε δύο γιαούρτια την ημέρα θα τα βρουν ακόμη κι αν αύριο τους κόψουν τη σύνταξη. Όμως νιώθουν έντονα την ανάγκη προστασίας της οικογένειάς τους. Έχουν βαθιά μέσα τους ανεπτυγμένη την έννοια της αξιοπρέπειας.
Δεν αντέχει ο παππούς και η γιαγιά την ιδέα ότι η τράπεζα θα πάρει το σπίτι των παιδιών τους. Ούτε αντέχουν την ιδέα ότι το εγγόνι τους θα πάει νηστικό στο σχολείο. Αυτός είναι ο φόβος τους κι εκεί πατάει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, τα κανάλια. Όταν τους διαβάζουν το πρωί τα τρομακτικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων οι Παπαδάκηδες, νιώθουν στημένοι απέναντι σε εκτελεστικό απόσπασμα.
Αυτή είναι η πλειοψηφία των παππούδων και των γιαγιάδων. Για τα παιδιά τους τρέμουν. Μην έρθει η στιγμή που δε θα έχουν να τους δώσουν τίποτα. Μην κάνεις, λοιπόν, τη μαλακία να τους κλειδώσεις την Κυριακή. Μην κάνεις τη βλακεία να μαλώσεις μαζί τους. Μην τους τρομάζεις ακόμη περισσότερο. Πιάσε τους από τον ώμο και μίλησέ τους. Εξήγησέ τους.
Φτάνει η μάχη που έδωσες στα social media. Εντάξει, την κέρδισες. Ξεκόλλα τώρα. Αν θες να κάνεις κάτι ουσιαστικό μίλα με τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Πες τους να στο κάνουν για δώρο. Πότε σου αρνήθηκαν δώρο; Πάρε τον φόβο από πάνω τους. Αυτό έχουν ανάγκη. Να δουν εσένα να ελπίζεις. Και ύστερα να τους πας να ψηφίσουν. Μην τους ρίχνεις ευθύνες. Ανέλαβε εσύ την ευθύνη να τους ηρεμήσεις. Να τους κάνεις να νιώσουν χρήσιμοι για σένα. Πάντα αυτό ήθελαν.
ΠΗΓΗ:
kartesios.com
