Η ιστορία του γίγαντα σήμερα της Silicon Valley ξεκινά σεμνά και ταπεινά μέσα σε ένα γκαράζ της Καλιφόρνια με αρχικό κεφάλαιο κάπου 538 δολάρια!
Όσο για το περίεργο όνομα της φίρμας Hewlett-Packard, ήταν απλώς τα ονόματα των δυο φίλων που γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο και βάλθηκαν να αλλάξουν τον κόσμο της τεχνολογίας: κάποιου Γουίλιαμ Χιούλετ και Ντέιβιντ Πάκαρντ (έριξαν μάλιστα το νόμισμα για να αποφασίσει η τύχη ποιανού το όνομα θα έμπαινε πρώτο).
Οι δυο φοιτητές του Στάνφορντ ίδρυσαν τη Hewlett-Packard Company το 1939, στον απόηχο της μεγάλης κρίσης που συντάραξε την αμερικανική οικονομία, κι αυτό για να λανσάρουν στην αγορά την εφεύρεση του Χιούλετ, έναν ταλαντωτή αναπαραγωγής ήχου που είχε σκαρώσει ο δαιμόνιος πιτσιρικάς τον προηγούμενο χρόνο.
Το καινοτόμο προϊόν αγοράστηκε από το στούντιο του Ουόλτ Ντίσνεϊ για να δώσει το κάτι παραπάνω στον ηχητικό εξοπλισμό των οχτώ κινηματογραφικών αιθουσών που θα παιζόταν η ολοκαίνουρια ταινία του «Φαντασία» και τα υπόλοιπα είναι πλέον Ιστορία!
Οι δύο πιτσιρικάδες ιδρυτές του ομίλου έκαναν όμως πολλά περισσότερα από αμέτρητες τεχνολογικές καινοτομίες (όπως ο πρώτος υπολογιστής τσέπης!), όπως ας πούμε ότι κατέληξαν σε μια νέα επιχειρηματική ηθική που θα έμενε γνωστή ως «ο τρόπος της Hewlett-Packard»: μια θρυλική σήμερα επιχειρηματική κουλτούρα ανοιχτής επικοινωνίας, ακεραιότητας, ομαδικής δουλειάς και πρωτοπορίας.
Αμφότεροι πρότυπα για την αφοσίωσή τους στους υπαλλήλους τους και την εξαιρετική γενναιοδωρία τους, η διοικητική μέθοδος που εφάρμοσαν έδινε τον πρώτο λόγο στον εργαζόμενο και έβαζε στη θέση του απόλυτου βασιλιά τον πελάτη: οι Χιούλετ και Πάκαρντ εκπαίδευαν τους πωλητές τους να παίρνουν πάντα την πλευρά του πελάτη στις διαμάχες με την εταιρία που είχαν ιδρύσει!
Ο πελάτης λοιπόν είχε πάντα δίκιο, οι ανταγωνιστές ήταν αξιοσέβαστοι, οι υπάλληλοι ήταν οικογένεια και σύντομα «ο τρόπος της Hewlett-Packard» έγινε μοντέλο προς μίμηση σε ολόκληρη τη Silicon Valley.
Η αγαστή συνεργασία των δυο τους έμεινε ορόσημο στον κόσμο της τεχνολογίας και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μικρή σπουδαστική φίρμα έγινε σύντομα κολοσσός: όταν έκλεισε τα μάτια του ο Χιούλετ το 2001, η εταιρία του ήταν πια η 13η μεγαλύτερη επιχείρηση των ΗΠΑ, με ετήσιες πωλήσεις που άγγιζαν τα 50 δισ. δολάρια και παρουσία σε 120 χώρες. Όσο για την οικογένεια των εργαζομένων του, είχε πια πληθύνει αρκετά, φτάνοντας τώρα τους 90.000 υπαλλήλους!
Και όλα αυτά ξεκίνησαν από έναν ιδιαιτέρως διακριτικό και ήρεμο άνθρωπο που με τον παντοτινό συνεργάτη στο πλευρό του άλλαξαν τον κόσμο και βοήθησαν τη Δύση να εγκαινιάσει τη σύγχρονη τεχνολογική εποχή της…
Πρώτα χρόνια
Ο Γουίλιαμ «Μπιλ» Ρέντινγκτον Χιούλετ γεννιέται στις 20 Μαΐου 1913 στο Μίσιγκαν ως γιος καθηγητή ιατρικής στο τοπικό πανεπιστήμιο. Ο διαπρεπής γιατρός έλαβε νέα θέση στο σπουδαίο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ όταν ο γιος του ήταν τριών ετών κι έτσι η οικογένεια μετακόμισε στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια.
Εκεί, στο Σαν Φρανσίσκο, είναι που θα έρθει σε επαφή ο μικρός Μπιλ με τον κόσμο της τεχνολογίας για πρώτη φορά, αν και η τραγωδία θα χτυπούσε σύντομα την οικογένεια: σε ηλικία 12 ετών χάνει τον πατέρα του, η οικογένεια κατάφερε ωστόσο να επιβιώσει.
Στο σχολείο δεν σημειώνει λαμπρές επιδόσεις, καθώς η δυσλεξία τού στερεί εκπαιδευτικές δάφνες, η υψηλή του νοημοσύνη ωστόσο πείθει το διδακτικό προσωπικό του Στάνφορντ να τον εντάξει στο σπουδαστικό δυναμικό του. Ο Μπιλ γίνεται δεκτός το 1930.
Εκεί θα τύχει της προσοχής του σπουδαίου καθηγητή τεχνολογίας Frederick Terman, βαρύ πυροβολικό του Στάνφορντ, ο οποίος θα λειτουργήσει ως μέντορας και θα τον συμβουλεύσει σε πολλές κρίσιμες στιγμές της ζωής του. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του το 1934, πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα ηλεκτρολόγου μηχανικού από το επίσης περίφημο MIT και επέστρεψε κατόπιν στο Στάνφορντ (1936) για να πάρει άλλο ένα πτυχίο, αυτή τη φορά στη μηχανολογία.
Τότε ήταν που γνώρισε τον συμφοιτητή του Ντέιβιντ Πάκαρντ και οι δυο νεαροί συνδέθηκαν γρήγορα με βαθιά φιλία…
Η γέννηση της Hewlett-Packard
Τα λαμπρά μυαλά των δυο φοιτητών δεν περνούσαν απαρατήρητα και κάτω από τις συστάσεις (ακόμα και τις πιέσεις) του καθηγητή Terman, οι δυο τους ιδρύουν τελικά το 1939 την εταιρία Hewlett-Packard Company, με έδρα το οικιακό γκαράζ της οικογένειας των Πάκαρντ στο Palo Alto της Καλιφόρνια.
Η επιχειρηματική δραστηριότητα όφειλε όμως να περιμένει, καθώς ξέσπασε εν τω μεταξύ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Χιούλετ στρατεύτηκε, υπηρετώντας ως αξιωματικός στα πεδία της μάχης. Αφήνει όμως πίσω τον Ντέιβ, ο οποίος τρέχει όπως μπορεί τη φίρμα.
Πρόλαβε βέβαια πριν φύγει για τα αιματοβαμμένα χαρακώματα να ζητήσει το χέρι της καλής του, Flora Lamson, με την οποία παντρεύτηκαν και απέκτησαν πέντε παιδιά…
Επιχειρηματικές κινήσεις
Το πρώτο βιώσιμο εμπορικά προϊόν της Hewlett-Packard αναπτύχθηκε από τον Χιούλετ στα εργαστήρια του Στάνφορντ: ήταν ένας ταλαντωτής ήχου. Το στούντιο του Ουόλτ Ντίσνεϊ αγόρασε οχτώ από δαύτους (έναντι 71,5 δολαρίων τον καθένα) για χρήση στην κινηματογραφική προβολή του φιλμ «Φαντασία» (1940).
Το προϊόν αποδείχθηκε ωστόσο χρήσιμο και σε άλλους κλάδους, όπως η ιατρική, η γεωλογία, η μηχανική, οι πετρελαϊκές, ακόμα και ο στρατός το ήθελε! Αυτή η συσκευή (HP 200A) είναι που εγκαινίασε τη Hewlett-Packard στην αγορά τεχνολογίας ενσωματώνοντας εντός της σύσσωμη την επιχειρηματική φιλοσοφία των δύο φοιτητών: μικρότερες συσκευές, έλεγχος, μετρήσεις και ακριβείς υπολογισμούς.
Οι Χιούλετ και Πάκαρντ εγκαθιδρύουν ταυτοχρόνως τη νέα επιχειρηματική ηθική που ευαγγελίζονταν, αυτό που αποκαλείται σήμερα «ανοιχτή εταιρική κουλτούρα» και άλλαξε τον τρόπο που δούλευαν πλέον οι επιχειρήσεις τεχνολογίας: ανοιχτές πόρτες στα γραφεία, χαλαρό κλίμα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους, μετοχές στους υπαλλήλους και ευέλικτα ωράρια εργασίας.
Ο «τρόπος της Hewlett-Packard» ήταν μια ριζικά καινοτόμα στρατηγική διοίκησης που χαρακτηριζόταν από προσωπική συμμετοχή, καλή συνεννόηση και την αναγνώριση της παραδοχής ότι «ο καθένας σε μια εταιρεία θέλει να κάνει μια καλή δουλειά». Οι Bill και Dave δίνουν άπλετο χώρο για πρωτοβουλίες στους υπαλλήλους τους, καθώς αυτοί ξέρουν καλύτερα τους τομείς δράσης τους.
Ταυτοχρόνως, καθιερώνουν την πολιτική ανοιχτών αιθουσών και γραφείων, καθώς χωρίς κλειστές πόρτες θα δημιουργηθεί ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και κατανόησης. Οι λίγοι αρχικά εργαζόμενοι ενθαρρύνονται ενεργά να συζητούν τα προβλήματα με τον υπεύθυνο χωρίς να υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις, την ίδια στιγμή που οι δύο ιδρυτές συμφώνησαν από την αρχή ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να καρπώνονται απευθείας τη (μελλοντική ακόμα!) επιτυχία της εταιρίας. Κι έτσι η HP καταβάλει τα πρώτα μπόνους στους υπαλλήλους της ήδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας, όπως εξάλλου έκανε και με τις φιλανθρωπικές δωρεές της.
Η νέα επιχειρηματική ηθική των Χιούλετ και Πάκαρντ κάνει τη φίρμα γνωστή σε κάθε γωνιά της Silicon Valley καθώς ήταν παράδεισος να δουλεύεις εκεί. Η HP είναι έτσι σύμβολο όχι μόνο της τεχνολογικής καινοτομίας των ιδρυτών της αλλά και των καλών επιχειρηματικών πρακτικών της, κάτι που την εκτόξευσε στις συνειδήσεις του κόσμου της τεχνολογίας.
Ο Χιούλετ έβλεπε πάντα τους υπαλλήλους του ως τα απόλυτα θεμέλια της εταιρικής του επιτυχίας και διατηρούσε προσωπικές σχέσεις με όλους. Ταυτοχρόνως, η επιστημονική του περιέργεια τον μετέτρεψε σε πραγματικό οραματιστή της τεχνολογικής βιομηχανίας καθώς μπορούσε να σκαρώσει νέες λύσεις σε παλιά και άλυτα εν πολλοίς προβλήματα. Όλοι του το αναγνώριζαν αυτό, οι χιλιάδες δηλαδή εργαζόμενοι που ήρθαν σε επαφή μαζί του στα 62 χρόνια που ήταν στο τιμόνι της HP!
Ο Ντέιβιντ τιμήθηκε εκτεταμένα για τη δουλειά του τόσο εντός ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό, από πανεπιστήμια και επιστημονικούς ομίλους μέχρι σωματεία εργαζομένων και επιχειρηματικές ενώσεις. Το 1985, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν του απένειμε το Προεδρικό Μετάλλιο Επιστήμης, την υψηλότερη πολιτειακή αναγνώριση των ΗΠΑ για επιστημονικά επιτεύγματα.
Όσο για την εταιρία του, κάτω από την καινοτόμα τεχνολογική ματιά του Χιούλετ και τη δαιμόνια διοίκηση του Ντέιβ, η Hewlett-Packard ειδικεύτηκε σύντομα στην ανάπτυξη και κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών, μέσων αποθήκευσης, υλικού δικτύωσης, λογισμικού και υπηρεσιών. Οι σειρές προϊόντων της επεκτάθηκαν στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα σχετικά μέσα αποθήκευσης, καθώς και σε μια ευρεία γκάμα εκτυπωτών και άλλων προϊόντων απεικόνισης, αλλά και εξοπλισμό δοκιμής συστημάτων και ηλεκτρονικό ιατρικό υλικό. Ένας κολοσσός είχε έρθει για να μείνει…
Προσωπική ζωή
Πολύ απλός ως άνθρωπος, διοικούσε τον κολοσσό του από το ίδιο γραφείο με τα ίδια έπιπλα για 40 συναπτά έτη. Όχι βέβαια ότι παρέμενε και πολύ εντός του, καθώς συνήθιζε να οργώνει τα γραφεία για να νιώθει τον παλμό των υπαλλήλων και το κλίμα που επικρατούσε.
Ο ίδιος αντιτάχθηκε σθεναρά στις παγίδες του πλούτου και χρησιμοποίησε την περιουσία του για να βοηθήσει άλλους και να κάνει καλά πράγματα να συμβούν σε ζωές πολλών. Όπως είπε στη βιογραφία του, έκανε πάντα αυτό που τον ενδιέφερε ως μηχανικό και «τα χρήματα προέκυψαν απλώς στην πορεία».
Ίδρυσε δικό του φιλανθρωπικό ίδρυμα (William and Flora Hewlett Foundation) το 1966 και δώρισε τεράστια ποσά σε Αφρική, Νοτιοανατολική Ασία, Λατινική Αμερική, αλλά και στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, την ίδια στιγμή που τα πανεπιστήμια Stanford και Berkeley ευεργετήθηκαν ιδιαιτέρως από τον Χιούλετ.
Ο Μπιλ έχασε την πολυαγαπημένη του σύζυγο το 1977 και την επόμενη χρονιά ανέβηκε για δεύτερη φορά τα σκαλιά της εκκλησίας. Έφυγε από τον κόσμο στις 12 Ιανουαρίου 2001, όταν τον πρόδωσε η καρδιά του…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
