Πραγματικά αδυνατώ να κατανοήσω την εμπάθεια του πολιτικού συστήματος ενάντια στον Γιώργο Παπανδρέου.

Την Παρασκευή ανακοινώθηκε ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα παρουσιάσει το Σάββατο το νέο κόμμα του.

Η «κίνηση» αυτή που συζητιέται εδώ κι ένα μήνα πλέον είναι γεγονός.

Τον τελευταίο μήνα έχω ακούσει και έχω διαβάσει πολλά. «Τι πάει να κάνει ο Παπανδρέου, να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ;»

«Τολμάει να μιλάει ο Παπανδρέου που μας έβαλε στα μνημόνια». «Ο Παπανδρέου θέλει το δικό του ιδιόκτητο κόμμα».

Τέλος, αυτό που ακούστηκε τελευταία είναι ότι ο Παπανδρέου θα είναι αυτός που «θα δώσει τη νίκη στο Σαμαρά». Φυσικά, όσο θα πλησιάζει η μέρα των εκλογών θα ακούσουμε όλο και περισσότερα.

Δεν είμαι εγώ αυτός που θα προσπαθήσω να δικαιώσω τον Παπανδρέου. Δεν το έκανα ποτέ αλλά για να λέμε και την αλήθεια δεν με έχει ανάγκη ούτε εμένα ούτε κανέναν άλλο.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, ο Παπανδρέου το ζήτησε μόνος του αυτό. Ζήτησε από τον ελληνικό λαό να τον κρίνει στις 25 Ιανουαρίου. Το ζήτησε ξεκάθαρα και με τον πιο δημοκρατικό τρόπο. Δεν το ζήτησε μέσω μιας «στημένης» δημοσκόπησης, δεν το ζήτησε από δημοσιογράφους «παπαγαλάκια», δεν το ζήτησε από «κουμπάρους» – «κολλητούς» και φυσικά, δεν το ζήτησε εκβιάζοντας το πολιτικό σύστημα.

Σε αντίθεση με αρκετούς που στήριξαν την πολιτική τους καριέρα σε αυτές τις λογικές ο Γιώργος Παπανδρέου καλεί τον ελληνικό να τον δικαιώσει ή να τον εξορίσει μιας και καλή από την πολιτική σκηνή της χώρας.

Στη χώρα όπου μας αρέσει να βλέπουμε θεωρίες συνωμοσίας πίσω από την κάθε κίνηση, που πιστεύουμε σε «ψεκασμούς» και στην «ομάδα Ε», αρνούμαστε να δούμε μερικές φορές τη μία και πραγματική αλήθεια. Ίσως αν το κάναμε αυτό να είχαμε γλιτώσει από πολλά προβλήματα.

Στο συγκεκριμένο θέμα θα πρέπει να δούμε ότι αυτοί που προβάλλουν τα παραπάνω ερωτήματα και προβληματισμούς είναι οι πρώην «σύντροφοι» του. Οι βολεμένοι που φοβούνται να χάσουν την θεσούλα τους. Φοβούνται, μιας και το ΠΑΣΟΚ με το ζόρι πλέον φτάνει στις δημοσκοπήσεις το 3%.

Το μικρό και φοβικό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου στα πλαίσια του ΚΟΔΗΣΟ δεν εκφράζει πλέον τους παλιούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εκφράσει την Κεντροαριστερά που απουσιάζει από το πολιτικό κάδρο.

Δεν μπορεί να οδηγήσεις τις εξελίξεις αλλά να συμβιβαστεί σε έναν παθητικό ρόλο και ένα ποσοστό που θα ακολουθεί για να συμπληρώνει.

Αναφέρουν ότι ο Παπανδρέου μας έβαλε στα μνημόνια. Όμως τι έκαναν αυτοί; Αντιστάθηκαν; Είπαν ότι το μνημόνιο δεν είναι η λύση, ότι ίσως θα πρέπει πρόεδρε να βρούμε άλλες λύσεις.

Αντιθέτως, στη πορεία ψηφίσαν και άλλα μνημόνια και μεσοπρόθεσμα και ότι άλλο τους πάσαραν οι υπάλληλοι της τρόικα. Ακόμα και την ύστατη ώρα που ο Παπανδρέου ζήτησε το δημοψήφισμα ο Λοβέρδος και η Καϊλή με φυσικό ενορχηστρωτή τον Βενιζέλο έριξαν την νόμιμα και εκλεγμένη κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ δεν το διέσπασε ο Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ το διέσπασε το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα που το απέσπασε από την εκλογική του βάση.

Που το έστρεψε απέναντι στο μη προνομιούχο Έλληνα και το έκανε να συνεργαστεί με την «δεξιά» και την ακροδεξιά του Άδωνι και του Βορίδη.

Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου είναι αυτό που ξέχασε πρώτα από όλα το τι σημαίνει δεξιά και συνεργάστηκε μαζί της.

Είμαι σίγουρος ότι είναι αρκετοί αυτοί που θα σπεύσουν να δικαιολογηθούν και να πουν ότι το έκανε για το καλό της χώρας!!!

Θα τους απαντήσω ότι στο καλό της χώρας και του χριστιανισμού έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Ένα μεγάλο έγκλημα απέναντι στον ελληνικό λαό ήταν και η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ.

Είναι λογικό ότι η επιστροφή του Γ. Παπανδρέου στο πολιτικό σκηνικό θα κάνει πολλούς να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Θα κάνει άλλους να τον κατηγορήσουν για τα πάντα.

Προσωπικά πιστεύω ότι από αύριο θα περάσουμε σε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Μια αλλαγή που δεν θα στηρίζεται στα ποσοστά και στη μικροπολιτική αλλά σε πραγματικά θέματα που προβληματίζουν την ελληνική κοινωνία. Έχει την δυνατότητα να στρέψει την συζήτηση σε νέες πολιτικές και όχι σε μια στείρα πολιτική του «ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για αυτό ή ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για το άλλο».

Φυσικά, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Τις επόμενες μέρες θα μπορέσουμε όλοι να διαπιστώσουμε τις προθέσεις του Γ. Παπανδρέου. Ο καθένας μπορεί να του προσάψει ό,τι επιθυμεί μιας και είναι αναφαίρετο δημοκρατικό του δικαίωμα όπως δικαίωμα του Παπανδρέου είναι να ζητά να κριθεί από τον Ελληνικό λαό…