Ο κύβος ερρίφθη και οδεύουμε σε εκλογές. Προβλέπεται μια εκλογική αντιπαράθεση με ακραίες πολώσεις και τρομολαγνικές επιθέσεις ενάντια στην ισχυρή πιθανότητα εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική ιστορία της χώρας είναι πλούσια σε παρόμοια τρομολαγνικά διλήμματα.
«Αυτή η δραχμή είναι δική σου, μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει», διαλαλούσε η δεξιά το 1963 ενάντια στην επερχόμενη τότε νίκη της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου.
«Καραμανλής ή τάνκς» ήταν το άκρως τρομοκρατικό δίλημμα των πρώτων εκλογών της μεταπολίτευσης του 1974 που πέτυχε το στόχο του.
«Αν ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, θα χρεοκοπήσει η χώρα, θα γυρίσουμε στην κόλαση της δραχμής» είναι το σύνθημα του σήμερα.
Πίσω από το γελοιοδέστατο αυτό σύνθημα στρατεύεται το σύνολο σχεδόν του στρατού κατοχής των ξεδιάντροπων καθυποταγμένων κεντρικών ΜΜΕ των Φιρφιρίκων, των Ναιναίκων, των Μπάμπηδων και ΣΙΑ.
Είναι όμως πολύ αργά πια για τρομολαγνικές γελοιότητες. Δεν πείθουν πια.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να κυβερνήσει μετά την επερχόμενη νίκη του στις εκλογές.
Που δεν αποκλείεται βέβαια να είναι περισσότερες από μία.
Το κρίσιμο ραντεβού της ιστορίας για τον χαρισματικό Αλέξη Τσίπρα και τη χώρα είναι στα τέλη του Μαρτίου του 2015.
Την περίοδο δηλ. που λήγουν δυσθεώρητα ελληνικά χρέη και το Βερολίνο θα ζητήσει το λογαριασμό και θα θέσει στον ΣΥΡΙΖΑ το μεγάλο δίλημμα.
Να δεχτεί τις πολιτικές του Μνημονίου μέσα στη φυλακή της ευρωζώνης ή να αποτολμήσει τη μεγάλη έξοδο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι υπάρχει λύση για κατάργηση ή έστω σημαντική χαλάρωση του μνημονιακού μαστιγώματος μέσα στο ευρώ.
Αν το καταφέρει, τότε αυτό θα το χειροκροτήσουμε όλοι, ακόμα και εμείς οι σημαιοφόροι της μετάβασης στη δραχμή που θεωρούμε την έκδοση εθνικού νομίσματος με παράλληλο νοικοκύρεμα και ανάπτυξη της οικονομίας, ως αναγκαίο μέσο για μια ελπιδοφόρα πορεία προς τα εμπρός.
Αν παρ” όλες τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε μια αντιμνημονιακή γραμμή, τελικά κάνει στροφή 180 μοιρών και υποταχτεί στην ανελέητη λιτότητα που απαιτεί το Βερολίνο, τότε θα καταρρεύσουν οι ελπίδες που έχει εναποθέσει ο ελληνικός λαός στο κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, με συνέπεια την κατακόρυφη πτώση της εκλογικής του απήχησης σε μονοψήφια ποσοστά.
Με την ίδια ταχύτητα που ανέβηκε η εκλογική του επιρροή στο ζενίθ, μπορεί να κατέβει στο ναδίρ. Η πτώση από τα ψηλά στα χαμηλά θα είναι πιο ηχηρή από την αντίστροφη πορεία.
Τότε, το εγχώριο και διεθνές κατεστημένο θα τον κατασπαράξει, με συνακόλουθη συνέπεια την προκήρυξη και νέων εκλογών, δεύτερων ή και τρίτων, όπου θα θριαμβεύσει και πάλι η υποταγμένη στο Βερολίνο δεξιά με τις παραφυάδες της.
Η οποία θα πρέπει να το παραδεχτούμε είναι ειλικρινής. Υποστηρίζει το ευρώ με κάθε κόστος και υπόσχεται ελπίδες ανάστασης που μοιάζουν με τον ουρανό: όσο τον πλησιάζεις τόσο απομακρύνεται!
Αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, η επερχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια Πύρειος νίκη για τον Αλέξη Τσίπρα που απευχόμαστε ειλικρινά. Και πολύ χειρότερα θα είναι μια Πύρειος νίκη για τη χώρα μας και τον δύσμοιρο ελληνικό λαό.
Υπάρχει μια πολύ καλύτερη επιλογή. Αν όπως είναι βέβαιο για εμάς, το Βερολίνο επιμείνει στο μνημονιακό μαστίγωμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα δικαιούται να βρει διέξοδο σε δημοψήφισμα.
Εκεί θα τεθεί το δίλημμα: «μνημόνιο και ευρώ ή έξοδος απο το μνημόνιο με τη δραχμή».
Με δεδομένο ότι, τότε η μιντιακή μάχη που θα δοθεί θα είναι ισομερώς κατανεμημένη στις δύο αντιμαχόμενες απόψεις – κάτι που θα πρέπει και θα μπορεί να διασφαλίσει ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ – είμαστε σίγουρη ότι νικητής θα βγεί η δεύτερη άποψη. Εκεί που υπάρχει βάσιμη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Σε μια τέτοια προοπτική συμπαρατάσσεται σήμερα μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και ειδικότερα στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία, την Ισπανία και αλλού.
Όπως και σχεδόν όλοι οι διαπρεπείς διεθνείς οικονομολόγοι που θα κληθούν και θα ακουστούν από τον κατατρομοκρατημένο και παραπλανημένο ελληνικό λαό από το ξετσίπωτο μονόλογο των Φιρφιρίκων και των Μπάμπηδων.
