Στις 22 Δεκεμβρίου θα διεξαχθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ, με δυο ουσιαστικά θέματα:
Πρώτο, την επιβεβαίωση της ισχύος και για το 2015 των έκτακτων τιμολογίων για τους πελάτες Υψηλής Τάσης που αποφάσισε η Γενική Συνέλευση της 28ης Φεβρουαρίου 2014 για το τρέχον έτος, και δεύτερο τη λήψη οδηγιών σχετικά με την συνέχιση ή μη της προμήθειας ρεύματος στους πελάτες Υψηλής Τάσης που δεν δέχονται να πληρώσουν ούτε καν αυτά τα έκτακτα χαμηλά τιμολόγια που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση της 28ης Φεβρουαρίου.
Και αν για το πρώτο θέμα καλά κάνει η ΔΕΗ και ζητά την έγκριση του μέτοχου πλειοψηφίας, δηλαδή του Ελληνικού Δημοσίου, για να συνεχιστεί για άλλον ένα χρόνο η – επιβεβλημένη στην τρέχουσα, κρίσιμη οικονομική συγκυρία – στήριξη της ελληνικής βιομηχανίας, το ερώτημα είναι για ποιο λόγο εισάγεται το δεύτερο θέμα για λήψη απόφασης από το Υπουργείο Οικονομικών, και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, αφού η παροχή ρεύματος και η είσπραξη των χρεών είναι δυο πράγματα τελείως διαφορετικά.
Το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί προϊόν κοινής ωφέλειας και δεν μπορεί να καλείται ο Υπουργός Οικονομικών, δηλαδή ούτε καν ο εποπτεύων Υπουργός, για να αποφασίσει αν η ΔΕΗ θα συνεχίσει να το προμηθεύει σε κάποιους, πολύ συγκεκριμένους πελάτες. Η προμήθεια ή μη ρεύματος και η είσπραξη των χρεών αποτελεί ευθύνη των διοικήσεων και δεν πρέπει να πετάνε αλλού το μπαλάκι. Με την ίδια λογική θα έπρεπε και οι διοικήσεις της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΠΑ, κλπ. να πάνε και αυτές σε γενικές συνελεύσεις, για να τους πει το Ελληνικό Δημόσιο πως να διοικούν τις επιχειρήσεις.
Και για να μην πει κανείς ότι, αν εφαρμοστεί η νομοθεσία, μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά, θα σας πούμε ότι οι διοικήσεις που θέλουν, μπορούν να κάνουν αυτό που πρέπει. Για παράδειγμα υπάρχει ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, όπου προβλέπεται μεταξύ άλλων η κατάσχεση εις χείρας τρίτων, δηλαδή και σε τραπεζικούς λογαριασμούς όσων διαθέτουν ρευστό και δεν πληρώνουν. Με άλλα λόγια υπάρχει τρόπος και ρεύμα να συνεχίσει να προμηθεύει η ΔΕΗ και, από όσους έχουν την δυνατότητα, να εισπράξει. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι π.χ. οι νομικοί και οι σύμβουλοι της διοίκησης της ΕΥΔΑΠ είναι πιο έξυπνοι ή ικανοί από αυτούς της ΔΕΗ. Απλά είναι θέμα βούλησης (και συμφερόντων;)!
Πηγή
