Δάκρυα, δικαστήρια και… απορίες

Βρε, τι γίνεται εκεί μέσα; Πήγε, λέει, ο Σπύρος Μπιμπίλας στο δικαστήριο για να καταθέσει στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη και κατέληξε να πλαντάζει στο κλάμα! Και όχι για τον αγώνα της δικαιοσύνης, ούτε για τις καταγγελίες, αλλά γιατί, λέει, ο Φιλιππίδης τον είχε στηρίξει σε έναν χωρισμό!

Ρε παιδιά, μήπως μπέρδεψαν την αίθουσα του δικαστηρίου με κάνα σαλόνι ψυχολογικής υποστήριξης; Εδώ μιλάμε για μια δίκη σοβαρή, με βαριές καταγγελίες, και καταλήξαμε να ακούσουμε εξομολογήσεις για παλιές παρηγοριές και οικογενειακές στήριξες. Καλά έκανε ο άνθρωπος και συγκινήθηκε για το προσωπικό του θέμα, αλλά αυτό ακριβώς χρειαζόταν το δικαστήριο σήμερα;

Και να ήταν και μόνο αυτό… Οι βασικοί μάρτυρες από την πλευρά της καταγγέλλουσας απουσίαζαν. Έτσι, βρέθηκε ο Μπιμπίλας να καλύπτει το κενό, μόνο που αντί να ρίξει φως στην υπόθεση, έριξε… δάκρυα.

Αν συνεχίσουμε έτσι, το επόμενο επεισόδιο αυτής της δίκης θα παίζεται στα μεσημεριανά πάνελ, με ανάλυση δακρυγόνων στιγμών και soundtrack από δραματικές σαπουνόπερες. Μήπως, όμως, πρέπει να θυμηθούμε γιατί βρισκόμαστε σε δικαστική αίθουσα και όχι σε κάποιο reality συγκίνησης;