Είναι γνωστό πως η ελληνική πολιτική σκηνή δεν μας αφήνει ποτέ παραπονεμένους σε σασπένς και ανατροπές. Όμως, στην περίπτωση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, το μόνο που ανατρέπεται είναι το ημερολόγιο, καθώς οι ψηφοφορίες έρχονται και παρέρχονται χωρίς αποτέλεσμα.
Για τρίτη φορά, ο Κωνσταντίνος Τασούλας απέτυχε να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες ψήφους για την ανάδειξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Και ενώ πολλοί θα έλεγαν πως “τρίτη και φαρμακερή”, η ελληνική πολιτική πραγματικότητα προτιμά το “τρίτη και βλέπουμε”. Ούτε 200, ούτε 180 ψήφοι – αλλά 160, σταθερά και αμετάβλητα, λες και μιλάμε για συμβόλαιο κινητής τηλεφωνίας.
Η Λούκα Κατσέλη, προτεινόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, απέσπασε 40 ψήφους, ενώ ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, Τάσος Γιαννίτσης, έμεινε στους 34. Στο μεταξύ, η “Νίκη” πήρε 14 ψήφους για τον Κ. Κυριακού, αποδεικνύοντας πως το κόμμα της αποφεύγει τις “μεγάλες” αριθμητικές φιλοδοξίες.
Και αν αναρωτιέστε αν υπήρξε κάποια έκπληξη στην κατανομή των ψήφων σε σχέση με τις προηγούμενες δύο ψηφοφορίες, η απάντηση είναι απλή: Όχι, καμία. Οι αριθμοί παρέμειναν απολύτως ίδιοι, γιατί, ως γνωστόν, στη Βουλή αγαπάμε τη σταθερότητα – τουλάχιστον στις αδιέξοδες διαδικασίες.
Η επόμενη (και, πιθανότατα, τελική) πράξη του δράματος θα δοθεί στις 12 Φεβρουαρίου, όπου η τέταρτη ψηφοφορία αναμένεται να χαρίσει την Προεδρία στον Κωνσταντίνο Τασούλα με την απόλυτη πλειοψηφία των 151 ψήφων. Γιατί, όπως λένε, “άμα δεν πάει το βουνό στον Μωάμεθ, πάει ο Μωάμεθ στο βουνό” – ή, εν προκειμένω, άμα δεν βγαίνει Πρόεδρος με 200 ή 180 ψήφους, αρκούμαστε στο 151.
Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι αν μέχρι τότε κάποιος εκ των “παρών” θα αποφασίσει να αλλάξει γνώμη ή αν θα συνεχίσουμε το πολιτικό μας Groundhog Day, όπου η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς αποτέλεσμα. Μείνετε συντονισμένοι – η δημοκρατία έχει ακόμα λίγες μέρες μέχρι να αποφασίσει αν θα λειτουργήσει αυτή τη φορά.
