Το BBC προσπαθεί να προβλέψει την επόμενη μέρα στην Ουκρανία η οποία βρίσκεται σε καθεστώς πολέμου.
Ο μεγάλος βρετανικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας μοιράζεται τις πέντε προβλέψεις του για την εξέλιξη της σύγκρουσης.
Πρώτη πρόβλεψη: Ένας σύντομος πόλεμος
Μια από αυτές τις προβλέψεις είναι ο σύντομος πόλεμος. Το BBC αναφέρει ότι η Ρωσία κλιμακώνει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις. Η ρωσική αεροπορία εξαπολύει καταστροφικές ενώ μαζικές κυβερνοεπιθέσεις παραλύουν βασικές υποδομές της Ουκρανίας. Διακόπτεται η ηλεκτροδότηση όπως και τα δίκτυα επικοινωνιών ενώ αρκετοί άμαχοι πεθαίνουν. Το Κίεβο τελικά θα πέσει στον ρωσικό στρατό μέσα σε λίγες μέρες. Η κυβέρνηση αντικαθίσταται με ένα καθεστώς «μαριονέτας» που υποτάσσεται στη Μόσχα. Το BBC αναφέρει ότι ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είτε δολοφονείται είτε βρίσκει καταφύγιο στη δυτική Ουκρανία ή ακόμα και στο εξωτερικό, για να σχηματίσει μια εξόριστη κυβέρνηση.
Ο πρόεδρος Πούτιν κηρύσσει τη νίκη και αποσύρει ορισμένες δυνάμεις, αφήνοντας αρκετές πίσω του για να διατηρεί κάποιο έλεγχο. Χιλιάδες πρόσφυγες συνεχίζουν να εγκαταλείπουν τη χώρα στα δυτικά. Η Ουκρανία γίνεται σαν τη Λευκορωσία, ένα «κράτος – δορυφόρος» της Μόσχας.
Δεύτερη πρόβλεψη: Πόλεμος μακράς διαρκείας
Στο δεύτερο σενάριο επισημαίνεται ότι ο πόλεμος αυτός θα κρατήσει για αρκετούς μήνες. Ίσως να καμφθούν οι ρωσικές αντιστάσεις και να επηρεαστεί η πολεμική τους ικανότητα από το πεσμένο ηθικό του στρατού, οι ρωσικές δυνάμεις να ξεμείνουν από εφόδια και η ηγεσία να μην χειρίζεται σωστά την κατάσταση. Ίσως απαιτηθεί περισσότερος χρόνος για τις ρωσικές δυνάμεις να καταλάβουν πόλεις όπως η ουκρανική πρωτεύουσα, καθώς ο ουκρανικός στρατός πολεμά στους δρόμους του Κιέβου.
Οι μάχες θα παραπέμπουν στο μακροχρόνιο αγώνα της Ρωσίας τη δεκαετία του 1990 να καταλάβει και να καταστρέψει σε μεγάλο το Γκρόζνι, πρωτεύουσα της Τσετσενίας. Ωστόσο, ακόμη και αν τα ρωσικά στρατεύματα διασφαλίσουν κάποια παρουσία σε ουκρανικές πόλεις, ίσως να δυσκολευτούν να διατηρήσουν τον έλεγχό τους. Πιθανόν η Ρωσία να μην έχει διαθέσιμους αρκετούς στρατιώτες για μία μεγάλη χώρα, όσο η Ουκρανία. Η Δύση, από την πλευρά της, συνεχίζει να παρέχει όπλα και πυρομαχικά.
Μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι μετά από αρκετά χρόνια και με νέα ηγεσία στη Μόσχα, οι ρωσικές δυνάμεις τελικά να αποχωρήσουν από την Ουκρανία, ταπεινωμένες όπως στο Αφγανιστάν το 1989, έπειτα από έναν δεκαετή πόλεμο κατά των ισλαμιστών ανταρτών.
Τριτη πρόβλεψη: Ευρωπαϊκός πόλεμος
Το τρίτο σενάριο αναφέρει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα εξεληχθεί σε Ευρωπαϊκό Πόλεμο. Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν θα μπορούσε να επιδιώξει να ανακτήσει περισσότερα τμήματα της πρώην ρωσικής αυτοκρατορίας στέλνοντας στρατεύματα σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όπως η Μολδαβία και η Γεωργία, που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Επιπλέον, ο Πούτιν ίσως θεωρήσει την αποστολή δυτικών όπλων στις ουκρανικές δυνάμεις ως κίνηση επιθετικότητας που δικαιολογεί αντίποινα.
Κάτι όμως ιδιαίτερα επικίνδυνο που θα διακινδύνευε πόλεμο με την Ατλαντική Συμμαχία. Ο Πούτιν όμως μπορεί να έπαιρνε το ρίσκο αν νόμιζε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνει στην εξουσία. Εάν αντιμετωπίσει την προοπτική ήττας στην Ουκρανία, τότε πιθανό να μπει στον πειρασμό να προχωρήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση. Αυτή την εβδομάδα, ο Ρώσος πρόεδρος έθεσε το πυρηνικό του οπλοστάσιο σε υψηλότερο επίπεδο συναγερμού.
Τέταρτη πρόβλεψη: Διπλωματική λύση
Το τέταρτο σενάριο υποστηρίζει ότι θα βρεθεί μια διπλωματική λύση. Το βασικό ερώτημα είναι εάν η Δύση μπορεί να προσφέρει αυτό που οι διπλωμάτες αποκαλούν «σημείο εξόδου», καθώς θεωρούν ότι είναι σημαντικό να γνωρίζει ο Ρώσος ηγέτης τι χρειάζεται για την άρση των δυτικών κυρώσεων.
Υπάρχει και η εξής υπόθεση: Ο πόλεμος δεν εξελίσσεται καλά για τη Ρωσία και οι κυρώσεις αρχίζουν να ερεθίζουν τη Μόσχα. Η αντίδραση στον πόλεμο του Πούτιν λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις με τα φέρετρα να καταφθάνουν στη χώρα. Ο Ρώσος πρόεδρος διερωτάται μήπως το παρατράβηξε. Εκτιμά ότι, αν συνεχίσει τον πόλεμο, θα υποστεί μεγαλύτερη απειλή από την ταπείνωση του τερματισμού των εχθροπραξιών. Η Κίνα παρεμβαίνει, ασκώντας πίεση στη Μόσχα για συμβιβασμό, προειδοποιώντας ότι θα σταματήσει να προμηθεύεται ρωσικό πετρέλαιο και αέριο αν δεν υπάρξει αποκλιμάκωση. Κι έτσι ο Πούτιν αναζητεί ένα σημείο διαφυγής.
Στο μεταξύ, οι ουκρανικές αρχές, βλέποντας τη χώρα τους να καταστρέφεται, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, ένας πολιτικός συμβιβασμός μπορεί να είναι προτιμότερος από τις ανθρώπινες απώλειες. Με τους διπλωμάτες να ξεκινούν συνομιλίες, φθάνουν τελικά σε συμφωνία. Η Ουκρανία θα μπορούσε να αποδεχτεί τη ρωσική κυριαρχία στην Κριμαία και σε τμήματα του Ντονμπάς. Και ο Πούτιν αποδέχεται την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και το δικαίωμά της να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Ευρώπη. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι πιθανό, θα μπορούσε να αναδυθεί από τα συντρίμμια του πολέμου.
Πέμπτη πρόβλεψη: Ανατροπή του Πούτιν
Το τελευταίο σενάριο αναφέρει την πιθανότητα να χάσει την εξουσία ο Ρώσος πρόεδρος. Πιθανόν ο Πούτιν να επιδιώξει έναν καταστροφικό πόλεμο κάτι που σημαίνει ότι χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες θα χάσουν τη ζωή τους. Οι δυτικές οικονομικές κυρώσεις «δαγκώνουν». Το BBC αναφέρει ότι ο Ρώσος πρόεδρος χάνει τη λαϊκή υποστήριξη, ενώ παράλληλα αναδύεται ο κίνδυνος λαϊκής εξέγερσης. Επιστρατεύει τις δυνάμεις εσωτερικής ασφάλειας της Ρωσίας για να καταστείλει τις κινητοποιήσεις. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να γυρίσει «μπούμερανγκ» στην περίπτωση που στρέφονταν εναντίον του μέλη της στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής ελίτ.
Η Δύση επισημαίνει ότι εάν ο Πούτιν αντικατασταθεί από έναν πιο μετριοπαθή πρόεδρο, τότε θα άρει ορισμένες κυρώσεις και θα αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία. Ένα πραξικόπημα στο Κρεμλίνο θα έχει ως αποτέλεσμα την εκδίωξη του Πούτιν. Ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι πιθανό αυτή τη στιγμή, όπως σχολιάζει το BBC, αλλά δεν θα είναι απίθανο εάν όσοι έχουν επωφεληθεί από τον Πούτιν, καταλάβουν ότι δεν μπορεί πλέον να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους. Όλα τα ενδεχόμενα δεν αποκλείουν το ένα το άλλο, και θα μπορούσαν να συνδυαστούν.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου, ο κόσμος μας έχει αλλάξει. Οι σχέσεις της Ρωσίας με τον υπόλοιπο κόσμο θα είναι διαφορετικές και η στάση της Ευρώπης απέναντι σε ζητήματα ασφάλειας θα διαφοροποιηθεί.
