Με την Ουκρανία και τη Ρωσία να είναι στα πρόθυρα σύρραξης η ομογένεια των 91.500 Ελλήνων ζει με τον φόβο ενός νέου πολέμου και την πιθανότητα ότι θα ξαναζήσουν τον εφιάλτη των προηγούμενων πολεμικών αναμετρήσεων.

«Και τί να κάνουμε υπάρχει άλλη λύση; Να φύγεις; Πού να φύγεις; Ποιος σε θέλει; Γι’ αυτό έχουμε συνηθίσει και κουβαλάμε και το άγχος και το φόβο και ζούμε, έχουμε συνηθίσει με αυτά να ζούμε. Και η ζωή συνεχίζεται και τα σχολεία και όλα λειτουργούν» αναφέρει η Πρόεδρος Κοινότητας Ελλήνων Μαριούπολης, Νάντια Τσάπνη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ.

Με το μέλλον να είναι αβέβαιο οι κάτοικοι αγωνιούν για το τι θα τους ξημερώσει η επόμενη μέρα.

«Πρέπει να τα καταφέρουνε πρώτα οι πολιτικοί και να τα συζητήσουνε διπλωματικά. Να βρούνε λύση διπλωματικά, μη σκοτώνουνε τον κόσμο. Σαν μάνα το λέω. Εμείς χρειαζόμαστε μόνο ειρήνη, ησυχία και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας χωρίς πόλεμο και μη ζούμε στα υπόγεια όπως ζούσανε τόσα χρόνια, 3 χρόνια ήταν στα υπόγεια αυτά τα χωριά που βρίσκονται στην εμπόλεμη ζώνη» δηλώνει επίσης στον τηλεοπτικό σταθμό η Πρόεδρος Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας, Αλεξάνδρα Προτσένκο Πιτσατζή.

«Δεν ακούγονται πυροβολισμοί κλπ, βέβαια στους δρόμους βλέπεις στρατιωτικούς περισσότερους αλλά όταν ξέρεις ότι κάπου κοντά σχεδόν κάθε μέρα κάποιο παιδί χάνει τη ζωή του, εντάξει πραγματικός πόλεμος γίνεται δεν αισθάνεσαι και πολύ καλά, αν και ο άνθρωπος συνηθίζει και στα χειρότερα έχουμε συνηθίσει κι εμείς με αυτό το βάρος τόσα χρόνια», λέει από τη μεριά της η Πρόεδρος Κοινότητας Ελλήνων Μαριούπολης.

Μνήμες του 2016

Την ώρα που οι σειρήνες του πολέμου ηχούν δυνατά οι μνήμες προηγούμενων ετών επανέρχονται. «Το ζήσαμε το 2016 όταν έριχναν με άρματα και οι ρουκέτες έπεσαν ακριβώς στην αυλή του σπιτιού μας αλλά δόξα τω θεώ είμαστε όλοι ζωντανοί, βεβαίως ήταν τρομερό, ήταν πολύ μεγάλο το άγχος αλλά τώρα που πέρασαν 5 χρόνια το ξεχάσαμε και αυτό αλλά όντως το ζήσαμε», αναφέρει η Ελληνίδα Φιλόλογος στο Σαρντανά της Ουκρανίας, Ιουλία Ζαρίκοβα.