Η κήλη εκδηλώνεται όταν ένα εσωτερικό όργανο ασκεί υπερβολική πίεση μέσα από ένα άνοιγμα σε μυ ή ιστό που το συγκρατεί στη θέση του. Για παράδειγμα, το έντερο μπορεί να πιέζει το κοιλιακό τοίχωμα σε κάποιο σημείο που αυτό έχει εκφυλιστεί (είναι δηλαδή πιο λεπτό και αδύναμο).
Η κήλη είναι συνηθέστερη στην κοιλιακή χώρα, μπορεί όμως να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία. Η κήλη δεν περνά από μόνη της και επιβάλλεται ο ασθενής να υποβληθεί σε χειρουργείο προκειμένου να αποφευχθούν επικίνδυνες επιπλοκές.
Σύμφωνα με τη Mayo Clinic, η βουβωνοκήλη εμφανίζεται όταν ο μαλακός ιστός –συνήθως τμήμα του τοιχώματος της μεμβράνης της κοιλιακής κοιλότητας (το λεγόμενο επιπλόο) ή τμήμα του εντέρου– προβάλλει μέσω ενός αδύναμου σημείου των κοιλιακών μυών. Η προεκβολή μπορεί να προκαλεί πόνο, ιδιαίτερα όταν το άτομο βήχει ή σκύβει για να σηκώσει ένα βαρύ αντικείμενο.
Η ίδια η βουβωνοκήλη μπορεί να μην είναι επικίνδυνη, όμως αν δεν διορθωθεί το πρόβλημα με εγχείρηση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές.
Σε αρκετές περιπτώσεις, η βουβωνοκήλη δεν εκδηλώνεται με συγκεκριμένα συμπτώματα. Ωστόσο, η προεκβολή (σε οποιαδήποτε πλευρά εκατέρωθεν του ηβικού οστού) μπορεί να γίνει αισθητή κατά την ψηλάφηση.
Μπορεί επίσης να υπάρχει ένα αίσθημα καύσου, ένας επίμονος πόνος και ένα αίσθημα βάρους τοπικά στην περιοχή.
Υπάρχει περίπτωση η κήλη να «παγιδευτεί» στο άνοιγμα του κοιλιακού τοιχώματος, με αποτέλεσμα να διακοπεί η ροή αίματος στο έντερο. Η βουβωνοκήλη αποτελεί στην περίπτωση αυτή επείγουσα κατάσταση και τα τυπικά συμπτώματα είναι η ναυτία και η τάση προς έμετο, ο πυρετός, οι ταχυπαλμίες, ο οξύς πόνος και ο αποχρωματισμός του δέρματος (κοκκίνισμα ή μελάνιασμα) τοπικά στο σημείο.
