Αλλάζουν πολλά πλέον στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις συνδικαλιστών και εργοδοτών, αφού μετά την απόφαση της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να προχωρήσει σε αλλαγές του συνδικαλιστικού νόμου.
Σύμφωνα λοιπόν με το σχέδιο του υπουργείου που τέθηκε ήδη σε διαβούλευση και το οποίο επικαλείται η Ημερησία, προβλέπει οκτώ αλλαγές:
- Η λήψη απόφασης για απεργιακή κινητοποίηση από το 50%+1 των μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων (και όχι το 50%+1 των παρόντων όπως προβλέπει σήμερα ο νόμος). Μολονότι εξαιρούνται τα συνδικάτα πανελλαδικής εμβέλειας (δευτεροβάθμια οργάνωση – Ομοσπονδία ή Εργατικό Κέντρο) και οι τριτοβάθμιες οργανώσεις (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ), δυσκολότερη θα γίνει η διαδικασία λήψης αποφάσεων για απεργίες από Ομοσπονδίες διασυνδεδεμένες με πρωτοβάθμια σωματεία (π.χ. ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ), αν τελικώς προωθηθεί η σχετική ρύθμιση (διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ).
- Η πρόβλεψη δικαστικής διαδικασίας «εξπρές» για τη νομιμοποίηση της άρνησης του εργοδότη να καταβάλει μισθό στους μη απεργούς, κάνοντας χρήση του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα.
- Η αύξηση του χρόνου προειδοποίησης για την κήρυξη απεργίας στον ιδιωτικό τομέα στις 48 ώρες από τις 24 ώρες σήμερα.
- Η κατάργηση της προστασίας -για απόλυση- των συνδικαλιστών που παρέχει σήμερα ο νόμος για ένα χρόνο μετά τη λήξη της θητείας τους.
- Ο περιορισμός των ημερών αδικαιολόγητης απουσίας των συνδικαλιστών από την εργασία τους από τις επτά στις τρεις ημέρες (όσο ισχύει και για κάθε εργαζόμενο).
- Η μείωση των ημερών αμειβόμενης αδείας συνδικαλιστών που έχουν εκλεγεί σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, χωρίς να θιγούν οι άδειες των εκλεγμένων συνδικαλιστών στις διοικήσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
- Η προστασία των 21 πρώτων ιδρυτικών μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων και όχι περισσοτέρων όπως ισχύει ανάλογα με τον αριθμό εκπροσώπησης.
- Η δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου συνδικαλιστικών οργανώσεων στο οποίο θα καταγράφονται όλα τα συνδικάτα και οι «προστατευόμενοι» συνδικαλιστές, έτσι ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος από την πολιτεία και τους εργοδότες.
Οι αλλαγές πάντως δεν θίγουν το βασικό πυρήνα του ν. 1264/82 και «διασώζοντας» το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων και την απαγόρευση του λοκ άουτ.
