Του Νίκου Συριγου
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που ταράζομαι εύκολα. Κι ούτε απ’αυτούς που στο βωμό ενός «πολιτισμού» που ολοένα και περισσότερο ευνοεί το έγκλημα, μπήκα στη διαδικασία να λυπηθώ τον φονιά του κοριτσιού στη Ρόδο.
Να με συμπαθάτε οι πολιτισμένοι αλλά δεν τον λυπάμαι. Ούτε του αναγνωρίζω το ελαφρυντικό της ηλικίας. Για την ακρίβεια τον θεωρώ απλά φονιά. Τίποτα άλλο. Έναν τύπο που δεν αξίζει να ζει. Ούτε αυτός, ούτε ο άλλος, ούτε όποιος άλλος έχει εμπλακεί στο βιασμό και στη δολοφονία ενός κοριτσιού που απλά είπε «όχι».
Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από όσους τους χαλάω τη… μαγιονέζα του πολιτισμένου κόσμου τους αλλά για τέτοιες περιπτώσεις, όπως επίσης και της παιδοφιλίας και παιδεραστίας, όπως και για το εμπόριο ναρκωτικών, επιμένω ότι πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή. Όταν καταστρέφεις ζωές και σκορπάς θάνατο, η μόνη τιμωρία που μπορεί να μπει στο ζύγι για να αποδώσει δικαιοσύνη είναι ο θάνατος.
Σε κάθε περίπτωση, όσα έγιναν από το πρωί στις φυλακές με τον φονιά της κοπέλας έχουν προκαλέσει συζητήσεις κι αντιδράσεις. Πολλές και μεγάλες. Το «Καλά του έκαναν» είναι η πρώτη αντίδραση. Το σοκ από το να βλέπεις κάποιον να τρώει κλωτσιές και μπουνιές είναι μια άλλη αντίδραση. Το «και ποιοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι έτσι αποδίδουν δικαιοσύνη;» είναι μια τρίτη αντίδραση.
Ο Μπαρούνης πάλι, που είναι ο ορισμός του ευαίσθητου, άνοιξε πιο πολύ την εικόνα. Και προβληματίστηκε για το πόσο ανεκτικοί γινόμαστε σιγά-σιγά στις συνθήκες ζούγκλας. Κι έχει δίκιο. Γιατί οι ίδιοι που «κλίκαραν» το ξύλο στο δολοφόνο, «κλίκαραν» χθες/προχθές το βίντεο με το δολοφονημένο κορίτσι που το βγάζουν από τη θάλασσα. Είναι, είμαστε, όλοι αυτοί που διψάμε για αίμα. Θηρία κανονικά. Αλλά αυτά είναι για τον… Μπαρούνη.
Προσωπικά, το έγραψα από την αρχή, δεν ένιωσα τον παραμικρό οίκτο ούτε στο άκουσμα της είδησης, ούτε και μετά το βίντεο του ξυλοδαρμού του δολοφόνου. Ίσως γιατί ξέρω ότι αν όλα εξελιχθούν… φυσιολογικά, η όποια ποινή επιβληθεί σε αυτόν τον τύπο, δεν θα αποδώσει δικαιοσύνη. Και ναι, ανάμεσα στη «δικαιοσύνη» του ληστή και σε αυτή του Παρασκευόπουλου, πιστεύω ότι ο ληστής θα είναι πιο… δίκαιος. Ίσως όχι στα μάτια των «πολιτισμένων» αλλά εκείνων που δεν μπορούν να δεχτούν ότι δύο τύποι που βίασαν και σκότωσαν ένα κορίτσι με αυτόν τον τρόπο θα μπαινοβγαίνουν στη φυλακή, μέχρι να βγουν μια και καλή σε μερικά χρόνια.
Από την εποχή του Δουρή, μέχρι σήμερα, οι φυλακισμένοι έχουν πάντα τον τρόπο να τιμωρούν, τους πραγματικά κακούς αυτής της πλάσης. Ίσως γιατί κι αυτοί ξέρουν πως είναι να τους χαϊδεύει το κεφάλι ο διάβολος. Ξέρουν όμως, επίσης, πως να σκοτώνεις ένα κορίτσι επειδή δεν υπέκυψε στις αρρωστημένες ορέξεις, δεν το θέλει ούτε ο διάβολος.
Πηγή: ratpack
