ΡΩΣΙΑ, ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
Ο συνομιλητής μας είναι ένας από τους κορυφαίους τουρκολόγους στο φημισμένο ΙμΓκεΜο, το περίφημο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Προσπαθώ να τον αιφνιδιάσω κάπως με την ευθύτητα της ερώτησής μου: “Γιατί δώσατε στην Τουρκία το πράσινο φως να καταλάβει το Αφρίν;”
Αλλά δεν αιφνιδιάζεται καθόλου και μου απαντά με μια ερώτηση κι αυτός: “Γιατί υπάρχουν είκοσι αμερικανικές βάσεις στις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι;”
“Η κουρδική ηγεσία έκανε τις επιλογές της. Δεν γίνεται να τόχεις δίπορτο. Και με τους μεν και με τους δε”, μου λέει, αφού προηγουμένως με αφήσει ευγενικά να διατυπώσω της επιφυλάξεις και τα ερωτηματικά μου, υψώνοντας τους ώμους του σε κάτι που φαίνεται να σημαίνει “τι να σου κάνω εγώ;”, ο φιλόσοφος Αλεξάντρ Ντούγκιν, ιδρυτής μιας από τις σχολές γεωπολιτικής που επηρέασαν τη μετασοβιετική και μεταγελτσινική Ρωσία.
Αλλά δεν πρόκειται για μεμονωμένες φωνές. Είναι η γενική ομοφωνία που επικρατεί τώρα στον κρατικό μηχανισμό και στο πολιτικό προσωπικό της Ρωσίας αναφορικά με τη Συρία, την Τουρκία και τους Κούρδους και οποιεσδήποτε αναφορές γενικότερης ή μακροχρόνιας σημασίας, δεν πιάνουν πολύ τόπο απέναντι σε αυτό που η Μόσχα εκτιμά ως κύρια προτεραιότητά της.
Και που δεν είναι άλλη από το να αντιμετωπίσει αυτό που η ίδια αντιλαμβάνεται ως γενική προετοιμασία μιας μείζονος επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία, που εγκυμονεί ακόμα και τον κίνδυνο άμεσης σύγκρουσης Αμερικανών και Ρώσων.
“Προτείναμε στους Κούρδους να πάνε συριακά και μαζί και ρωσικά στρατεύματα στις περιοχές τους, αλλά δεν το δέχθηκαν. Για ποιό λόγο να υποστηρίξουμε ένα ψευτο-ανεξάρτητο κουρδικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του Ισραήλ”, μας λέει υψηλά ιστάμενος Ρώσος παρατηρητής, που δεν κρύβει την ευαρέσκεια της Μόσχας για το επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού ακόμα που έχει σήμερα τόσο με την ‘Αγκυρα, όσο και με την Τεχεράνη.
Ακριβώς επειδή το Κρεμλίνο φοβάται ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζουν μείζονα επέμβαση στη Συρία το ρωσικό Γενικό Επιτελείο προέβη σε εξαιρετικά ασυνήθιστη για τα ρωσικά δεδομένα ενέργεια, μέσα σε λίγες ημέρες, παρμβαίνοντας δημόσια δύο φορές, τη μία δια στόματος του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, που είπε ότι θα πληγούν από τις δυνάμεις του αμερικανικές δυνάμεις που τυχόν θα πλήξουν σημεία όποιυ βρίσκεται ρωσικό προσωπικό και τη δεύτερη όταν υπογράμμισε ότι έχουν εντοπιστεί κινήσεις προετοιμασίας αμερικανικού στρατιωτικού πλήγματος.
Αυτός είναι και ο λόγος, υποστηρίζουν άριστα πληροφορημένοι διπλωματικοί παρατηρητές στη Μόσχα, που ο Πρόεδρος Πούτιν αναφέρθηκε στα νέα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας, αλλά και εξήγησε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους θα αναγκαστεί να τα χρησιμοποιήσει αν η χώρα του ή οι “σύμμαχοί” της δεχθούν επίθεση.
“O Πούτιν δεν πιστεύει ότι μπορεί να κερδηθεί πυρηνικός πόλεμος. Αλλά δεν σκοπεύει να μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος που δίστασε να υπερασπιστεί τη χώρα του”, λέει παρατηρητής στη Μόσχα.
Απομένει βέβαια να δούμε πως “διαβάζει” η Ουάσιγκτων και οι στρατηγοί, γύρω από τον Τραμπ, αυτά τα “σήματα” που εμπέμπονται τώρα από τη Μόσχα.
