Γράφει ο Δρ. Αθανάσιος Δρούγος
Τουρκικό Γεωτρύπανο στην Κυπριακή ΑΟΖ
Αν το Τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο πάει στην κυπριακή ΑΟΖ, τότε το πρόβλημα θα είναι πολύ δύσκολο γιατί αν κάνουμε κάτι, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως και ανάμιξη σε θέματα κυριαρχίας άλλου κράτους.
Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, μέλος της ΕΕ, και δεν ξέρω κατά πόσο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, έχουμε το δικαίωμα να εμπλακούμε σε βάθος σταδικά του θέματα.
Βέβαια, σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγγυήσεως συνεχίζουμε να είμαστε εγγυήτρια δύναμη, αφού όπως καθορίζεται στη Συνθήκη, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Μ.Βρετανία εγγυώνται την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την ασφάλεια της Κύπρου «ως και την κατάστασιν πραγμάτων την καθιερωθείσα υπό των θεμελιωδών άρθρων του Συντάγματός της».
Παρότι οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου του 1959 έχουν πρακτικά καταπέσει, εντούτοις συνεχίζουν να έχουν νομική ισχύ και να καθορίζουν ένα πλαίσιο εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.
Η ύπαρξη τόσων πολεμικών πλοίων διαφόρων κρατών στην Κυπριακή ΑΟΖ δείχνει το πραγματικό διεθνές ενδιαφέρον και τον πραγματικό λόγο γιατί κάποια ξένη δύναμη θα μπορούσε να εμπλακεί στην περιοχή. Πολύ απλά διότι έχει ΣΥΜΦΕΡΟΝ.
Αυτή είναι η μαγική λέξη. Δεν υπάρχουν φιλίες και αγάπες, δεν υπάρχει το «ξανθό γένος» που θα καθαρίσει για εμάς επειδή είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί.
Καιρός να ξυπνήσουμε. Κάθε συμμαχία πρέπει να στηρίζεται σε αμοιβαία συμφέροντα, διαφορετικά δεν είναι ισχυρή. Και αν δεν υπήρχε και δικό μας συμφέρον, ίσως δεν αντιμετωπίζαμε την Κύπρο ως αδέλφια μας, ίσως να μην είχε συναποφασισθεί το δόγμα ενιαίου αμυντικού χώρου. Αλήθεια τι γίνεται με αυτό;Δεν μιλάνε για αυτό εδώ και χρόνια δυστυχώς.
Σε αυτό το πλαίσιο, ΑΝ μπορούμε και προλαβαίνουμε να κάνουμε κάτι, κάποιες σκέψεις μου είναι:
• Παροχή διευρυμένης πολιτικής στήριξης στην Κυπριακή Δημοκρατία και στις ενέργειες που θα αποφασίσει για την προάσπιση των συμφερόντων της.
• Διεθνής και αμεσότατη προβολή του θέματος και προσπάθεια καταδίκης των Τουρκικών ενεργειών ως κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και ωμή παρέμβαση σε θέματα κυρίαρχου κράτους.
• Συνεργασία με τα κράτη που έχουν συμφέροντα στην περιοχή (έστω και πλην ΗΠΑ), για τη συγκρότηση διεθνούς στολίσκου με αποστολή την διασφάλιση των συμφερόντων τους.
• Προσπάθεια ώστε ο στολίσκος αυτός να ενεργεί στο πλαίσιο επιχείρησης της ΕΕ. Κάποτε πρέπει να ξυπνήσουν οι Ευρωπαίοι από το λήθαργο τους….Στα λόγια έχουνε μείνει οι Ευρωμάχιμες δυνάμεις κρούσης κα.
• Τήρηση αντίθετης θέσης από την Τουρκία σε επιτροπές και ομάδες εργασίες του ΝΑΤΟ, ώστε να μην μπορεί να επιτευχθεί ομοφωνία των 29, με το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με κράτος που δεν σέβεται την κυριαρχία άλλου κράτους και το διεθνές δίκαιο.
• Επιτάχυνση διαπραγματεύσεων με ξένες χώρες για διεξαγωγή ερευνών και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ. Έχουμε ήδη καθυστερήσει….
• Έξοδος ελληνικού ερευνητικού πλοίου για διεξαγωγή ερευνών στο Αιγαίο (πιθανώς και σε ακόμα «γκρίζες» (υποθετικά)περιοχές, καθώς και στην ΑΟΖ του Καστελόριζου.
Εννοείται η υποστήριξη του ερευνητικού πλοίου από πολεμικά.
πλοία μας και υποβρύχια.
• Έκφραση κοινής πολιτικής βούλησης Ελλάδας – Κύπρου για δυναμική εμπλοκή της Ελλάδας μέχρι και βύθιση του πλωτού γεωτρύπανου της Τουρκίας, σε περίπτωση που αυτό δεν αποσυρθεί άμεσα από την κυπριακή ΑΟΖ. Ίσως είναι καιρός να ξανακουστεί μια φράση ανάλογη του «Βυθίσατε το Χόρα», και να ξανανιώσουμε μια επιτέλους εθνική ομοψυχία, όπως εκείνη που προκάλεσε η ιστορική δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου, που σε αυτό το θέμα είχε συνεννόηση και με τον μεγάλο πολιτικό του αντίπαλο, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, καθώς και την πλήρη υποστήριξή του.Δεν μπορεί συνέχεια η ‘Αγκυρα να μας χαστουκίζει και εμείς να είμαστε τελείως ανεκτικοί, υποτονικοί και παθητικοί. Υπάρχουν και όρια.
*Το τελευταίο μην το εκλάβετε ως πολεμοχαρές. Τουναντίον. Γιατί από διαφόρους θεωρητικολαλίστατους και ανεδαφικούς που ποτέ δεν έκαναν μία πρόταση ακούω διάφορα.Ο καθένας α αναλάβει τις ευθύνες του….Και να βάλει κάτω το μυαλό του…
