Τα «απόρρητα», το «εθνικό συμφέρον»
και η προσπάθεια παραπλάνησης
Η υπόθεση της πώλησης πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία, δεν περιορίζεται ούτε εστιάζεται φυσικά στο διαδικαστικό ζήτημα που προέκυψε με την κατάθεση στη Βουλή απόρρητων εγγράφων.
Ένα θέμα για το οποίο επιχειρεί να δημιουργήσει παραπλανητικό θόρυβο η κυβέρνηση, χωρίς να είναι σαφές σε τι ακριβώς αναφέρεται.
Ο κ. Βούτσης αναφέρθηκε σε έγγραφα του ΚΥΣΕΑ που είναι απόρρητα και αφού κατατέθηκαν από τον Ανδρέα Λοβέρδο, αυτά σφραγίσθηκαν με πρωτοβουλία του προέδρου της Βουλής και επιστράφηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου. Προφανώς τα έγγραφα αυτά καταγράφουν την απόφαση και το σκεπτικό της, για την πώληση του πολεμικού υλικού στην ΣΑ (ή και αλλού) και έχουν και την υπογραφή του πρωθυπουργού.
Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών που προειδοποιεί με φυλάκιση 10 ετών όσους διαρρέουν απόρρητα έγγραφα είναι επίσης προφανές ότι δεν αναφέρεται στο ΚΥΣΕΑ (που δεν είναι αρμοδιότητας του ΥΠΕΞ) αλλά στα πλείστα τηλεγραφήματα που αντηλλάγησαν μεταξύ της πρεσβείας μας στη Σαουδική Αραβία και της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΞ και του υπουργείου Άμυνας που κεντρικό σημείο είχαν τη διερεύνηση του ρολού του κ. Β. Παπαδόπουλου που εμφανίζονταν ως μεσάζων, αλλά στην Αθήνα προβάλλονταν ως «εκπρόσωπος» της ΣΑ.
Είναι γεγονός ότι η ελληνική νομοθεσία είναι ιδιαίτερα αυστηρή στο θέμα της προστασίας των… κρατικών μυστικών.
Και ο κ. Λοβέρδος θα μπορούσε κάλλιστα γνωρίζοντας το περιεχόμενό των απορρήτων εγγράφων να ζητήσει επισήμως κατάθεση εγγράφων για την υπόθεση ώστε να «στριμώξει» την κυβέρνηση, αντί να επιλέξει τα λίγα λεπτά καθημερινής δημοσιότητας, με την διαρροη των εγγράφων.
Όμως στη διαδικασία αυτή προκύπτει ένα μείζον ζήτημα που αφορά τη λειτουργία της Δημοκρατίας στη χώρα μας.
Για ποιο λόγο θα έπρεπε να διαβαθμιστούν ως απόρρητα τα έγγραφα που αφορούν τα ερωτήματα για το ρόλο αλλά και την ιδιότητα κάποιου Έλληνα πολίτη που εμφανίζονταν ότι είναι εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης ενός φίλου κράτους;
Και εάν στα απόρρητα έγγραφα και τηλεγραφήματα εκφράζονταν αμφιβολίες για το ρόλο του συγκεκριμένου Έλληνα πολίτη, ποια ήταν τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση και οι υπουργοί που έλαβαν γνώση, προκειμένου να προστατεύσουν όχι μόνο τα ελληνικά συμφέροντα αλλά και εκείνα της φιλικής χώρας; Επικοινώνησαν, ενημέρωσαν το Ριάντ ώστε ένα μην κινδυνεύσουν να διαταραχθούν οι διμερείς σχέσεις;
Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν σε μια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με το επιχείρημα ότι συνεδριάσεις, αποφάσεις και τηλεγραφήματα χαρακτηρίζονται αυθαιρέτως «απόρρητα», να εμποδίζεται κάθε έλεγχος και αντιπαραβολή στοιχείων σε μια υπόθεση η οποία πρέπει να διερευνηθεί.
Ας ασκηθεί ποινική δίωξη, σαν αυτή που προανήγγειλε το ΥΠΕΞ εναντίον παντός υπευθύνου. Όμως, η Δικαιοσύνη είναι υποχρεωμένη να ζητήσει το υλικό και να πραγματοποιήσει αμέσως έρευνα.
Για ποια διατάραξη διεθνών σχέσεων της χώρας, κάνει λόγο η κυβέρνηση;
– Δεν είναι κατά δήλωσή της, νόμιμη και πλήρως συμβατή με το διεθνές δίκαιο η πώληση πολεμικού υλικού στη ΣΑ (και πιθανόν σε άλλες χώρες του Κόλπου).
– Στα απόρρητα έγγραφα υπάρχουν μήπως λεπτομέρειες για το ποιος και γιατί ζήτησε να γίνει αυτή η πώληση πολεμικού υλικού; Και ποιος φοβάται για την αποκάλυψη αυτού του στοιχείου;
– Πιστεύει κανείς στην Αθήνα ότι θα έμενε μυστική η πώληση του πολεμικού υλικού στη ΣΑ που εκτός των άλλων έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ιδεολογικό υπόβαθρο του διεθνισμού του ΣΥΡΙΖΑ;
– Υπάρχουν λεπτομέρειες στην έγκριση της απόφασης πώλησης, που δεν αντιστοιχίζονται με τα όσα κατόπιν περιλαμβάνονται στις συμβάσεις;
– Γιατί κινδυνεύει η ασφάλεια και οι διεθνείς σχέσεις της χώρας από τη δημοσιοποίηση τηλεγραφημάτων της πρεσβείας της ΣΑ (όπου ήδη έχει υπάρξει μια ιταμή επίθεση εναντίον του προξένου από τον Π. Καμμένο, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τον Ν. Κοτζιά) για τον περίφημο Β. Παπαδόπουλο;
– Ποιο είναι το εθνικό συμφέρον; Η μη αποκάλυψη όλης της αλήθειας για το ποιος, το γιατί και με πόσα ανέλαβε την πώληση πολεμικού υλικού στη ΣΑ, ή ο φωτισμός κάθε σκιάς που υπάρχει και δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις της Ελλάδας με το μη σουνιτικό μουσουλμανικό κόσμο, με τις φιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης και της Αμερικής αλλά και με φιλικές αραβικές χώρες;
– Τελικά πόσο ζημιώθηκε η Ελλάδα από τη μη πώληση του υλικού στην ΣΑ; Και ποιος ευθύνεται για την ακύρωση της πώλησης στη ΣΑ;
Αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος βάφτιζε όλα τα έγγραφα που υπέγραφε ή λάμβανε από εμπόρους όπλων ως απόρρητα, θα ήταν σήμερα ακόμη στα βουλευτικά έδρανα (μάλλον του ΣΥΡΙΖΑ αφού εκεί τάχθηκε και μέρος των οπαδών του);
Για πολύ καιρό η κάλυψη του ψέματος με μεγαλύτερο ψέμα ήταν η συνταγή της κυβέρνησης για να «κάψει» τη λογική των πολιτών.
Έρχεται όμως κάποια στιγμή που ένα ψέμα από τα πολλά αποδεικνύεται καταστροφικό…
ΥΓ. Μετά την κατακραυγή και αδειάζοντας τον ίδιο τον κ. Κοτζιά, ο οποίος κατήγγειλε την «πώληση και διακίνηση απορρήτων που βλάπτουν τη διεθνή θέση της χώρας», ο κ. Καμμένος έσπευσε να δηλώσει ότι «αποχαρακτηρίζει τα έγγραφα, όσα δει και ζητήσει ο εισαγγελέας» και δίνει πρόσβαση στα έγγραφα στα μέλη της επιτροπής εξοπλισμών».
