Η γνωστή σεφ με ειδίκευση στην ανατολίτικη κουζίνα Μαρία Εκμεκτσίογλου, μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό που είχε στο πόδι, μίλησε για όλα στον τηλεοπτικό σταθμό Epsilon TV και έκανε αποκαλύψεις για τη ζωή της. Οι γάμοι και τα διαζύγια… Δεν ήθελα να χωρίσω ούτε στον πρώτο μου γάμο, ούτε στον δεύτερο, ήμουν ερωτευμένη. Όταν ένα παραμύθι τελειώνει δεν μπορούμε να το ψευτοσυνεχίζουμε. Όταν τελειώσει το παραμύθι πρέπει να τραβηχτείς. Με ζήλευαν οι άντρες μου, δυστυχώς. Η ζήλεια και ο ανταγωνισμός καταστρέφουν τις σχέσεις. Κινδύνευσε στα γυρίσματα Σε γυρίσματα με είχε δαγκώσει φίδι. Είχα μια σοβαρή περιπέτεια. Μου άφησε ένα σημάδι που θα το έχω εσαεί. Πήγα στο νοσοκομείο και έκανα ένα χρόνο θεραπεία. Ο τραγικός θάνατος του αδερφού της και η απώλεια της μητέρας της Είχα έρθει Θεσσαλονίκη και ο αδερφός μου έφευγε για να έρθει Αθήνα. Ήταν το πρώτο του ταξίδι με το αμάξι στην Αθήνα. Πήγαινα Θεσσαλονίκη γιατί δύο μέρες μετά ήταν η γιορτή του και θα γιορτάζαμε όλοι μαζί. Ο αδερφός μου ζούσε πάντα μια έντονη ζωή, αλλά εκείνη τη μέρα πήγαινε με 60 γιατί είχε δίπλα του τη γυναίκα και το παιδί του. Ήταν τραγωδία. Η μητέρα μου δεν το άντεξε, έζησε πολύ λίγο μετά από τότε. Για δύο χρόνια δεν είχαμε πει στη μητέρα μου τι είχε συμβεί, μέχρι που το έμαθε και ήταν η αρχή του τέλους για εκείνη. Έτυχε μια μέρα που μαζεύονται οι φίλοι στην Κωνσταντινούπολη και υπήρχαν και κάποιες κυρίες που δεν γνώριζαν το όνομα της μητέρας μου. Πάνω στην κουβέντα είπαν «και ένα δικό μας παιδί χάθηκε στην Αθήνα, ο τάδε…». Η μαμά λιποθύμησε… Τη μέρα που γεννήθηκε ο γιος μου, έφυγε η μαμά μου από τη ζωή. Αυτό ήταν για μένα πολύ μεγάλο χτύπημα. Προσπαθούσαν να μου το κρύψουν όλοι, γιατί μόλις είχα γεννήσει τον γιο μου. Ο ρατσισμός που βίωσε στην Ελλάδα Την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα δεν μου επέτρεψαν να περάσω τα σύνορα, λέγοντάς με… τουρκόσπορο! Μπορώ να δείρω κάποιον που θα με πει τουρκόσπορο! Δεν την ανέχομαι αυτή την κουβέντα και δυστυχώς όλους εμάς που καταγόμαστε από την Κωνσταντινούπολη μας φωνάζουν τουρκόσπορους. Βίωσα τον ρατσισμό στην Ελλάδα, γι’ αυτό και δεν τελείωσα το πανεπιστήμιο επειδή δεν άντεχα να τσακώνομαι κάθε μέρα που με φώναζαν τουρκόσπορο.