Η απουσία του Θανάση Βέγγου παραμένει αισθητή παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει έξι χρόνια  από το θάνατό του. Παραμένουν όμως πάντα διαχρονικά τα λόγια των σπουδαίων ανθρώπων που αφήνουν με το έργο τους και την προσφορά τους το δικό της στίγμα σε μια κοινωνία που παραπαίει.

Τα λόγια αυτού του σπουδαίου ηθοποιού που τίμησε το επάγγελμα καθώς πραγματικά ποιούσε ήθος, σχετικά με την ουσία της ευτυχίας κυριολεκτικά αποτελούν ένα «χαστούκι» στα «θέλω» του σύγχρονου κόσμου.

Με απλές κουβέντες όπως αρμόζουν σε έναν αυθεντικό άνθρωπο, ο Θανάσης Βέγγος είχε δηλώσει ότι «Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.

Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια…

Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν…

Χάσιμο χρόνου.

Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»