«Η αποχή δεν αποτελεί επιλογή»
«Ούτε Λεπέν-ούτε Μακρόν» ήταν το κατ’ εξοχήν σύνθημα των νεολαίων που κατέβηκαν στους δρόμους μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου την περασμένη Κυριακή.
Για την πολιτική ζωή της Γαλλίας, η συμβολική φράση «ni-ni» (ούτε-ούτε) σημαίνει κατά κύριο λόγο την άρνηση δημιουργίας ενός «Δημοκρατικού Μετώπου» με τη συναίνεση όλων των κομμάτων, ικανού να εμποδίσει έναν επικείμενο πολιτικό κίνδυνο. Στην περίπτωση μιας εκλογικής διαδικασίας, η αποστολή του Δημοκρατικού Μετώπου είναι να αντισταθεί στον κίνδυνο ανόδου της ακροδεξιάς στην εξουσία.
Τα πανό που κρατούσαν οι νεολαίοι που διαδήλωσαν στα μέσα αυτής της εβδομάδας στο Παρίσι, αλλά και σε πολλές μεγάλες πόλεις, έγραφαν: «ούτε φασισμός ούτε νεοφιλελευθερισμός», «ούτε πατριώτισσα, ούτε αφεντικό, ούτε Λεπέν ούτε Μακρόν», «ούτε τραπεζίτη ούτε ρατσίστρια». Επίσης πολλοί νέοι διαλαλούσαν: «σκατά στο δημοκρατικό σας μέτωπο», «χωρίς εμένα στις 7 Μαΐου».
Το λευκό και η αποχή μοιάζει να είναι στο πρόγραμμα μερίδας των νέων, οι οποίοι δεν ταυτίζονται με κανέναν από τους δύο μονομάχους για την προεδρία της χώρας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Είναι επίσης σαφές ότι αυτή η νεολαία δεν αντιμετωπίζει την Μαρίν Λεπέν ως σοβαρή απειλή, κατά της οποίας είναι απαραίτητη η συσπείρωση γύρω από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο.
Μια τέτοια συσπείρωση, μέσα από την οποία αναδείχθηκε για πρώτη φορά η έννοια του «Δημοκρατικού Μετώπου», έζησε η Γαλλία τον Απρίλιο του 2002 στην αναμέτρηση Ζακ Σιράκ και Ζαν-Μαρί Λεπέν, που για πρώτη φορά πέρασε στο δεύτερο γύρο.
Τότε σύσσωμα όλα τα κόμματα της δεξιάς και της αριστεράς, μη εξαιρουμένων των εκπροσώπων της καθολικής εκκλησίας, είχαν καλέσει χωρίς ενδοιασμούς τους οπαδούς τους να ψηφίσουν Σιράκ. Τότε χιλιάδες κόσμος, μαζί με τους νεολαίους, είχαν κατέβει στους δρόμους με πανό που έγραφαν :«η ντροπή του να είσαι Γάλλος». Οι διαδηλώσεις ήταν καθημερινές και την Πρωτομαγιά ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι είχαν διαδηλώσει φωνάζοντας «δεν θα περάσει» ο Λεπέν.
Ο Σιράκ κέρδισε με 82,21% έναντι 17,79% για τον Λεπέν.
Τότε είχαμε και τη δραματική απόσυρση από την πολιτική ζωή του Λιονέλ Ζοσπέν, πρώην πρωθυπουργού και υποψήφιου του σοσιαλιστικού κόμματος.
Όμως οι σημερινοί νεολαίοι δεν έχουν ιδιαίτερα στη μνήμη τους την εμπειρία του 2002. Αντίθετα έχουν δει το Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν να συμμετέχει στην πολιτική ζωή ως ένα «κανονικό κόμμα» και να κερδίζει τις ενδιάμεσες εκλογές, κυρίως ύστερα από τις προσπάθειες της Μαρίν Λεπέν για «αποδαιμονοποίηση» του κόμματος, που προφανώς πέτυχε.
Αποδυνάμωση του «Δημοκρατικού Μετώπου»
Πέρα από τη νεολαία, η έννοια του «Δημοκρατικού Μετώπου» δείχνει να καταρρέει κατά τη φετινή εκλογή και εξ αιτίας της αναποφασιστικότητας ή της διφορούμενης στάσης των κομμάτων.
Αναλυτές δεν αποκλείουν την πιθανότητα να αυξηθεί η αποχή στον δεύτερο γύρο, πράγμα που έχει ήδη ζήσει η Γαλλία το 1969, όταν η αποχή είχε αυξηθεί κατά 9 μονάδες ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο γύρο.
Παράλληλα η προσπάθεια της Μαρίν Λεπέν να «γοητεύσει» τους ψηφοφόρους του Μελανσόν είναι πλέον ιδιαίτερα εμφανής. Στην χθεσινή ομιλία της στην Νίκαια χρησιμοποίησε επανειλημμένα λέξεις, φράσεις και έννοιες χαρακτηριστικές του αρχηγού της «ανυπότακτης Γαλλίας» όπως «έξω οι τεχνοκράτες», έκανε λόγο για «ολιγάρχες» κ.α.
Σήμερα μάλιστα κάλεσε με μήνυμά της στο Twitter τους «ανυπότακτους» του Ζαν-Λικ Μελανσόν να φράξουν τον δρόμο στον Μακρόν.
Μετά την ήττα του Φιγιόν, οι Ρεπουμπλικάνοι, με ανακοίνωση του πολιτικού τους γραφείου, στην οποία κατέληξαν ύστερα από έντονη διαμάχη, έκαναν το παν για να μην αναφερθεί το όνομα του Μακρόν. Συνιστούν στους οπαδούς «να ψηφίσουν κατά της Μαριν Λεπέν ώστε να ηττηθεί κατά τον δεύτερο γύρο», συμπληρώνουν δε, ότι «η αποχή δεν αποτελεί επιλογή».
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος αρνήθηκε να συστήσει ψήφο υπέρ του Μακρόν, όπως είχε κάνει το 2002 υπέρ του Σιράκ, έδωσε στους οπαδούς του να διαλέξουν μέσω της πλατφόρμας του κινήματος στο Ιντερνετ και έως την ερχόμενη Τρίτη, ανάμεσα σε τέσσερις επιλογές : Μακρόν, λευκό, άκυρο ή αποχή. Το κίνημα θα συνταχθεί με την πλειοψηφία.
Είναι σαφές ότι ο Μελανσόν δεν είναι διατεθειμένος να προσφέρει στον Μακρόν σε ασημένιο δίσκο την ψήφο του πακτωλού των 6,6 εκατ ψηφοφόρων του. Προσβλέπει παράλληλα στη στρατηγική που θα ακολουθήσει για τις βουλευτικές του Ιουνίου.
Ο Φιλίπ Πουτού του αντικαπιταλιστικού κόμματος NPA δήλωσε ότι δεν θεωρεί τον Μακρόν «προμαχώνα κατά του Εθνικού Μετώπου» και η Ναταλί Αρτό της Εργατικής Πάλης (LO) θα ψηφίσει λευκό.
Στα κόμματα προστίθεται αυτή τη φορά και η ασάφεια της Καθολικής Εκκλησίας που απέφυγε να επιλέξει. Παρότι ο Φρανσουά Φιγιόν που ήταν το φαβορί των καθολικών και ιδιαίτερα των ακραίων (της πολιτικής κίνησης sens commun) δήλωσε ότι θα ψηφίσει Μακρόν, η Διάσκεψη των Επισκόπων Γαλλίας δεν συνέστησε κάποιον υποψήφιο. Ανέπτυξε απλώς «τις βασικές αξίες της εκκλησίας, ώστε να βοηθηθεί κάθε πιστός για την επιλογή του».
Είναι σαφές ότι ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν έχει κανένα περιθώριο να επαναπαυθεί στις δάφνες του πρώτου γύρου λόγω των ρωγμών που παρουσιάζει αυτή τη φορά το «Δημοκρατικό Μέτωπο».
