Αποκάλυψη που σοκάρει απο την εφημερίδα Πρώτο Θέμα.

Με γνωστά ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών και  δωρεάν προσφορά φαγητού και ποτού, οι καζινάρχες των Σκοπίων απομυζούν ό,τι έχει απομείνει από τη συρρικνωμένη οικονομία της Βόρειας Ελλάδας, κυρίως της Θεσσαλονίκης, αλλά και του Ελληνικού Δημοσίου.

Το «ΘΕΜΑ» επισκέφτηκε τη Γευγελή, μπήκε στα καζίνα και δημοσιεύει σήμερα ντοκουμέντα από τις ολοένα αυξανόμενες ροές των Ελλήνων στους βαλκανικούς ναούς του τζόγου. Βράδυ περασμένου Σαββάτου, διασχίζοντας την εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Ευζώνων με κατεύθυνση τη Γευγελή. Αν δεν διαθέτεις GPS κινδυνεύεις να χάσεις την ταμπέλα που δείχνει προς Σκόπια και να καταλήξεις στην Εδεσσα. Ο δρόμος προς τη «γη της επαγγελίας», εκεί δηλαδή όπου φαγητό και ποτό προσφέρονται δωρεάν, τα καύσιμα κοστίζουν φθηνά, όπως και το αλκοόλ και τα τσιγάρα, ενώ ακόμα και μια επίσκεψη στον οδοντίατρο κοστίζει τα μισά λεφτά, είναι δίχως ίχνος υπερβολής από τις χειρότερες οδηγικές εμπειρίες.

Οι ουρές από τα σύνορα μεταφέρονται στα ταμεία του καταστήματος, με τους ταξιδιώτες να αγοράζουν κούτες τσιγάρα και αφορολόγητο ουίσκι

Χωρίς έλεγχο στα σύνορα Επειτα από ταλαιπωρία περίπου μιας ώρας μέσα στο απόλυτο σκοτάδι ξεπροβάλλουν τα πρώτα φώτα. Ο μεθοριακός σταθμός των Ευζώνων είναι σημάδι ύπαρξης πολιτισμού. Δεκάδες Ι.Χ., το ένα πίσω από το άλλο, περιμένουν καρτερικά ένα νεύμα του συνοριακού φύλακα για να περάσουν απέναντι. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι συνοριακοί φύλακες, τόσο από τη μια πλευρά όσο και από την απέναντι, δεν δείχνουν διατεθειμένοι να σε καθυστερήσουν. Δεν μας κάνει εξάλλου εντύπωση ότι στην κρίση του Προσφυγικού η Ειδομένη, 500 μέτρα πιο πέρα, παρέμεινε κλειστή για 3 μήνες με τεράστια ζημιά για το ελληνικό εξαγωγικό εμπόριο, ενώ οι Εύζωνοι, έχοντας την προστασία όλων, έμειναν ανοιχτοί, οι δε πρόσφυγες δεν κατάφεραν ούτε καν να πλησιάσουν την είσοδο των Σκοπίων. Και μιλάμε για μια χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης και καθόλου φιλική προς την πατρίδα μας, με την οποία έχουμε συνεχώς τριβές για σοβαρά εθνικά θέματα. Αλλά ποιος δίνει σημασία τώρα. Το συνάλλαγμα να αλλάζει χέρια…

Οι Σκοπιανοί εξάγουν τουρίστες και εμείς παίκτες για τους «κουλοχέρηδες» και τα τραπέζια του μπλακ τζακ.

Είναι γνωστό εξάλλου ότι τα σύνορα των Ευζώνων δεν έκλεισαν ποτέ. Ούτε και από τους οργισμένους αγρότες, ούτε φυσικά από τους πρόσφυγες που διοχετεύθηκαν στην Ειδομένη. Ποιος θα τολμούσε να κλείσει ή έστω να επιβάλει αυστηρότερους ελέγχους στην είσοδο σε αυτό το κακέκτυπο του Λας Βέγκας όπου κάθε βράδυ παίζονται εκατομμύρια ευρώ; Ωστόσο, προτού περάσεις την πύλη των τριών μεγάλων καζίνων, τουρκικών, αυστριακών και σουηδικών συμφερόντων, όλοι οι επισκέπτες κάνουν μια στάση στα duty free.

Τα καλλίγραμμα πόδια της επόπτριας αποσπούν την προσοχή μόνο του φωτογραφικού φακού, αφού οι υπόλοιποι είναι προσηλωμένοι στο παιχνίδι

Ουρές για αφορολόγητο ουίσκι Είναι 10 το βράδυ και από την προσέλευση του κόσμου στο κατάστημα με τα αφορολόγητα επί ελληνικού εδάφους έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ελληνικό σούπερ μάρκετ μεσημέρι Σαββάτου. Στα ταμεία θα δεις κι άλλες ουρές. Κόσμο με γεμάτα τα καλάθια από κούτες τσιγάρων και αφορολόγητο ουίσκι. Στο βενζινάδικο, 1.000 περίπου μέτρα πριν από τα σύνορα, θα πληρώσεις την αμόλυβδη 1,56 ευρώ το λίτρο. Στο αμέσως επόμενο, αφού περάσεις τα σύνορα, η αμόλυβδη κοστίζει 1,12 ευρώ και το πετρέλαιο 90 λεπτά το λίτρο. Τα κτίρια όπου στεγάζονται τα καζίνα βρίσκονται σε απόσταση μόλις 200 μέτρων από τον μεθοριακό σταθμό. Καταλαβαίνεις αμέσως τον λόγο. Εδώ ακόμα και οι γάτες μιλούν ελληνικά και το μόνο που υπενθυμίζει τη σλαβόφωνη τοπική διάλεκτο είναι οι επιγραφές των δρόμων. Στο πάρκινγκ του «Princess», δημιούργημα του Τούρκου «βασιλιά των καζίνων» Σουντί Οζκάν, παρατηρείται το αδιαχώρητο. Οι πινακίδες των αυτοκινήτων είναι όλες ελληνικές. Περνάς την κεντρική είσοδο, βγάζεις την απαραίτητη κάρτα, αλλά δεν πληρώνεις ούτε ένα ευρώ. «Ολα κούτρα, φιλαράκι!» αναφωνεί Βορειοελλαδίτης θαμώνας, που σημαίνει «όλα τσάμπα».

Αυτό το καζίνο χτίστηκε αποκλειστικά για Ελληνες. Ο ιδιοκτήτης του προσφέρει χαμηλά μεροκάματα στους υπαλλήλους του (250 με 300 ευρώ) και, εκμεταλλευόμενος την ελληνική κρίση, έχει καταφέρει να το έχει γεμάτο σχεδόν κάθε μέρα. Τα λεωφορεία της τουρκικής επιχείρησης ξεκινούν μέχρι και από τη Λάρισα για να μεταφέρουν κόσμο. Γεμίζουν κυρίως από συνταξιούχους που ταξιδεύουν τρεις ώρες για να αφήσουν στα μηχανάκια τα υπολείμματα της πετσοκομμένης τους από τα μνημόνια σύνταξης. Αν καταφέρεις και επιβιώσεις από το ντουμάνι καπνού που δημιουργείται λόγω του κακού εξαερισμού, ό,τι πιεις και ό,τι φας είναι δωρεάν. Η ποιότητα είναι χαμηλή και το σέρβις κάκιστο. Κι όμως, το «Princess» είναι γεμάτο από συμπατριώτες μας. Βλέπεις οικογένειες σε απαρτία να συνωστίζονται πάνω από τα slot machines και να προσεύχονται για να κερδίσουν.  Υπολογίζεται ότι τα καζίνα στη Γευγελή δέχονται 550.000 επισκέψεις Βορειοελλαδιτών τον χρόνο! Μάλιστα πληρώνουν 10% φόρο επί των ακαθάριστων εισπράξεων, ενώ τα ελληνικά 35%. Για να μην αναφέρουμε τα επίπεδα ΦΠΑ και ασφαλιστικών εισφορών που είναι κλάσμα μπροστά σε αυτά που πληρώνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Οι μαρκίζες με τα πρόσωπα Ελλήνων καλλιτεχνών αποδεικνύουν την οικονομική άνεση που διαθέτουν οι ιδιοκτήτες για να τους φέρνουν ως κράχτες στα καζίνα, την ίδια στιγμή που οι απεγνωσμένες εκκλήσεις για κατάργηση εισόδου (κοστίζει 6 ευρώ) σε εκείνα της Θεσσαλονίκης δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρισμα.

Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα