Ο 59χρονος Μπομπ Στόμπαρτ δε θυμάται να είχε δει ούτε ένα άσχημο όνειρο όταν ήταν νέος. Λίγο μετά τα 50, όμως, άρχισε να βλέπει ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη.
«Πάλευα με ένα παράξενο πλάσμα ντυμένο στα μαύρα. Ούρλιαζα γεμάτος τρόμο επειδή δεν μπορούσα να του ξεφύγω», δηλώνει ο 59χρονος από το Ντάραμ του Ηνωμένου Βασιλείου.
Στις αρχές του 2009, σε ηλικία 54 ετών, ο Μπομπ άρχισε να βλέπει το συγκεκριμένο εφιάλτη μία φορά την εβδομάδα. Αν και τότε δεν το είχε συνειδητοποιήσει, ο Μπομπ εκδήλωσε ένα πρώιμο και αναγνωρισμένο σύμπτωμα του Πάρκινσον.
Η νευροεκφυλιστική νόσος είναι αποτέλεσμα της απώλειας νευρικών κυττάρων από μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται μέλαινα ουσία (substantia nigra). Αυτά τα νευρικά κύτταρα παράγουν ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που ελέγχει την κίνηση και παράλληλα ελέγχει το συναίσθημα της ανταμοιβής και τον εθισμό.
Τυπική ένδειξη του Πάρκινσον είναι το τρέμουλο των χεριών, όμως αρκετοί ασθενείς σε αρχικό στάδιο εκδηλώνουν συμπτώματα που δε σχετίζονται με την κίνηση, όπως η διαταραχή συμπεριφοράς του ύπνου REM (rapid eye movement sleep behaviour disorder).
Οι περισσότεροι από εμάς βιώνουμε μια παροδική παράλυση κατά τη φάση REM του ύπνου, όμως τα άτομα που πάσχουν από την εν λόγω διαταραχή μπορούν να αντιδράσουν και να «ζήσουν» το όνειρο σαν να είναι πραγματικότητα.
Μελέτες δείχνουν ότι ποσοστό 15-85% των ασθενών με Πάρκινσον πάσχει από τη συγκεκριμένη διαταραχή.
Ο φυσιολογικός κύκλος του ύπνου διαρκεί από 1,5 έως 2 ώρες. Στο τέλος κάθε κύκλου ξεκινά το στάδιο στο οποίο εμφανίζονται τα όνειρα, με διάρκεια 15 λεπτά έως 1 ώρα. Κατά το στάδιο αυτό, παρατηρείται απώλεια του μυϊκού τόνου και παράλληλα ο εγκέφαλος «αποσυνδέεται» από το σώμα ώστε να μην αντιδρούμε σε ό,τι βλέπουμε στον ύπνο μας. Στα άτομα που πάσχουν από τη διαταραχή συμπεριφοράς του ύπνου ο «διακόπτης» του εγκεφάλου δε δίνει αυτήν την εντολή.
Η διαταραχή συμπεριφοράς του ύπνου είναι μία από τις συνήθεις διαταραχές του ύπνου που φαίνεται να συνδέονται με τον Πάρκινσον. Άλλοι ασθενείς μπορεί να εκδηλώσουν αϋπνίες ή ναρκοληψία.
Η σχέση μεταξύ ύπνου και Πάρκινσον παραμένει μυστηριώδης και ασαφής. Η εκφύλιση των εγκεφαλικών κυττάρων είναι πιθανώς ο συνδετικός κρίκος που εξηγεί το φαινόμενο.
