Τη σημασία της πέμπτης πυρηνικής δοκιμής στην οποία προχώρησε η Βόρεια Κορέα αναλύει σε άρθρο του ο Guardian τονίζοντας ότι αυτή επιβεβαιώνει τους συνεχώς αυξανόμενους φόβους της διεθνούς κοινότητας ότι οι πυρηνικές φιλοδοξίες του καθεστώτος της χώρας είναι πολύ πιο εκτεταμένες από ότι αρχικά θεωρούνταν και ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει αρχίσει να χτίζει ένα αρκετά μεγάλο οπλοστάσιο προκειμένου να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε σοβαρή απειλή.
Όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα μέχρι δύο χρόνια πριν, οι περισσότεροι αντιλαμβάνονταν το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας ως ένα πολιτικό σύμβολο της ισχύος της χώρας και ως ένα διαπραγματευτικό ατού για διπλωματικά και οικονομικά οφέλη. Ωστόσο, από το 2014 ο αριθμός των πυραυλικών και πυρηνικών δοκιμών έχει αυξηθεί, κάτι που κάνει τους ειδικούς να πιστεύουν ότι οι επιστήμονες του καθεστώτος κατάφεραν να αναπτύξουν μία πυρηνική κεφαλή αρκετά μικρή ώστε να τοποθετηθεί σε ένα πύραυλο.
«Είναι τώρα πιθανό ότι η Βόρεια Κορέα σε αυτό σημείο να μπορεί να τοποθετήσει μία πυρηνική κεφαλή σε ένα μικρού ή μεσαίου εύρους πύραυλο που θα μπορούσε να φτάσει στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και σε αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην περιοχή», δήλωσε η Κέλσι Ντάβενπορτ, από την Ένωση Ελέγχου Όπλων. Ωστόσο σύμφωνα με την ίδια η Βόρεια Κορέα θα χρειαζόταν ακόμα μία δεκαετία έως ότου καταφέρει να αναπτύξει έναν αξιόπιστο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που θα μπορούσε να φτάσει στις ΗΠΑ.
Όπως υπενθυμίζει όμως η ανάλυση, η πυρηνική δοκιμή της Παρασκευής έρχεται μετά από μία σειρά πυραυλικών επιτευγμάτων, με την εκτόξευση πυραύλων τον Αύγουστο και μία δοκιμή τη Δευτέρα βλημάτων με βεληνεκές 1.000 χιλιομέτρων.
«Όλη αυτή η δραστηριότητα στοχεύει να επεκτείνει το μέγεθος του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας και να επεκτείνει τις επιλογές μεταφοράς. Λαμβάνει μέτρα για την ποιοτική βελτίωση των πυραύλων της χρησιμοποιώντας στερεά καύσιμα ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν πιο γρήγορα και να επεκτείνουν το φάσμα τους. Η τροχιά στοχεύει σε μία αυξανόμενη πυρηνική απειλή της Βόρειας Κορέας και η επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε αυτή την απειλή», εξηγεί η Ντάβενπορτ.
Από την πλευρά του και ο Τζέφρι Λούις, διευθυντής του παραρτήματος ανατολικής Ασίας του προγράμματος μη διάδοσης πυρηνικών όπλων του Ινστιτούτου Middlebury, τονίζει ότι η πυρηνική δοκιμή της Παρασκευής έγινε από μία συναρμολογημένη κεφαλή, σχεδιασμένη έτσι ώστε να μεταφέρει βλήματα. «Δεν θα έλεγα ότι έχει διαστάσεις μινιατούρας. Θα έλεγα ότι πρόκειται για μία συμπαγή συσκευή. Αρκετά μικρή ώστε να μπει σε ένα πύραυλο. Νομίζω ότι χρησιμοποίησαν και πλουτώνιο και ουράνιο υψηλά εμπλουτισμένο έτσι ώστε να να μπορούν να επεκτείνουν τα αποθέματα πλουτωνίου και να πάρουν μία απόδοση 20 με 30 κιλοτόνους και να φτιάξουν περισσότερα όπλα από όσα νομίζαμε», εξηγεί ο Λούις. «Δεν νομίζω ότι έχουμε καταλάβει τη στρατηγική τους. Είναι για να αποτρέψει και να αποκρούσει μία απειλή. Έτσι ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν πρόκειται να καθίσει απλά εκεί όπως ο Σαντάμ ή ο Καντάφι και να μας κοιτάει να ερχόμαστε. Σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά για να μας σταματήσουν να τοποθετούμε δυνάμεις στην περιοχή. Θα χτυπήσουν τα λιμάνια όπου τα στρατεύματά μας συγκεντρώνονται, νομίζοντας ότι θα συγκλονιστούμε και θα σταματήσουμε», σημειώνει.
«Η δοκιμή θα επιδεινώσει τις περιφερειακές εντάσεις και θα τροφοδοτήσει τις επιθυμίες για αντισταθμιστική δύναμη. Περισσότεροι Νοτιοκορεάτες θα θέλουν δικά τους πυρηνικά όπλα και περισσότεροι Ιάπωνες θα επιθυμούν επιθετικές δυνατότητες χτυπήματος», δήλωσε ο Μαρκ Φιτζπάτρικ, διευθυντής στο γραφείο της Ουάσινγκτον του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.
«Αν η Νότια Κορέα ή η Ιαπωνία επιλέξουν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα και να εγκαταλείψουν τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, θα πρέπει να εξοστρακιστούν από τη διεθνή κοινότητα», δήλωσε από την άλλη η Ντάβενπορτ εξηγώντας ότι πιστεύει ότι πρόκειται για μία επιλογή που δεν θα διαλέξουν τελικά καμία από τις παραπάνω χώρες.
Σύμφωνα με τον Λούις πάντως οι πρόσφατες πυρηνικές και πυραυλικές δοκιμές έδειξαν ότι τα αντίμετρα που λαμβάνει η Νότια Κορέα, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας THAAD με τις ΗΠΑ, είναι μάλλον απίθανο να εξασφαλίσουν την προστασία της χώρας.
Και οι τρεις αναλυτές τέλος εκτιμούν ότι πλέον η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ που θα αναλάβει τον Ιανουάριο δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Κορέα. Όπως δήλωσε μάλιστα ο Λούις, «είναι πιο δύσκολο να κάνεις κάποιον να ανταλλάξει αυτό που έχει ήδη, από το να τον πείσεις να μην το κάνει εξαρχής».
