Ήταν 22 Ιουλίου του 1987 όταν το θερμόμετρο άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα σε πολλές περιοχές της χώρας. Στην Αθήνα, το πρόβλημα ήταν εντονότερο λόγω του νέφους που τότε ήταν σε υψηλά επίπεδα. Το τσιμέντο στα κτίρια πύρωνε τους τοίχους και για πρώτη φορά δεν δρόσιζε ούτε το βράδυ.

Η θερμοκρασία έφτασε τους 44 βαθμούς. Το χειρότερο όμως ήταν η διάρκεια του καύσωνα. Για οχτώ συνεχείς ημέρες το θερμόμετρο δεν έπεφτε κάτω από τους 30 βαθμούς ούτε τη νύχτα. Τις πρώτες ημέρες κανείς δεν φανταζόταν τι θα ακολουθούσε.

Ακόμα και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων ήταν ψύχραιμα παρόλο που στο πρωτοσέλιδο των Νέων στις 22.7.1987 διαβάζουμε ότι είχαν ήδη σημειωθεί οι τέσσερις πρώτοι θάνατοι.

«Ο καύσωνας συνέβαλε στον θάνατο 4 ατόμων δύο στην Αθήνα και δύο στον Βόλο που έπασχαν από καρδιοπάθεια, ενώ δεκάδες άλλα, μεγάλης κυρίως ηλικίας, μεταφέρθηκαν με καρδιοαναπνευστικά προβλήματα σε διάφορα νοσοκομεία». Η ανησυχία δεν ήταν μεγάλη επειδή το πρόβλημα εντοπίστηκε κυρίως σε άτομα που είχαν ήδη προβλήματα υγείας. Τις επόμενες ημέρες όμως η κατάσταση ξέφυγε.

Γέμισαν τα νεκροτομεία
Στις 23 Ιουλίου οι νεκροί είχαν αυξηθεί, αλλά ακόμα ο αριθμός δεν ήταν ανησυχητικός. «Θερίζει η Λάβρα» διαβάζουμε στο πρωτοσέλιδο. Το πρόβλημα της ζέστης έκαναν χειρότερο οι διακοπές νερού και ρεύματος.

Στις 25 Ιουλίου η χώρα βρισκόταν σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Οι νεκροί είχαν φτάσει τους 300 και ο αριθμός συνέχιζε να αυξάνεται.

Σοκαριστικό είναι το ρεπορτάζ που αναφέρει ότι οι νεκροθάλαμοι των νοσοκομείων είχαν γεμίσει με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για τους νεκρούς. «Όπως έγινε γνωστό, τα στρατιωτικά νοσοκομεία διέθεσαν τους νεκροθαλάμους τους και ήδη μεταφέρονται σε αυτούς νεκροί από άλλα νοσοκομεία».Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα