Ενα από τα πιο γνωστά, τα πιο τραγουδισμένα από τον κόσμο τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα είναι το «Που ‘σαι Θανάση». Και όπως συνέβαινε συνήθως με τα τραγούδια του σπουδαίου συνθέτη και τραγουδιστή, ο Θανάσης υπήρξε, πέρασε με κάποιον τρόπο – έστω φευγαλέο- από τη ζωή του και αποτυπώθηκε.

Ο Θανάσης, λοιπόν, ήταν ένας από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του Ζαμπέτα. Τον ακολουθούσε παντού, στο πρώτο τραπέζι και του φώναζε «Αχ βρε Ζαμπέτα. Ξέρεις από πού έρχομαι για να δω το κάδρο σου;».
Ο Ζαμπέτας, με τον που τον αντίκριζε του φώναζε «Που ‘σαι Θανάση»; Κάποια στιγμή ο Θανάσης εξαφανίστηκε. Ο Ζαμπέτας αναρωτήθηκε μιλώντας στην παρέα του που βρίσκεται και τι έπαθε. Ανάμεσα σε αυτούς που το άκουσαν ήταν και ο στιχουργός ο Μπάμπης Βασιλειάδης, γνωστός ως Τσάντας γιατί κρατούσε μια τσάντα γεμάτη στίχους.

Μετά από την περιοδεία του στην Αμερική το 1972, επιστρέφοντας ο Ζαμπέτας έμαθε ότι ο Τσάντας είχε πεθάνει. Πηγαίνοντας στο σπίτι για να συλλυπηθεί τη χήρα του, αυτή του παρέδωσε ένα χαρτί με στίχους λέγοντας του πως λίγο πριν ξεψυχήσει ο άντρας της ζήτησε να δώσουν αυτό το τραγούδι στον Ζαμπέτα. Ηταν το «Πού’ σαι Θανάση». Ο Ζαμπέτας τραγουδούσε κάθε βράδυ αυτό το τραγούδι. «Που’ σαι Θανάση, ήθελα να σ αντάμωνα η γρουσουζιά να σπάσει».