Η ηλιοθεραπεία συνήθως αποτελεί θεραπεία για τα δερματικά νοσήματα, όπως η ακμή και οι γιατροί συστήνουν την έκθεση στον ήλιο σε λογικά πάντα πλαίσια.
Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες άλλες δερματοπάθειες, οι οποίες επιδεινώνονται με την ηλιοθεραπεία και ο ασθενής χρειάζεται επιπλέον προστασία.
Επιχείλιος έρπητας
Μετά από το αρχικό στάδιο της ερπητικής ουλοστοματίτιδας, ο ερπητοιός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα νεύρα του προσώπου. Η λανθάνουσα αυτή λοίμωξη βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του ανοσοποιητικού συστήματος. Κατά τις περιόδους ανοσοκαταστολής μια από αυτές είναι και η σημαντική έκθεση στην ακτινοβολία UV μπορεί να εμφανιστεί υποτροπή. Χαρακτηριστικό είναι ο πόνος ή το αίσθημα νυγμών που ακολουθείται από την εμφάνιση φυσαλίδων σε ερυθηματώδη βάση που συγκεντρώνονται συνήθως στα όρια των χειλιών και στις γειτονικές περιοχές. Θα πρέπει να χρησιμοποιείται αντηλιακή και αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο όταν εμφανίζεται η νόσος η όταν υπάρχουν συχνές υποτροπές.
Πορφυρίες
Οι πορφυρίες είναι μια ομάδα διαταραχών, περισσότερες από τις οποίες μεταβιβάζονται κληρονομικά ενώ άλλες είναι επίκτητες.
Στις πορφυρίες υπάρχει μια υπερπα¬ραγωγή πορφυρίνων και των προδρόμων ουσιών τους, ως αποτέλεσμα ενζυματικών ανωμαλιών της βιοσύνθεσης της αίμης. Η δερματική πορφυρία χαρακτηρίζεται κλινικά από φωτοευαισθησία μετά από έκθεση του ασθενούς στον ήλιο, με αποτέλεσμα μετά από χρόνια επαναλαμβανομένη έκθεση, το δέρμα του προσώπου, του τραχήλου, του αυχένα και της ραχιαίας επιφάνειας των χεριών να παρουσιάζει πάχυνση, ξήρανση, τραχύτητα και ουλές.
Δερματομυοσίτιδα
Η δερματομυοσίτιδα αποτελεί ένα φλεγμονώδες δερματικό εξάνθημα σε συνδυασμό με νόσο των μυών. Η αιτιολογία μπορεί να είναι ανοσολογικής φύσεως η να είναι παρανεοπλασματικο νόσημα. Συχνά τα συμπτώματα αρχίζουν μετά από έκθεση στον ήλιο. Το εξάνθημα έχει χαρακτηριστικό ιώδες χρώμα. Είναι περισσότερο εμφανές γύρω από τα μάτια και συγχρόνως εμφανίζεται οίδημα βλεφάρων, στο πρόσωπο,στο λαιμό και στο άνω τμήμα του κορμού στην επιφάνεια των χεριών πάνω από τα γόνατα και τους αγκώνες και επίσης εμφανίζεται εντονότερο πάνω από οστικές προεξοχές. Οι μυϊκές εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται από πόνους, αδυναμία και ατροφία των μυών, που είναι συχνά σοβαρά και εκτεταμένα. Η φωτοευαισθησία στην δερματομυοσίτιδα χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των δερματικών βλαβών. Μετά τη θεραπεία της νόσου συστήνεται αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο.
Πέμφιγα και πομφωλυγώδες πεμφιγοειδές
Σύνολο νοσημάτων με χαρακτηριστικό το σχηματισμό πομφόλυγας. Αιτιολογικά συνήθως είναι αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί όμως να αποτελούν και παρανεοπλασματικές εκδηλώσεις. Εκδηλώνονται με τη μορφή πομφολυγών διαφόρων μεγεθων ανάλογα με το νόσημα. Η επίδραση του ήλιου στο δέρμα των ασθενών επιδεινώνει την νόσο, με αποτέλεσμα συχνά να έχουμε εξάρσεις τους καλοκαιρινούς μήνες.
Πελλάγρα
Πελλάγρα είναι η έλλειψη της νιασίνης στον οργανισμό. Εκδηλώνεται όταν έχει κάποιος κακές διατροφικές συνήθειες και φτωχό σε νιασίνη και τρυπτοφάνη διαιτολόγιο. Δερματικά εκδηλώνεται μετά από έκθεση στον ήλιο με βλάβες που μοιάζουν με ηλιακό ερύθημα που μετατρέπονται σε ηλιακό έγκαυμα. Ο εντοπισμός της είναι σε μέρη του σώματος που έχουν εκτεθεί στον ήλιο. Οι βλάβες παρουσιάζουν ερύθημα μέχρι και τον σχηματισμό φυσαλίδων και πομφολυγών.
Σε 20 μέρες περίπου στα σημεία της βλάβης παρουσιάζεται απολέπιση και η ερυθρότητα αντικαθίσταται από έντονα σκούρο χρώμα το οποίο μπορεί να γίνει μόνιμο στην περιοχή εάν υπάρξει συνεχής υποτροπή της νόσου. Τα άτομα που έχουν προσβληθεί θα πρέπει να αποφεύγουν συστηματικά τον ήλιο και να βάλουν στο διατροφολόγιό τους τροφές που περιέχουν νιασίνη.
Νόσος Darier
Αυτή η δερματοπάθεια έχει αυτοσωμικό επικρατώντα τύπο κληρονομικότητας. Η συχνή έκθεση στην UV ηλιακή ακτινοβολία είναι αιτία για την έξαρση της νόσου. Παρουσιάζεται εξάνθημα με κνησμώδεις βλατίδες που εμφανίζουν απολέπιση και σχηματίζουν συμμετρικές πλάκες. Εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής, στον κορμό, στο στήθος στα πλάγια της μύτης, πίσω από τα αυτιά.
Pοδόχρους νόσος
Εμφανίζεται συνήθως στην τέταρτη δεκαετία της ζωής με εντόπιση κυρίως στο κεντρικό μέρος του προσώπου ,δηλαδή μάγουλα, μύτη πηγούνι μέτωπο. Αφορά κυρίως την λευκή φυλή και τις γυναίκες. Χαρακτηρίζεται από ερύθημα ευρυαγγείες, βλατίδες και φλύκταινες χωρίς συνοδά συμπτώματα. Σε παραμελημένες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε τη δημιουργία ρινοφήματος δηλαδή την πάχυνση του άκρου της μύτης και μετά ολόκληρης αυτής. Μπορεί να προσβάλλει και τα μάτια προκαλώντας βλεφαρίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ξηροφθαλμία.
Λαμπρινοπούλου Κατερίνα
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος
