«Και εΐδον, και ήκουσα ενός αετού -πετωμένου εν μεσουρανήματι, λέγοντος φωνή μεγάλη- Ουαί, ουαί, ούαι τοις κατοικοΰσιν έπι της γης, εκ των λοιπών φωνών της σάλπιγγας των τριών αγγέλων των μελλόντων σαλπίζειν».

~ Ο Απόστολος Ιωάννης μετά τις πληγές και τις καταστροφές των πρώτων τεσσάρων σαλπίγγων, βλέπει στον ουρανό έναν άγγελο Κυρίου, εν σχήματι αετού, να φωνάζει με μεγάλη φωνή το «ουαί – αλλοίμονο», λόγω των επερχόμενων δεινών, πληγών, πειρασμών και καταστροφών, που πρόκειται να έλθουν επάνω σε όλους τους κατοίκους της γης, κυρίως όμως, στους αμαρτωλούς και απίστους , που δεν έχουν την υπομονή και την προστασία του Θεού για να αντέξουν τα δεινά και έτσι, θα λιποψυχούν, θα πεθαίνουν και πολλοί εξ αυτών θα αυτοκτονούν.

Τα δεινά, τις πληγές και τις καταστροφές των σαλπίγγων, που προηγήθηκαν και αυτά που θα ακολουθήσουν, θα τα ζήσουν όλοι οι κάτοικοι της γης, πιστοί και άπιστοι, ευσεβείς και αμαρτωλοί. Αυτοί όμως, που θα προστατευθούν από τον Θεό και θα αντέξουν στα δεινά, θα είναι όσοι έχουν σφραγισθεί πνευματικώς και αοράτως από το εσφαγμένον Αρνίον – Χριστόν.

Ο Θεός δια του αγγέλου Του προειδοποιεί τους ανθρώπους για αυτά που πρόκειται να έρθουν στην ανθρωπότητα με την επανάληψη τρεις φορές της λέξεως «Αλλοίμονο», θέλοντας με αυτό να δείξει το φρικτό και φοβερό των δεινών, που πρόκειται τώρα να χτυπήσουν κατ’ ευθείαν τον άνθρωπο – όχι την φύση.

Ο Άγιος Αρέθας Καισαρείας εξηγώντας τα τρία «ουαί», μας λέει τα εξής:

«Τριπλασιάζεται δε το ουαί, όχι μόνο για να γνωρίσουμε το μέγεθος του θρήνου, αλλά και για να μας φανερώσει την αγανάκτηση της Αγίας Τριάδος και συγχρόνως, να δείξει την συμπάθεια των αγγέλων για μας. Επειδή οι άγγελοι είναι συνδούλοι μας, για αυτό και η θλίψη τους είναι μεγάλη». «Μάλιστα το ουαί αρμόζει ως επί γης, οικούσι και φρονούσι τα γήινα»…

από το βιβλίο: «Ερμηνεία της Ιεράς Αποκαλύψεως κατά την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες» – Μοναχού Μάξιμου Γαβριήλ Αγιορείτου.