Επί ένα και πλέον μήνα φίλοι μου με βομβάρδισαν με προσωπικά μηνύματα για την… αφωνία μου αναφορικά με το μείζον θέμα των ημερών, δηλαδή το σύμφωνο συμβίωσης.
Τους απάντησα βέβαια: «ο γέγραφα γέγραφα» (amen.gr), όπου είχα προτείνει:
«ως προς το γενικότερο ζήτημα της ομοφυλοφιλίας για την διατύπωση σαφούς και θεολογικά τεκμηριωμένης άποψης απαιτείται μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση».
Δεν εισακούστηκα και πολύ, ευτυχώς όμως η αγαπητή φίλη Μαρία Αντωνιάδου ανέδειξε το ζήτημα στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (10.1.16).
Χθες πάλι ρωτήθηκα: τί εστι Ντέιβιντ Μπάουι; Για να μη παρεξηγηθώ πάλι προβαίνω στη σημερινή ανάρτηση, με όσο το δυνατόν αντικειμενικό τρόπο.
Ο Ντέιβιντ Μπάουι, λοιπόν, παντρεύτηκε το 1970 την Mary Angela Barnett, γνωστή και ως Angie Bowie, στο Bromley Register Office του Λονδίνου.
Το 1980 χώρισε στη Ελβετία. Το 1992 ξαναπαντρεύτηκε στη Λωζάνη το μοντέλο Iman.
Το 1972 παραδέχτηκε ότι ήταν gay, μια κίνηση που ερμηνεύτηκε ως προπαγανδιστική της μετέπειτα επιτυχίας του, Ziggy Stardust.
Το 1976 σε συνέντευξή του στο Playboy, ομολόγησε πως ήταν biσeξual. Η πρώτη του γυναίκα, Angie, ομολόγησε πως είχε από παλιά σχέσεις με κάποιον Mick Jagger.
Το 1983 ομολόγησε πως η biσeξuality του ήταν «the biggest mistake I ever made… I was always a closet heteroσeξual».
Υποστήριξε μάλιστα πως η ταύτισή του με τον homoσeξual και biσeξual πολιτισμό ήταν αποτέλεσμα του συρμού και της συγκυρίας στην οποία βρέθηκε, παρά της σεξουαλικής του προτίμησης…
Ήταν συνειδητή αντίδρασή στους ισχύοντες ηθικούς κώδικες και όχι η βιολογική ή ψυχολογική του ταυτότητα».
Το 2005 αναφορικά με την θρησκευτική του ταυτότητα δήλωσε: «Questioning my spiritual life has always been germane to what I was writing».
Και παραδέχτηκε πως «he was bothered by being not quite an atheist… I’m in awe of the universe, but I don’t necessarily believe there’s an intelligence or agent behind it. I do have a passion for the visual in religious rituals, though, even though they may be completely empty and bereft of substance. The incense is powerful and provocative, whether Buddhist or Catholic».
Τέλος, αναφορικά με τις πολιτικές του πεποιθήσεις εξέφρασε την υποστήριξή του στον φασισμό και τον… θαυμαστό του στον Χίτλερ. «Britain is ready for a fascist leader… I think Britain could benefit from a fascist leader. After all, fascism is really nationalism… I believe very strongly in fascism, people have always responded with greater efficiency under a regimental leadership… Adolf Hitler was one of the first rock stars», αν και αργότερα απέδωσε τις δηλώσεις αυτές στην πνευματική του αστάθεια, που οφείλονταν στη χρήση ναρκωτικών.
Πέθανε από κύρωση ήπατος ακριβώς τη μέρα της εορτής ενός μεγάλου διανοητή της παγκόσμιας πνευματικότητας, χριστιανό μεν, αλλά με ευρύτερη αναγνώριση σήμερα, τον Γρηγόριο Νύσσης.
Το lifestyle της εποχής μας και τα ΜΜΕ αγιοποίησαν τον πρώτο – άσχετα βέβαια από τεράστια σύγχρονη καλλιτεχνική του συμβολή – και συνεχίζουν να αγνοούν επιδεικτικά έναν πραγματικά άγιο – άσχετα αν και οι ίδιοι οι χριστιανοί ελάχιστα γνωρίζουν πολλά γι’ αυτόν.
