Από τη Δευτέρα η Νέα Δημοκρατία θα έχει αρχηγό. Ιδεολογία έχει εδώ και χρόνια. Εξυπηρετούν με το αζημίωτο τους πελάτες τους.
Τα κόμματα της μεταπολίτευσης, μέσα σ΄αυτά τα χρόνια της διάβρωσης, μεταλλάχτηκαν σε μηχανισμούς διαμεσολάβησης. έγιναν τροχονόμοι του δημοσίου χρήματος, και όχι τροχονόμοι που κινούσαν απλώς τα χέρια αλλά που αρπάζαν κιόλας. Σταμάτησαν να έχουν όραμα και να προσφέρουν προοπτική για τον τόπο. Έγιναν πωλητές στην καλύτερη περίπτωση και μικροπωλητές στην χειρότερη.
Χρειαζόμαστε π.χ να προμηθευτούμε βραχιολάκια για τους φυλακισμένους; Δεν μας νοιάζει η αποτελεσματικότητα ή η χρησιμότητα, μας νοιάζει ποιος προμηθευτής δίνει τα περισσότερα. Απ΄αυτόν θα τα πάρουμε. Ή ακόμα καλύτερα. Έχει ο επιχειρηματίας μια ιδέα; Δίνει πολύ μεγάλη προμήθεια για αυτή του την ιδέα; Έρχεται ο υπουργός, ενστερνίζεται αυτή την ιδέα ως δική του, παίρνει ένα 15%, 20%, πολλές φορές και 25% και όλα μια χαρά.
Έτσι ασύντακτα βαδίζει η χώρα μας στον 21ο αιώνα.
Έτσι έφτασε στην χρεωκοπία και είναι υπεύθυνοι γι΄ αυτό και το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ, κυρίως το ΠΑΣΟΚ.
Αυτά τα κόμματα θα έπρεπε να έχουν διαλυθεί, ως όφειλαν ιστορικά, και το μεν ΠΑΣΟΚ συνετρίβη, κρατώντας ελάχιστες δυνάμεις λόγω ύψιστης διαφθοράς.
Είναι τόσοι πολλοί οι Πασοκάνθρωποι που κατέχουν θέσεις κλειδιά, ίσοι σχεδόν σε αριθμό με το ποσοστό που παίρνει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Ελάχιστοι είναι οι ιδεολόγοι και ενθυμητές του Ανδρέα Παπανδρέου μέσα στο ΠΑΣΟΚ της σιχαμάρας και της διαπλοκής.
Η Ν.Δ κρατήθηκε γιατί τα τελευταία πολλά χρόνια δεν είχε κυβερνήσει και η απληστία της εξουσίας δεν ικανοποιήθηκε στην σύντομη παραμονή του Σαμαρά στην πρωθυπουργία. Όμως με τον Σαμαρά η Ν.Δ μετατράπηκε σε ένα άλλο κόμμα. Είναι πλέον μια ακροδεξιά οργάνωση, είναι ένα επεκταθέν ΛΑΟΣ, με αστούς θυμωμένους που ψάχνουν για εκδίκηση. Απλά υπάρχουν μέσα στην Ν.Δ ακόμα εκείνοι οι παλιοί , συντηρητικοί νοικοκυραίοι και μεταξύ αυτών στρατηγοί, αστυνομικοί, παραδοσιακοί επιχειρηματίες που διεκδικούν μία θέση στην εκκλησία βέβαια και στα μάτια του κόσμου, και όχι μια θέση στον Θεό ασφαλώς. Γιατί ο Θεός μόνο δεξιός δεν θα μπορούσε να είναι.
Τω ανάρχω Θεώ.
Είναι άνευ αρχής ο Θεός. Δεν παίρνει εντολές από κανέναν.
Γι΄αυτό και συνηθίζουν οι δεξιοί να πηγαίνουν να κάθονται στις εκκλησίες και να μπαστακώνονται κάτω από τους μεγάλους θόλους, ακριβώς γιατί ξέρουν ότι ο Θεός δεν τους δέχεται. Ίσως και να πηγαίνουν μόνο για την συγχώρεση απ΄τις μίζες που έχουνε πάρει. Κάθε φορά που σκέφτομαι τα δισεκατομμύρια που έχει κλέψει ο Τζοχατζόπουλος σκέφτομαι με πόσο καμάρι στεκόταν κάτω από την ελληνική σημαία και πως πρωτοστατούσε στις δοξολογίες.
Τώρα λοιπόν η Ν.Δ μετά την τελευταία της στροφή θα προσπαθήσει να κρατηθεί στην ιστορία όρθια. Θα είναι δύσκολο, δυσκολότατο εγχείρημα και θα το καταλάβουν στον δρόμο. Η εποχή πέρασε από πάνω τους και ούτε που την είδαν. Θα την δουν μια και καλή μπροστά τους.
Ο Κυριάκος, ο οποίος δεν θέλει να λέγεται Μητσοτάκης για να δείξει το αυτόνομο της προσωπικότητας του, είναι ένας ακραία νεοφιλελεύθερος ο οποίος μετά την εκλογή του στον δεύτερο γύρο σήκωσε ως εξαπτέρυγα με τα ακροδεξιά δεκανίκια του Σαμαρά, τον Τσιρίδα και τον καπετάν-Τσεκούρα ετοιμάζονται να διαλύσουν το δημόσιο, με τις ευλογίες της Τρόικας.
Άλλωστε αν δεν είχαν τις ευλογίες της Τρόικας δεν θα φτάναν μέχρι εκεί. Σε καμία περίπτωση.
Το κεντρώο Καραμανλικό σύστημα, αν ο Μειμαράκης δεν εκλεγεί, αργά ή γρήγορα θα αποχωρήσει. Η διάσπαση είναι προ των πυλών. Γι΄αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ανεπιφύλακτα Μητσοτάκη.
Ο Βαγγέλης πάλι κι αν ακόμα είναι πιο ενωτικός, που είναι, δεν θα μπορέσει λόγω ηλικίας να παραμείνει για πολύ καιρό στο τιμόνι. Και τόσο η Τρόικα όσο και οι Σαμαρικοί φοβούνται να μην σκάσει κάποιος καινούργιος αρχηγός μέσα στο κόμμα και μετά δεν μπορούν να τον μαζέψουν.
Είναι λύση για τώρα πιθανόν ο Μειμαράκης, δεν είναι για το μέλλον.ενώ ο Κυριάκος είναι μια χαρά εντεταλμένος. Αγαπητός στους αρχηγούς, με ιδιαίτερη αγάπη στην Siemens.
Ίσως όμως η επερχόμενη διαίρεση της Ν.Δ σε ακρονεοφιλελεύθερους και κεντρώους να είναι επιβεβλημένη από τους καιρούς.
Στην τελευταία στροφή οι μονομάχοι τα δίνουν όλα. Κι όταν λέμε όλα εννοούμε όλα. Και το Μητσοτακέϊκο έχει μηχανισμούς πολλούς, θα έλεγα και πλούσιους.
Η Ν.Δ αρχηγό θα έχει. Η μανία όμως της επαναφοράς της στην εξουσία και μάλιστα η ασύλληπτη βιαστικότητα την οποία επιδεικνύουν οι πρόσφατοι αναρριχητές, με τις γλώσσες να κρέμονται στα λυσσασμένα στόματα τους από την έλλειψη καρέκλας, θα τους οδηγήσει στα νέα περιθώρια. Θα χαρούν δύο-τρεις μήνες, θα τους υμνήσουν οι εντεταλμένες δημοσκοπικές εταιρίες – οι σύγχρονοι εκτελεστές της δημοκρατίας- θα χαμογελάσει το χειλάκι της Τρέμη, η οποία αυτή την ώρα στάζει φαρμάκια μάγισσας στα δελτία ειδήσεων, θα πάρουν μπρος όλοι οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ, οι οποίοι βρίσκονται σε μία ενιαία ιδεολογική γραμμή, χωρίς αποκλίσεις, κι αφού χαρούν, χαρούν, στο τέλος θα δουν αυτό που οι άνθρωποι, οι κανονικοί και απλοί, αυτοί οι άνθρωποι της απελπισίας όλων αυτών των χρόνων, που ζουν σε μια χώρα που θα μπορούσε να είναι ευλογημένη και να ζουν όλοι καλά, μια χώρα που βασανίζεται απ΄αυτό το αληταριό της μεταπολίτευσης, θα δουν μαζί μ΄αυτούς και οι εκλεγμένοι, ότι η ιστορία τούς έχει απομακρύνει απ’ το να μπορούν να κυβερνήσουν πλέον το νέο όχημα της ιστορίας.
Απαιτούνται νέες δεξιότητες τις οποίες δεν διαθέτουν. Οι άνθρωποι σήμερα είναι έτοιμοι για όλα ενώ οι πολιτικοί είναι έτοιμοι μόνο για νέες μίζες.
Η ιστορία είναι πια πολύ κοντά στο να αρπάξει ο λαός μολύβι και χαρτί και να την γράψει αυτός.
Στην ιστορία θα μείνουν οι αντέχοντες και όσοι παίρνουν προκαταβολή από το μέλλον. Και το μέλλον δεν χορηγεί πλέον προκαταβολή σ’ αυτούς που το χρέωσαν.
Οι προβεβλημένοι καραγκιόζηδες των καναλιών, από τους Τρεμο-Μπάμπηδες και τους Πρετεντερο-Μπογδάνους, θα αχνοσβήσουν.
Ας έρθει λοιπόν, όποιος κι αν είναι ο αρχηγός.
Ο μη έχων φως δεν μπορεί να φωτίσει το σκοτεινό δωμάτιο του μέλλοντος. Τα πυροτεχνήματα, στιγμιαία ορατότητα μόνο παρέχουν.
Ας δούμε λοιπόν για άλλη μια φορά πυροτεχνήματα το βράδυ της Κυριακής πριν βυθιστούμε στο σκοτάδι της Δευτέρας.
