Τουρκία: Η χώρα που είναι πάντα «ουδέτερη», που αριστοτεχνικά φροντίζει να συντάσσεται πάντα με το νικητή και που βρίσκεται σε μόνιμη αναζήτηση χρήσιμων ηλιθίων (ηγετών κρατών), πρόθυμων πολιτικών μισθοφόρων (πρώην αρχηγοί κρατών).

Επιπλέον, η Τουρκία είναι η χώρα που δεν αναγνωρίζει κανέναν νόμο (διεθνή) ή υποχρέωση από συμμετοχή της σε παγκόσμιους οργανισμούς (π.χ. ΝΑΤΟ, ΟΗΕ) αν δεν εξυπηρετούνται πρωτίστως τα δικά της συμφέροντα.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει σαν διεθνή κανόνα τον τυχοδιωκτισμό και η εξωτερική της πολιτική είναι μόνιμος παράγοντας δημιουργίας προβλημάτων με τις γειτονικές της χώρες. Η εσωτερική της πολιτική χαρακτηρίζεται από καθεστωτική έως απολυταρχική και, ιστορικά, σε πολλές περιπτώσεις έως και γενοκτόνος…

Η Τουρκία είναι επίσης μία χώρα που από τοπικός ταραξίας έχει μεταβληθεί (στην περίοδο του «σουλτάνου» Ερντογάν και στις σχέσεις που έχει αναπτύξει με τους τζιχαντιστές) σε κίνδυνο διασάλευσης της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας, προς τέρψιν του μεγαλοϊδεατισμού και του οράματος επανάκαμψης της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

H Τουρκία είναι μία χώρα που βυθίζεται στο πολιτικό Ισλάμ, του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την θέση της στον δυτικό κόσμο ή για την θέση της απέναντι στον δυτικό κόσμο των… “απίστων».

Η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Νταβούτογλου, κινείται με εκβιαστικά χαρακτηριστικά τόσο απέναντι στις ΗΠΑ («πόλεμος» κατά του ΙΚ και αναδιαμόρφωση του χάρτη της Μέσης Ανατολής), όσο και απέναντι στην Ευρώπη (εκβιασμός στον έλεγχο διακίνησης λαθρομεταναστών – προσφύγων), επιβεβαιώνοντας την περιγραφή της ως “χώρα που δεν έχει ιστορία, αλλά έχει πλούσιο ποινικό μητρώο».

Ταυτόχρονα, η σημερινή Τουρκία, ακολουθώντας τα ιστορικά της χαρακτηριστικά, δεν σέβεται τους γείτονές της και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές δυνάμεις για να παραβιάσει τα σύνορα, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα, προσλαμβάνοντας τον χαρακτηρισμό της χώρας τρομοκράτη.

Η ισλαμική ατζέντα του Ταγίπ Ερντογάν
Σε ένα ακόμη βήμα για το ξεδίπλωμα της ισλαμικής ατζέντας του Ταγίπ Ερντογάν, η κυβέρνηση με απόφαση του Α. Νταβούτογλου προβλέπει μεσημεριανό διάλειμμα την Παρασκευή για την προσευχή των Δημόσιων Υπαλλήλων.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο που τίθεται σε εφαρμογή τις επόμενες εβδομάδες παρατείνεται ο προβλεπόμενος χρόνος διαλείμματος για μεσημεριανό ώστε να μπορούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να προσευχηθούν. Η προσευχή της Παρασκευής διαρκεί σχεδόν 45 λεπτά και για τους άνδρες είναι υποχρεωτική η μετάβαση σε τζαμί και το πρόσχημα για την έκδοση της απόφασης είναι ο «σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας» των δημοσίων υπαλλήλων.

Το θέμα της προσευχής των τριών εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων ήταν μόνιμο σημείο τριβής μεταξύ των πιστών και της διοίκησης που θεωρούσε ότι η νέκρωση της κρατικής μηχανής για μια ώρα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία των υπηρεσιών αλλά όπως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Νταβούτογλου η απόφαση αυτή θα συμβάλλει τόσο στην ελευθερία άσκησης θρησκευτικών καθηκόντων των υπαλλήλων αλλά και για την «ανάπτυξη σχέσεων αδελφοσύνης»

Ήδη πάντως στην δημόσια συζήτηση έχει τεθεί το αίτημα για επέκταση του μεσημεριανού διαλείμματος ώστε να διαρκεί τουλάχιστον μιάμιση ώρα, αλλά και η μετάθεση της επίσημης εβδομαδιαίας αργίας από την Κυριακή στην Παρασκευή.

Η Παρασκευή ήταν επίσημη αργία με βάση νόμο που είχε υιοθετηθεί το 1924 λίγο πριν την διάλυση του Χαλιφάτου .Μέχρι τότε δεν υπήρχε κοινή επίσημη αργία, καθώς υπήρχε η αργία της Παρασκευής για τους μουσουλμάνους, του Σαββάτου για τους Εβραίους και της Κυριακή για τους Χριστιανούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όμως από το 1935 στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων για την μετατροπή της Τουρκίας σε κοσμικό κράτος καθιερώθηκε ως εβδομαδιαία αργία η Κυριακή.

Σήμερα μόνο σε κάποιες μουσουλμανικές χώρες όπως το Ιράν, η Αλγερία, το Αφγανιστάν, το Κατάρ κ.α., η Παρασκευή είναι επίσημη αργία.

Πριν μια εβδομάδα ο Διευθυντής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας με φετφά απαγόρευε στους αρραβωνιασμένους να κυκλοφορούν σε δημοσίους χώρους πιασμένοι από το χέρι ,ένα ακόμη δείγμα από την συντηρητικοποίηση την οποία επιχειρεί να επιβάλλει στην τουρκική κοινωνία η κυβέρνηση του ΑΚΡ που ποτέ δεν έκρυψε τις ισλαμικές ρίζες του.

Η Άγκυρα απειλεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ

Με έκπληξη, όσοι παρακολουθούν και γνωρίζουν τα δρώμενα στον χώρο της Μέσης Ανατολής, είδαν προ ημερών μία δημοσίευση από την Τουρκία που ανέφερε πως στρατεύματά της που βρίσκονται στο βόρειο Ιράκ, απώθησαν επίθεση τζιχαντιστών σε στρατιωτική βάση της Τουρκίας μέσα στο Ιρακινό έδαφος…!

Μάλιστα, στην τουρκική ανακοίνωση αναφερόταν ρητά πως δεν υπήρξε καμία απώλεια ή τραυματισμός τούρκου στρατιώτη…! Καμία άλλη πηγή (χώρα ή ΜΚΟ) δεν επιβεβαίωνε την συγκεκριμένη «μάχη», αλλά και κανένας δεν σχολίασε την παράνομη ύπαρξη και δραστηριότητα του τουρκικού στρατού μέσα στο Ιράκ, ενώ είναι γνωστή η αρνητική θέση της Βαγδάτης σε οποιαδήποτε τουρκική δραστηριότητα εντός των εδαφών του Ιράκ…!

Φυσικά, η τουρκική αυτή ανακοίνωση ήταν μία επικοινωνιακή προβοκάτσια και έγινε μέσα στα πλαίσια δημιουργίας εντυπώσεων περί χρησιμότητας της Τουρκίας στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών και του Ισλαμικού Κράτους. Και αυτή την ανακοίνωση έσπευσε να διαψεύσει η κυβέρνηση του Ιράκ μετά την πάροδο 48 ωρών (απόδειξη που επιβεβαιώνει έρευνα που προηγήθηκε).

Έτσι, λοιπόν, ο στρατός του Ιράκ αρνήθηκε ρητά πως τουρκικά στρατεύματα στο βόρειο Ιράκ έγιναν στόχος επίθεσης τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) ή ότι ενεπλάκησαν σε μάχη με τα μέλη της. Και η διάψευση αυτή ουσιαστικά διαψεύδει τις δηλώσεις που έκανε σχετικά ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Η κοινή επιχειρησιακή διοίκηση διαψεύδει ότι υπήρξε τρομοκρατική επίθεση εναντίον των θέσεων των τουρκικών δυνάμεων στην Μπασίκα από το Ντάες (σ.σ. αραβικό ακρώνυμο του ΙΚ) πρόσφατα», ανέφερε η ιρακινή κρατική τηλεόραση. Οι θέσεις του τουρκικού αγήματος στο βόρειο Ιράκ βρίσκονται κοντά στη Μοσούλη.

«Η κοινή επιχειρησιακή διοίκηση αρνείται αυτό που μετέδωσαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης επικαλούμενα τον Τούρκο πρόεδρο περί συγκρούσεων ανάμεσα στις τουρκικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στην ιρακινή επικράτεια και τους τρομοκράτες του Ντάες είτε στη Μπασίκα, ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή», μετέδωσε ακόμη η ιρακινή κρατική τηλεόραση.

Ο Ερντογάν δήλωσε χθες ότι μια επίθεση που εξαπέλυσαν τζιχαντιστές του ΙΚ εναντίον της στρατιωτικής βάσης όπου οι τουρκικές δυνάμεις εκπαιδεύουν μια ιρακινή σουνιτική παραστρατιωτική οργάνωση δείχνει ότι η απόφαση της Άγκυρας να αναπτύξει τακτικό στρατό πέραν των εκπαιδευτών ήταν δικαιολογημένη.

Μόνο που ο «σουλτάνος Ταγίπ» (λάτρης του συστήματος διακυβέρνησης της Γερμανίας από τον Χίτλερ…) ξεχνά πως η κυβέρνηση της Βαγδάτης δεν επιθυμεί την ύπαρξη του τουρκικού στρατού εντός του Ιρακινού εδάφους και ως εκ τούτου, η Τουρκία έχει εισβάλει σε ξένη χώρα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Και η εισβολή αυτή δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος γνωρίζει την σοβαρή πιθανότητα μεταστροφής της Ιρακινής κυβέρνησης προς τη Μόσχα, αφού οι ΗΠΑ δεν μπορούν να διαχειριστούν την Τουρκία, η οποία σαν σκοπό έχει την υφαρπαγή ιρακινού εδάφους.

Απειλή για την παγκόσμια ειρήνη

Το τι θα κάνει και ποια ακριβώς θα είναι η απάντηση της κυβέρνησης του Ιράκ στην Τουρκία του ημιπαράφρονα Ερντογάν, είναι άγνωστο.

Εάν, όμως, για οποιοδήποτε λόγο ζητήσει από την Μόσχα να αναλάβει δραστηριότητα και στο Ιράκ, άρα και να «καθαρίσει» τους τούρκους εισβολείς, τότε οι ΗΠΑ θα βρεθούν σε πάρα πολύ δύσκολη θέση (αφού στην ουσία θα παραμερίζονται από το Ιράκ) και λόγω του ΝΑΤΟ θα πρέπει να υποστηρίξει την Τουρκία απέναντι στην μαινόμενη (μετά την κατάρριψη του μαχητικού της) Ρωσία, ενώ η Τουρκία θα βρεθεί αυτομάτως αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα της αλαζονικής πολιτικής του «σουλτάνου» που λειτουργεί ως τρομοκράτης…

Αυτή τη χώρα, την Τουρκία, που δεν διστάζει να δολοφονεί τους πολίτες της (Κούρδοι) και που δεν διστάζει να απειλεί την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια απειλώντας με πρόκληση παγκοσμίου πολέμου προκειμένου να ικανοποιηθούν οι παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν με ιδιαίτερη σοβαρότητα και σκεπτικισμό τόσο οι ισχυροί της σύμμαχοι αλλά και όλοι οι γείτονές της.

Κι αυτό όχι λόγω του «απρόβλεπτου» χαρακτήρα του «σουλτάνου Ταγίπ», αλλά κυρίως, λόγω του ότι η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας αναζητά εναγωνίως «μία νίκη» απέναντι στον οποιονδήποτε για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία, ειδάλλως απειλεί να πατήσει το κουμπί έναρξης του τρίτου παγκοσμίου πολέμου…

Πληροφορίες από Milliyet, Hurriyet, Liberal, BBC, Tribune, kostasxan