Με διαδοχικά σοκ, η προπαγάνδα του καθεστώτος καλλιεργεί στις συνειδήσεις μας την αίσθηση της ατομικής απαξίας, της ατομικής ταπείνωσης και της κοινωνικής κατωτερότητας.

Καλλιεργεί την κοινωνική ισοπέδωση, την ανίκανη κοινωνία του καναπέ.

Μας υποβάλλουν την ιδέα πως ό,τι και να κάνουμε εμείς ως μονάδες, δεν μπορούμε να τα βάλουμε με το πανίσχυρο σύστημα.

Μας έχουν πείσει ότι πρέπει να περιμένουμε τον «ηγέτη» που θα έρθει μέσα από τα κανάλια, στις ειδήσεις των οκτώ. Δηλαδή μας έχουν μάθει να περιμένουμε τον «σωτήρα» μας μέσα από τα κανάλια τους.

Μας έχουν κάνει εξαρτημένους από την πληροφόρησή τους. Σηκωνόμαστε το πρωϊ και αισθανόμαστε άσχημα όταν τα κανάλια έχουν απεργία ή έχουμε γιορτές και δεν βλέπουμε τα συνηθισμένα παπαγαλάκια να προπαγανδίζουν την τρομοκρατία και να μας κάνουν να κρεμόμαστε από τα χείλη τους για κάτι που μας αφορά προσωπικά.

Μας προβάλουν ως μόνη λύση τα μνημόνια αφαίμαξης του ελληνικού υλικού και πνευματικού πλούτου και κανείς δεν προβάλλει ένα νέο όραμα, ούτε καν ένα αξιόπιστο σχέδιο αυτοδύναμης εξόδου από την κρίση.

hassapis-peter