Κάποιοι άνθρωποι όπως κι εγώ, επικρίνουν τους εποικισμούς αλλά η απόφαση που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την σήμανση προϊόντων που παράγονται σε αυτούς είναι αντιπαραγωγική και αφελής.

Δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για την προώθηση της συμφιλίωσης και της κατανόησης μεταξύ των δύο πλευρών.

Θα εξυπηρετήσει μόνο τα συμφέροντα εκείνων που αντιτίθενται στην ειρήνη και τον συμβιβασμό.

Μπορεί η Ε.Ε. να μην έχει τέτοια πρόθεση, αλλά σίγουρα αυτό θα είναι το αποτέλεσμα.

Οι οικισμοί, ιδιαίτερα στις βιομηχανικές ζώνες στα παλαιστινιακά εδάφη, παρέχουν εργασία σε περίπου 30.000 Παλαιστινίους.

Ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες εποχές, οι Παλαιστίνιοι εργάζονται δίπλα σε Εβραίους υπαλλήλους στα εργοστάσια.

Σε αντίθεση με τα ψεύδη που δημοσιεύονται συνεχώς εναντίον του Ισραήλ, αυτοί οι Παλαιστίνιοι υπάλληλοι δεν είναι ούτε σκλάβοι, ούτε υπόκεινται σε εκμετάλλευση με οποιονδήποτε τρόπο.

Λαμβάνουν μισθούς σημαντικά μεγαλύτερους από συνάδελφούς τους που δεν εργάζονται σε εβραϊκούς οικισμούς.

Συχνά κατέχουν και υψηλότερες θέσεις από κάποιους Εβραίους συνάδελφούς τους.

Αυτές οι βιομηχανίες αποτελούν σημαντικό κομμάτι της παλαιστινιακής οικονομίας.

Αυτοί που υποστηρίζουν την λύση των δύο κρατών όπως η Ε.Ε. και ο συντάκτης αυτού του άρθρου, πρέπει να εξασφαλίσουν την συνέχιση της οικονομικής συνεργασίας και σε περιόδους ειρήνης.

Αυτό σημαίνει την διατήρηση των βιομηχανικών ζωνών που εξυπηρετούν και τους δύο πληθυσμούς.

Για να κατανοήσει κανείς τη σημασία αυτής της κοινής οικονομίας ακόμα και σήμερα πριν την επίλυση της σύγκρουσης και σίγουρα αφότου επιτευχθεί συμφωνία, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ) έχει διακηρύξει φαινομενικά μόνο μποϊκοτάζ εναντίον Ισραηλινών προϊόντων και έχει απαιτήσει από τους δεκάδες χιλιάδες Παλαιστινίους που απασχολούνται στις βιομηχανίες των εποίκων να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους.

Η Παλαιστινιακή Αρχή διαθέτει ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας και την δύναμη να επιβάλλει την άποψή της στον παλαιστινιακό πληθυσμό.

Όμως η ίδια η ΠΑ έχει συνειδητοποιήσει πόση ζημιά κάτι τέτοιο θα έκανε στον λαό της.

Θα οδηγούσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία. Θα έκανε σοβαρότατη ζημιά στην παλαιστινιακή οικονομία.

Επομένως, είναι σαφές ακόμα και σε αυτούς ότι η στάση αυτή είναι εντελώς μη ρεαλιστική και αντιπαραγωγική.

Η ΠΑ έχει αναθεωρήσει αυτή την στάση και όλο και περισσότεροι Παλαιστίνιοι εργάζονται σε επιχειρήσεις Εβραίων τα τελευταία χρόνια. Έχει ενδιαφέρον πάντως το γεγονός ότι δεν υπάρχει τρομοκρατία αλλά ούτε και ένταση σε αυτές τις βιομηχανικές περιοχές.

Εκεί, ανάμεσα σε όλα τα άλλη μέρη, έχει αναπτυχθεί ένα μοντέλο οικονομικής συνεργασίας μεταξύ Εβραίων και Αράβων.

Αλλά αντί να υποστηρίξει αυτό το μοντέλο, η Ε.Ε, αποφάσισε να συνταχθεί με τις πιέσεις που ασκούνται κυρίως από οργανώσεις που απαιτούν ένα μποϊκοτάζ εναντίον του Ισραήλ.

Αυτές οι οργανώσεις απαιτούν ένα γενικό μποϊκοτάζ, αλλά χαίρονται για κάθε μέτρο που λαμβάνεται εναντίον αυτών των κοινών βιομηχανικών ζωνών όπου Εβραίοι και Άραβες εργάζονται ο ένας δίπλα στον άλλον.

Κι” αυτό που προκαλεί ακόμα περισσότερη αγανάκτηση είναι το γεγονός ότι εκείνοι που υποστηρίζουν το μποϊκοτάζ και εκείνοι που φέρουν την ευθύνη για την εκστρατεία προώθησης του είναι οι οργανώσεις που εναντιώνονται σε οποιαδήποτε συμφωνία ειρήνης.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η σήμανση προϊόντων δεν αντιστοιχεί με ένα μποϊκοτάζ εναντίον του Ισραήλ και η Ε.Ε. αντιτίθεται σε οποιοδήποτε μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ.

Αλλά η εκστρατεία για την σήμανση προϊόντων καθοδηγείται από οργανώσεις όπως είναι το FIDH και το Al-Haq, οι οποίες υποστηρίζουν σθεναρά το BDS (μποϊκοτάζ).

Οι Omar Barghouti, Ali Abunimah, και As’ad Abu Khalil, έχουν δηλώσει ότι: «ο πραγματικός στόχος του BDS είναι η κατάρρευση του Κράτους του Ισραήλ. Αυτός είναι ο ξεκάθαρος στόχος. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία γι” αυτό το θέμα».

Και το BDS εναντιώνεται ξεκάθαρα σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία ειρήνης που βασίζεται στη λύση των δύο κρατών.

Οι ηγέτες του BDS δεν κρύβουν την φιλοδοξία τους για την καταστροφή του Ισραήλ.

Αλλά όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες, όπως και η Ε.Ε. έχουν αντίθετη άποψη. Υποστηρίζουν την λύση των δύο κρατών.

Επομένως εγείρεται το εύλογο εξής ερώτημα: Η Ε.Ε., που υποστηρίζει την ειρήνη, γιατί χορεύει στον ρυθμό εκείνων που εναντιώνονται στις συμφωνίες, την ομαλοποίηση των σχέσεων και την ειρήνη και που υποστηρίζουν την εξαφάνιση του Κράτους του Ισραήλ;

Χωρίς τις πιέσεις των οργανώσεων του BDS, η Ε.Ε. δεν θα είχε αποδεχθεί ποτέ την ιδέα της σήμανσης προϊόντων.

Οι οργανώσεις που προωθούν αυτές τις ενέργειες τις θεωρούν ως το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση ενός γενικού μποϊκοτάζ.

Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι υπάρχουν κι” άλλες περιοχές που βρίσκονται υπό κατοχή όπως είναι η Δυτική Σαχάρα που είναι υπό Μαροκινό έλεγχο και η Βόρεια Κύπρος που είναι υπό τουρκικό έλεγχο.

Γιατί δεν ελήφθησαν παρόμοιες αποφάσεις γι” αυτές τις περιοχές;

Και πάλι παρατηρούνται τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που υιοθετούνται εναντίον του Ισραήλ.

Συνεπώς, η απόφαση για την σήμανση προϊόντων δεν ανταποκρίνεται ούτε και σε βασικές ηθικές αρχές.

Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι το γεγονός ότι σε αντίθεση με άλλες κατεχόμενες περιοχές, το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας συμπεριλαμβανόμενης της Ε.Ε., υποστηρίζει τις παραμέτρους Κλίντον ως βάση για μια συμφωνία ειρήνης.

Σύμφωνα με αυτές τις παραμέτρους, οι βιομηχανικές περιοχές θα παραμείνουν υπό ισραηλινό έλεγχο ως κομμάτι αρκετών Ισραηλινών μπλοκ περιοχών μέσα στα εδάφη, σε μια ανταλλαγή περιοχών που έχει προταθεί. Το Ισραήλ αποδέχθηκε το πλαίσιο Κλίντον. Οι Παλαιστίνιοι το απέρριψαν.

Με άλλα λόγια, η σήμανση προϊόντων αποτελεί απόφαση που βασίζεται σε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Βρίσκεται σε αντίθεση με τις κατευθύντριες γραμμές για την ειρήνη που έχουν γίνει αποδεκτές από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας και μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ζημιά στους Παλαιστινίους από τους Εβραίους στο Ισραήλ.

Και το σημαντικότερο είναι ότι είναι απόφαση που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πιο ακραίων αντιπάλων της ειρηνευτικής διαδικασίας και εκείνων που τρέφουν φιλοδοξίες για την καταστροφή του Ισραήλ.

Πιθανόν πολλοί Ευρωπαίοι να μην έχουν αντιληφθεί τι κρύβεται πίσω από την απόφασή τους.

Ας ελπίσουμε ότι εκείνοι που γνωρίζουν την αλήθεια θα αντιταχθούν σε αυτή την απόφαση και όχι επειδή είναι φιλο-Ισραηλινοί.

Η ανάκληση αυτής της απόφασης είναι απαραίτητη και συμβαδίζει με τα συμφέροντα των Παλαιστινίων και της οικονομίας τους.

Κατά τέτοιο είναι κρίσιμο για να εμποδιστεί μια νέα νίκη εκείνων που εναντιώνονται στην ειρήνη και μια μακροπρόθεσμη συμφωνία.