Όσο σκεπτικιστές και αν μας αρέσει να δηλώνουμε, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι ιστορίες μυστηρίου, εκείνες με τα ανεξήγητα φαινόμενα και τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις, ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία σε όλους μας.

Εδώ όμως το μυστήριο γίνεται ακόμα πιο αλλόκοτο και εξωπραγματικό, καθώς δεν θα μιλήσουμε για πλοίο που εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμά του, αλλά για εμπορικό που εξαφανίστηκε με σύσσωμους τους άντρες του!

Η σοκαριστική ιστορία του «SS Ourang Medan» αρχίζει λοιπόν μια μέρα του Ιουνίου του 1947 (ή του Φεβρουαρίου του 1948, σύμφωνα με άλλες αναφορές του καιρού), όταν πολυάριθμα πλοία που διάβαιναν τα στενά μεταξύ Σουμάτρας και Μαλαισίας (αλλά και ολλανδικοί και βρετανικοί υποσταθμοί) φέρονται να έπιασαν μια σειρά από σήματα SOS.

Το επείγον μήνυμα του άγνωστου πλοίου ήταν σύντομο, αν και ανατριχιαστικά τρομακτικό:

«Όλοι οι αξιωματικοί, περιλαμβανομένου του καπετάνιου, είναι νεκροί και βρίσκονται στο κατάστρωμα και τη γέφυρα. Πιθανότατα όλο το πλήρωμα είναι νεκρό».

Πριν διακοπεί η επικοινωνία, μεταδόθηκαν και μια σειρά σημάτων σε κώδικα Μορς, αν και το μήνυμα φαινόταν κωδικοποιημένο, και κατόπιν ξανακούστηκε η φωνή: «Πεθαίνω». Η τραγική δήλωση ακολουθήθηκε από νεκρική σιγή.

Το αμερικανικό εμπορικό «Silver Star» κατέφτασε πρώτο στη θαλάσσια περιοχή και βρήκε το ολλανδικό πλοίο άθικτο. Στο κατάστρωμα και τη γέφυρα εντοπίστηκαν πράγματι τα πτώματα των ναυτικών, όλα με τα μάτια και το στόμα ορθάνοιχτα, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν σημάδια τραυματισμού ή κάποιας άλλης εξόφθαλμης φονικής αιτίας.

Τα σώματά τους ήταν μάλιστα σε στάσεις με τα χέρια προτεταμένα, σαν να είχαν αντικρίσει τον ανείπωτο τρόπο (σύμφωνα πάντα με τις καταθέσεις των ναυτών). Πριν προλάβουν βέβαια οι αμερικανοί ναυτικοί να εξετάσουν τα πτώματα, το πλοίο τυλίχθηκε μυστηριωδώς στις φλόγες κι έτσι αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν άμεσα.

Ο θρύλος του ολλανδικού «Ourang Medan» γνώρισε τις δικές του δόξες και από την πρώτη στιγμή μια μεγάλη πληθώρα περισσότερο ή λιγότερο πιθανών σεναρίων επιστρατεύτηκαν για να εξηγήσουν το αλλόκοτο μυστήριο. Τα συγκεκριμένα ηλιόλουστα στενά είναι εξάλλου διαβόητα για τους κινδύνους που κρύβουν στο εσωτερικό τους και κανείς δεν πίστεψε ότι το εμπορικό εξαφανίστηκε χωρίς τη βοήθεια κάποιας απόκοσμης αιτίας.

Επίσημη μάλιστα αναφορά από τον Μάιο του 1952 ανέφερε ότι «τα παγωμένα πρόσωπα των πτωμάτων ήταν στραμμένα προς τον ήλιο με ορθάνοιχτα μάτια να καρφώνουν το κενό. Ακόμα και ο σκύλος του καραβιού βρέθηκε νεκρός με παρόμοια έκφραση με την ανθρώπινη παρέα του.

Όσο για τον ασυρματιστή με το μυστηριώδες SOS, βρέθηκε επίσης νεκρός με τα δάχτυλα προσαρμοσμένα στον ασύρματο. Κανένα πτώμα δεν έφερε σημάδια τραυματισμού ή πάλης». Όσο για τη βύθιση του «SS Ourang Medan», η έκθεση αναφέρει: «Το πλοίο εξερράγη με τέτοια δύναμη που σηκώθηκε ολόκληρο έξω από το νερό πριν βυθιστεί γρήγορα».

Ακόμα και σήμερα, κανείς δεν ξέρει τι απέγινε το τραγικό πλήρωμα του ολλανδικού εμπορικού, καθώς το διαπρεπές μυστήριο κρατά επτασφράγιστα τα μυστικά του. Η πρώτη απόπειρα αποκάλυψης της μοίρας του «Ourang Medan» ήθελε να είναι έργο πειρατών, αν και αυτό δεν εξηγούσε τις απόκοσμες γκριμάτσες φρίκης των ναυτικών.

Κατόπιν ήρθε το σύννεφο μεθανίου ή άλλων τοξικών νεφών που περικύκλωσε υποτίθεται το πλοίο να εξηγήσει τα ανεξήγητα και το πράγμα κλιμακώθηκε σε συνωμοσιολογικό πάρτι με εχθρικούς εξωγήινους και εξοργισμένα φαντάσματα, συμβάλλοντας ωστόσο περαιτέρω στη γιγάντωση του θρύλου.

Κάποια στιγμή κάποιοι άρχισαν να αμφιβάλουν ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη του ολλανδικού πλοίου, καθώς η ιστορία είχε μεγάλα κενά και η αξιοπιστία της αμφισβητήθηκε από σκεπτικιστικούς κύκλους. Τι συνέβη όμως στο «SS Ourang Medan» που τόσες δεκαετίες έρευνας δεν μπορούν να αποκαλύψουν; Τι σφράγισε τη μοίρα του που οι ιστορικοί της θάλασσας αποτυγχάνουν να ανακαλύψουν;

Η έρευνα για τα μητρώα του πλοίου στο νηολόγιο του Άμστερνταμ το μόνο που έκανε είναι να αναθερμάνει εκ νέου το μυστήριο, καθώς καμία αναφορά δεν υπήρχε για το πλοίο. Το ίδιο μάλιστα συνέβη και στα θαλάσσια κιτάπια Σιγκαπούρης και Μαλαισίας, κανένα ίχνος του εξαφανισμένου πλοίου.

Πλήθος ερευνητών προσπάθησαν κατόπιν να μάθουν τι είδαν οι αυτόπτες μάρτυρες τόσο του αμερικανικού «The Silver Star», που φέρονται να αποβιβάστηκαν στο κατάστρωμα του μοιραίου ολλανδικού, όσο και του δεύτερου αμερικανικού εμπορικού «City of Baltimore» που βρισκόταν εκεί κοντά (και έπιασε επίσης το SOS). Όλες οι απόπειρες των ερευνητών σε μισό και πλέον αιώνα να αποκτήσουν πρόσβαση στα ημερολόγια των πλοίων συνάντησαν την παγερή σιγή των ιθυνόντων, παρά τον μύθο που περιέβαλε πια το «SS Ourang Medan».

Ομάδα ερευνητών που παρακολούθησε την υπόθεση για 45 χρόνια ισχυρίστηκε ότι το πλήρωμα του μοιραίου καραβιού ενδέχεται να έπεσε θύμα πειραμάτων βιολογικού πολέμου: κάποιο φονικό αέριο απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα και εξόντωσε τους ναυτικούς, απαγορευμένο φυσικά από τη Σύμβαση της Γενεύης, γι’ αυτό και κάποιοι παρακρατικοί έσπευσαν να το εξαφανίσουν από προσώπου γης. Αυτή παραμένει μια καλή υπόθεση και σίγουρα πολύ καλύτερη από εξωγήινους και πνεύματα του άλλου κόσμου!

Σε κρατική συγκάλυψη έχουν καταλήξει μάλιστα μερικές ακόμα θεωρίες για το «Ourang Medan», που τώρα το θέλουν να μεταφέρει στα αμπάρια του επικίνδυνους βιολογικούς παράγοντες ή τοξικά αέρια. Μέχρι και η διαβόητη Μονάδα 731 του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού έχει μπλεχτεί στην υπόθεση, καθώς ήταν περιβόητη για τα αντιδεοντολογικά και φρικιαστικά εν πολλοίς πειράματα πάνω σε ζωντανούς ανθρώπους. Πώς έφτασε βέβαια το αέριο της Μονάδας 731 μέχρι τα νότια στενά της Θάλασσας της Κίνας παραμένει μυστήριο.

Όπως και με τόσα ακόμα μυστήρια του κόσμου μας, είναι πολύ πιθανό η αλήθεια για τον χαμό των ναυτικών να παραμείνει για πάντα στα έγκατα της θάλασσας. Αν και το γεγονός παραμένει ότι τα περισσότερα σενάρια δεν λαμβάνουν υπόψη το πολύ απλό αλλά και απτό γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ απόδειξη ή έστω ένδειξη για την ύπαρξη του «Ourang Medan»!

Ούτε καταγραφές σε νηολόγια, ούτε τιμολόγια από τα φορτία του, ούτε ασφαλιστικά ντοκουμέντα, ούτε μητρώα για τον ανεφοδιασμό του, ούτε καν αποδείξεις για την κατασκευή του σε κάποιο ναυπηγείο του πλανήτη! Οι περισσότερες πηγές δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν αν το πλοίο ήταν ολλανδικό ή ινδονησιακό.

Μπορεί λοιπόν να είναι άλλη μια ιστορία του νερού που διηγούνται οι θαλασσόλυκοι με τις πίπες τους στο χέρι και να μην υπήρξε ποτέ; Ποιος να πει…