Χρονολογείται από το πρώτο μισό του 4ου αιώνα μ. Χ.
Τμήμα ψηφιδωτού, που μπορεί να χρονολογηθεί στο πρώτο μισό του 4ου αιώνα μ.Χ. και εντυπωσιάζει, τόσο για την καλή κατάσταση διατήρησής του, όσο και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του, αποκαλύφθηκε σε ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, στην τοποθεσία Πιάθκια στο Ακάκι της Επαρχίας Λευκωσίας.
Στο χώρο έχουν εντοπιστεί οικοδομικά κατάλοιπα σε ελάχιστο βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Ξεχωριστή θέση καταλαμβάνει μια τεράστια δεξαμενή διαστάσεων 10×14 μέτρα. Στα νότια της δεξαμενής εντοπίστηκαν κατάλοιπα ψηφιδωτού δαπέδου και στα ανατολικά του χώρου αποκαλύφθηκαν τρία δωμάτια ανισομερή μεταξύ τους, που πιθανόν να σηματοδοτούν το ανατολικό άκρο του κτιρίου, καθώς και τέσσερα παράλληλα λαξεύματα στον φυσικό βράχο.
Το αποκαλυφθέν τμήμα του ψηφιδωτού απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο. Η εικονική σκηνή περιλαμβάνει τέθριππα, με τον ηνίοχο να απεικονίζεται όρθιος, τα οποία αγωνίζονται γύρω από τον εύριπο (spina). Κάθε άρμα συνοδεύεται από δύο επιγραφές. Στην ανατολική άκρη του εύριπου διακρίνεται η meta, δηλαδή το σημείο στροφής των αρμάτων, η οποία αποδίδεται ως ένα κυκλικό βάθρο, πάνω στο οποίο στηρίζονται τρεις κώνοι που απολήγουν σε ωό. Πάνω στον εύριπο απεικονίζονται, επίσης, τρεις κίονες που απολήγουν σε τρία χάλκινα δελφίνια, από τα οποία ρέει νερό, και ένας ναΐσκος. Ανάμεσα στα άρματα εμφανίζονται ένας έφιππος άνδρας και δύο πεζοί άνδρες που κρατούν ο ένας μαστίγιο και ο άλλος αγγείο με νερό.
Παρόλο που το κτίριο δεν έχει ακόμη ταυτιστεί, η παρουσία αυτού του ψηφιδωτού δαπέδου σε μια απομακρυσμένη περιοχή της ενδοχώρας προσφέρει νέα σημαντικά στοιχεία για αυτήν την περίοδο στην Κύπρο και προσθέτει στις γνώσεις για τη χρήση ψηφιδωτών δαπέδων στο νησί.
Η έρευνα στο χώρο θα συνεχιστεί τις επόμενες εβδομάδες μέχρι την πλήρη αποκάλυψη του ψηφιδωτού δαπέδου και γίνεται υπό την επίβλεψη της Αρχαιολογικού Λειτουργού δρος Φρύνης Χατζηχριστοφή, με τη βοήθεια της αρχαιολόγου δρος Βασιλικής Λυσάνδρου.
Πηγή
