Ένας Τσίπρας ίσως να μην αξίζει σε αυτή τη χώρα.
Του Νίκου Μωραΐτη
Ο τύπος στη διπλανή ομπρέλα λέει ότι αυτή τη φορά θα ψηφίσει Βασίλη Λεβέντη. «Τρελός, τρελός, αλλά όλα τα βρήκε ο άτιμος!». Προφανώς ζητάει καφετζού, όχι κόμμα, και τη βρήκε στο πρόσωπο του Λεβέντη, ο οποίος δύο μέρες πριν από το δημοψήφισμα προέβλεπε ότι το «ναι» θα κερδίσει με μικρή διαφορά. Όλα τα βρίσκει ο άτιμος. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είπε ψευτράκο χθες τον πρωθυπουργό. Είπε ότι δεν μπορεί να διαλύει έτσι τη Βουλή και να προκηρύττει εκλογές σαν δικτάτορας. Δύο φορές το έκανε ο Κώστας Καραμανλής, το 2007 και το 2009. Ίδιο μήνα. Σεπτέμβριο. Ήταν δικτάτορας ο Καραμανλής, Βαγγέλα; Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Σήμερα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης πρότεινε στο Γιάννη Δραγασάκη την πρωθυπουργία, προκειμένου να αποστατήσει από το κόμμα του και να αποφευχθούν οι εκλογές. Πολιτική ηθική στο ναδίρ. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Το ότι έφτασε η «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη» να έχει αρχηγό -έστω και προσωρινό- τον Βαγγέλα με τη γλώσσα τη μεγάλη, που τα λέει τσουβαλάτα και πεζοδρομιακά, είναι απόρροια του γεγονότος ότι δεν υπάρχει πραγματική αστική τάξη στην Ελλάδα. Μία παρωδία αστικής τάξης υπάρχει που περιοδεύει μεταξύ Μυκόνου και Παρνασσού, μπουζουκιών και beach bar, άρα κλόουν θα είναι και ο αρχηγός του κόμματος που την εκφράζει. Δεν είναι κάτι.
Είναι ζήτημα παιδείας.
Η άλλη αισθάνεται προδομένη από τον Τσίπρα, γιατί της έφερε μνημόνιο. Η ίδια του φώναζε στο Facebook ότι «καθυστερεί» και «να φέρει συμφωνία τώρα». Αν ο Τσίπρας δεν της είχε φέρει συμφωνία αλλά GREXIT, πάλι προδότη θα τον ανεβοκατέβαζε. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Ο άλλος, πάλι, αισθάνεται προδομένος από τον Τσίπρα γιατί δεν έσκισε τα μνημόνια και ετοιμάζεται να ψηφίσει το νέο ειδυλλιακό αφήγημα του Λαφαζάνη, λες και δεν έζησε η χώρα στο χείλος του γκρεμού, λες και δεν πήραμε γεύση από το τι θα σημάνει μία χρεοκοπία χωρίς σχέδιο αυτή τη στιγμή. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Ο Λαφαζάνης, με τον Λεουτσάκο, τον Στρατούλη και μερικούς ακόμη που μπροστά τους τα στελέχη του ΚΚΕ μοιάζουν με νομπελίστες οικονομολόγους, υπόσχονται ότι έχουν φερέγγυο plan b. Κι εσύ τους πιστεύεις. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Η Φώφη και ο Θεοδωράκης (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και το ΣημιτοΠΑΣΟΚ) λένε ότι ο Τσίπρας δραπετεύει από τις ευθύνες προκηρύσσοντας εκλογές. Και πολλοί στο Facebook έχουν την ίδια γνώμη. Το οτι η κυβέρνηση έμεινε με 118 βουλευτές, οπότε η προσφυγή στις κάλπες είναι αυτονόητη, είναι η αλήθεια που αποκρύπτεται. Αλλά τα ανεκδοτάκια του τύπου «τον τελευταίο χρόνο έχω ψηφίσει περισσότερες φορές από όσες έχω κάνει σεξ» είναι πιο εύπεπτα από την αλήθεια. Δεν είναι κάτι. Είναι ζήτημα παιδείας.
Ένας Τσίπρας ίσως να μην αξίζει σε αυτή τη χώρα. Όχι μόνο ο συγκεκριμένος. Ένος νέος πολιτικός, που κρατάει τους πολίτες ενήμερους συνεχώς, που προσφεύγει στο λαό συχνά, που διαπραγματεύεται σκληρά, που δεν παριστάνει τον αλάνθαστο, που θέτει προς έγκριση ή απόρριψη τα σωστά και τα λάθη του.
Ο Τσίπρας βγήκε από σπόντα, κακά τα ψέματα, κόντρα στην πολιτική παράδοση ενός λαού που γεννάει είτε Σαμαράδες και Μεϊμαράκηδες είτε Βενιζέλους και Θεοδωράκηδες. Κι αν τον ψηφίσουν και σήμερα, λόγω ενός ιδιόμορφου ενστίκτου αυτοσυντήρησης, αύριο δεν θα έχει καλό τέλος. Δεν θα είναι κάτι. Θα είναι ζήτημα παιδείας.
