Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Το φυσάνε και δεν κρυώνει οι εταίροι και οι εγχώριες …εταίρες τους το νέο «Όχι»που άρθρωσε χθες στις Βρυξέλλες η Ελλάδα.
Μαθημένοι, οι ξένοι, στην υποτακτικότητα των άλλων, ειδικά από την εποχή τουΣημίτη μέχρι πρόσφατα, και άμαθοι από αντιρρήσεις μιας μικρής χώρας, με ακόμη μικρότερο πολιτικό προσωπικό τόσα χρόνια, συμπεριφέρονται όπως οινταβατζήδες που ξέρουν ότι, εαν αυτονομηθεί το ανθρώπινο «εμπόρευμα» που εξουσιάζουν, δεν θα χάσουν μόνο τα λεφτά τους, αλλά και τη δουλειά τους…
Προαγωγοί των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων μιας διεφθαρμένης κάστας οικονομικών δολοφόνων, η οποία ανακυκλώνει την αποτυχία της στρατηγικής της, περιχαρακωμένοι αμήχανα στα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιούργησαν, αδύναμοι να ελέγξουν πολιτικά το πρώτο βαγόνι από το τρένο της Ιστορίας -που μπήκε ήδη στις ράγες, με επόμενους σταθμούς την Ισπανία και την Πορτογαλία- και έντρομοι γι΄αυτή την πορεία, συμπεριφέρονται με τον ένα και μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν: τον εκβιασμό και την απειλή.
Μόνο που, τους άλλους τους κρατούσαν.Τους διόριζαν, τους έλεγχαν, τους καθοδηγούσαν, τους εκβίαζαν μέσω σκανδάλων και τους χειραγωγούσαν με κάθε τρόπο και μέσο…
Τούτοι εδώ, όμως, είναι από άλλη πάστα. Εκπροσωπούν ένα μοντέλο πολιτικής πούσυνδιαμορφώθηκε από τα αιτήματα και τις ανάγκες της κοινωνίας από την οποία προέρχονται και οι ίδιοι. Μέχρι χθες στα κινήματα και την κανονική ζωή του μέσου εργαζόμενου, ανέπαφοι με τα πολιτικά τζάκια και την παθογένεια του νεποτισμού, τούτοι εδώ είναι οι φίλοι μας, οι περισσότεροι από τους οποίους μάτωσαν από τα μνημόνια όπως κι εμείς, ή οι καθηγητές μας, ή οι συμφοιτητές μας, ή οι συμμαθητές μας στο δημόσιο σχολείο, ή οι συνάδελφοί μας στη δουλειά, ή οι γείτονες της διπλανής πόρτας στις λαϊκές και μεσαίες γειτονιές. Προέρχονται από μας και είναι σαν κι εμάς…
Αυτό είναι και το πιο ισχυρό όπλο του σαραντάρη πρωθυπουργού και των επιτελών που τον περιστοιχίζουν. Δεν είναι μόνο νέοι και άφθαρτοι, αλλά κυρίως γνωρίζουν την κοινωνία και το λαό εκ γενετής. Δεν ήταν προορισμένοι για πρωθυπουργοί από τα γεννοφάσκια τους, ούτε ανήκουν στην ελίτ της Κληρονομικής Δημοκρατίας, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Τούτοι εδώ, ξέρουν να αφουγκράζονται και να διερμηνεύουν τον κόσμο. Το μεγάλο στοίχημα είναι να τον υπηρετήσουν.
Το νέο πολιτικό δυναμικό της Ελλάδας είναι ένα ανεξερεύνητο νέο σύμπαν για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τους στυγνούς τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Οι εταίροι δεν κατανοούν το υλικό του και οι εδώ εταίρες τους αδυνατούν, λόγω ανεπάρκειας, να τους βοηθήσουν, παρά την μεγαλειώδη προθυμία τους. Ακόμη και οι ξένοι αναλυτές, όταν δεν είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, προστρέχουν στα εγχειρίδια πολιτικής στρατηγικής για να εξηγήσουν την περίπτωση Τσίπρα που «δίνει μαθήματα στρατηγικής στην Ευρώπη», όπως έγραφε προσφάτως ο αρχισυντάκτης της συντηρητικής γαλλικής εφημερίδας La Tribune.
Τούτοι εδώ, έχουν γυρίσει τον κόσμο ανάποδα από την πρώτη μέρα και συνεχίζουν να τον αναποδογυρίζουν. Μόνοι τους , με μοναδικό σύμμαχο την κοινωνία και απέναντί τους τα γεράκια του εξωτερικού και μια παρηκμασμένη αντιπολίτευση εσωτερικού, που είτε πιέζει την κυβέρνηση να υπογράψει ό,τι της ζητάνε -για να μην αποκαλυφθεί σε όλο της το βάθος και το εύρος η δική της υποτέλεια- είτε εξαντλείται σε δίκη προθέσεων, με μια πρωτόγνωρη εμπάθεια που βάζει τον Τσίπρα στο ίδιο κάδρο με τον Γ.Παπανδρέου και τον Σαμαρά.
Αυτό το νέο μοντέλο πολιτικής, υπαγορευμένο εξ ολοκλήρου από την κοινωνία και την Ιστορία, ή θα πετύχει αλλάζοντας τους συσχετισμούς και διαλύοντας τις σταθερές της βαρβαρότητας στην Ευρώπη, ή θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη…
Κάθε «“Όχι» τους στη βαρβαρότητα, είναι το «Ναι» μας σ΄αυτό που επενδύσαμε…
