Τώρα παίζεται το αντίθετο παιχνίδι από εκείνο που παίχτηκε με το χρηματιστήριο το 1999.

Τότε μας αδρανοποίησαν τη σκέψη και μας πήραν τις περιουσίες, καλλιεργώντας την ευφορία και την προσδοκία του εύκολου κέρδους.

Τώρα αντίθετα, μας αδρανοποιούν τη σκέψη και μας παίρνουν τις περιουσίες, καλλιεργώντας τον τρόμο και τον πανικό ότι θα πάμε χειρότερα.

Είμαστε παγιδευμένοι με ένα νόμισμα, την ποσότητα του οποίου
κανονίζουν οι άρπαγες. Επομένως, θα μας χορηγούν χρήμα με το σταγονόμετρο για να φυτοζωούμε και θα μας κρατήσουν μέσα στο ευρώ μέχρι να μας πάρουν τις ατομικές μας περιουσίες. Όταν δουν ότι δεν έχουν ή δεν μπορούν να πάρουν κάτι άλλο, θα μας πετάξουν εκτός ευρώ και αυτό θα παρουσιαστεί ως εθνικά υπερήφανη στάση.

Έξω από το ευρώ τώρα, πριν τα χάσουμε όλα. Έξω από το ευρώ μεν, αλλά μόνο με ταυτόχρονη ανατροπή του υπάρχοντος παρασιτικού πολιτικοοικονομικού καθεστώτος, διαφορετικά δεν θα υπάρξει διαφορά. Και πάλι θα είμαστε χαμένοι.