Η αιφνιδιαστική επίσκεψη Λαφαζάνη στη Μόσχα και οι τρεις προϋποθέσεις για να αποκοπεί η Ελλάδα από τη Δύση και να προσδεθεί στη Ρωσία
Η αιφνίδια -υπό την έννοια της μη προγραμματισμένης και ανακοινώσιμης- επίσκεψης του κ. Λαφαζάνη στη Μόσχα, καθ’ ην στιγμή ο κ. Τσίπρας τηλεφωνούσε στον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, με αίτημα να πιέσει τους δανειστές να αποδεχθούν τις ελληνικές προτάσεις, προξενεί τουλάχιστον απορία, έστω και ως προς τον χρόνο που πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη αυτή.
Πώς μπορεί να εξηγηθεί άραγε αυτή η ενέργεια του κ. Λαφαζάνη; Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ακολουθεί δική του εξωτερική πολιτική, και θέλει να «κάψει» την ελληνοαμερικανική προσέγγιση, αλλά και να οδηγήσει σε αποτυχία τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης -στην οποία συμμετέχει- με τους δανειστές;
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πόσο γνωρίζει το αντικείμενο του υπουργείου του ο κ. Λαφαζάνης (τα αιτήματά του προς τους αρμοδίους του Αζερμπαϊτζάν, είχαν προκαλέσει απορίες, επειδή εξ αντικειμένου δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν), ή αν ενεργεί χωρίς πολιτικό κριτήριο στις ενέργειές του (όπως ακριβώς και ο κ. Σόιμπλε). Το βέβαιο πάντως είναι, πως επιδιώκει στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να εμπίπτει στις αρμοδιότητές του, η οποία γίνεται ακαίρως και μάλλον χωρίς μελέτη των συνεπειών της.
Είναι γεγονός, πως μετά το 1974 αυξήθηκε αλματωδώς το αντιαμερικανικό πνεύμα των Ελλήνων πολιτών, όταν προστέθηκαν στους παραδοσιακούς αντι-αμερικανούς και οι πολυπληθείς αστοί -φιλοαμερικανοί έως τότε λόγω αντικομμουνισμού- μετά την απροκάλυπτη βοήθεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην τουρκική εκστρατεία κατά ανυπεράσπιστης ουσιαστικώς μικρής χώρας.
Η πολιτική όμως δεν εδράζεται σε συναισθηματισμούς, αλλά στην ψυχρή λογική. Κανόνας για κάθε πολιτικό πρέπει να είναι η από τον χρόνο και τα γεγονότα εδραιωμένη σύσταση, που περιλαμβάνεται στην εισαγωγή του ογκώδους συγγράμματος του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη για την ελληνική πολιτική ιστορία: «Κάθε υπουργός Εξωτερικών οφείλει να ταυτίζει τα συμφέροντα της χώρας του, με τα συμφέροντα του εκάστοτε ισχυρού». Για «ταύτιση» γίνεται λόγος, όχι για υποτέλεια.
Οι επιθυμίες κυβερνητικών στελεχών να αποκοπεί η Ελλάδα από την Δύση και να προσδεθεί στην Ρωσία, αλλά και άλλων που νομίζουν ότι με παρόμοιες νύξεις θα «εκβιάσουν» τους ισχυρούς της Δύσης, ίσως λειτουργήσουν σε βάρος μας. Και τούτο διότι, για να συμβεί αυτό πρέπει να ισχύουν τρεις προϋποθέσεις:
Πρώτον, να θελήσει ο ελληνικός λαός τέτοια δραστική μεταστροφή, δεύτερον να επιτρέψουν οι ΗΠΑ να εγκαταλείψει μια χώρα το ΝΑΤΟ και να προσχωρήσει στον αντίπαλο, τον οποίο μάλιστα θέλουν να εξασθενήσουν, αν όχι να εξαλείψουν, και τρίτον να θέλει και να μπορεί η Ρωσία να αντιπαρατεθεί, ακόμη και ενόπλως, στις ΗΠΑ, σε μια τέτοια προοπτική.
Επειδή, και οι τρεις ανωτέρω προϋποθέσεις δεν ευνοούν την ελληνική απομάκρυνση από την Δύση, είναι προφανώς πως παίζουν με την φωτιά όσοι προχωρούν περισσότερο από αυτό που πρέπει. Ο υπογραφόμενος, είχα γράψει άρθρο για το οποίο αναγνώστης σχολίασε ότι κάνω ρωσική προπαγάνδα. Τώρα ίσως κάποιος άλλος να με κατηγορήσει για αντιρωσική προπαγάνδα. Αλίμονο όμως αν την πολιτική ανάλυση την επηρεάζουν τα συναισθήματα.
Δεν έκρυψα ότι συμφωνώ με τις απόψεις του ΥΠΕΞ κ. Ν. Κοτζιά (τις τωρινές, και όχι αυτές όταν συνίδρυε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ότι παραμένουμε στο δυτικό στρατόπεδο, αλλά αφήστε μας να αναπνεύσουμε. Το πλησίασμα για οικονομικούς λόγους με Ρωσία και Κίνα προωθεί τα ελληνικά συμφέροντα. Και ενέργειες, όπως οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ευνοούν μόνον τις ΗΠΑ, αλλά είναι σε βάρος της Ευρώπης, και κυρίως της Ελλάδας. Άλλο όμως αυτό, αλλά η εγκατάλειψη στρατοπέδου και η προσχώρηση στον αντίπαλο.
Οι ΗΠΑ φυσικά δεν θα επιτρέψουν με κανένα τρόπο αλλαγή πλεύσης. Το ευκολότερο που μπορούν να κάνουν είναι η αλλαγή της κυβέρνησης. Δεν θα το αναλύσω σήμερα αυτό. Αντ’ αυτού όμως, να μεταφέρω ένα περίεργο δημοσίευμα από την Pravda, στο οποίο αναφέρεται πως «Οι Ρώσοι περιμένουν προβοκάτσια με «Δεύτερο Μαλαισιανό Boeing»!
Την εντυπωσιακή άποψη, ότι αν ο κ. Τσίπρας, πηγαίνοντας στην Πετρούπολη στις 19 Ιουνίου στην διάσκεψη των BRICKS, έχει πολύ «στενές» επαφές με τον Ρώσο πρόεδρο κ. Βλαδιμίρ Πούτιν, σηματοδοτώντας μια σημαντική γεωστρατηγική στροφή στην ευρύτερη περιοχή, τότε η Δύση για να ακυρώσει την όποια προοπτική ανατροπής των γεωπολιτικών ισορροπιών, μπορεί να προκαλέσει ένα δεύτερο μαλαισιανό Boeing- προβοκάτσια, (another Boeing to break Russia ??), εκφράζει στην ρωσική εφημερίδα Pravda ο πολύ γνωστός Ρώσος στρατηγικός αναλυτής Sergei Mikheyev, Γενικός Διευθυντής του Center for Current Politics της Μόσχας.
Ο Ρώσος αναλυτής υποθέτει, ότι δεν αποκλείεται να οργανώσουν κατά του κ. Πούτιν -που έχει παρασύρει την Ελλάδα στις θέσεις του-, κάποια μεγάλη προβοκάτσια ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, «όπως η μεγάλη προβοκάτσια με το μαλαισιανό Boeing που είχε καταρριφτεί σε ουκρανικό έδαφος τον Ιούλιο του 2014.
Τότε όλα τα δυτικά ΜΜΕ είχαν επιρρίψει την ευθύνη για τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας στον Ρώσο πρόεδρο, προσπαθώντας να στρέψουν την διεθνή κοινή γνώμη εναντίον του και να προκαλέσουν σοβαρές ρωγμές στο εσωτερικό της Ρωσίας με προοπτική την ανατροπή του. Λειτούργησε όμως αντίστροφα
