Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη
Ένα κύκλωμα δεν έχει ποτέ αρχή και τέλος, παρά μόνο συνέχεια…
Το “φροντιστήριο” στις Βρυξέλλες απο τη Τρόικα στη κυβέρνηση συνεχίζεται
Υποθέτοντας ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε συμφωνία μετά απο κάποιες ημέρες, εβδομάδες ή μήνες… και ότι παραμονή στη ευρωζώνη (στο ευρώ) με χρεοκοπία ή όχι σημαίνει :
- νέο μνημόνιο (αφού το δημοσιονομικό σύμφωνο για την Ελλάδα που υπέγραψε ο περίφημος Παπαδήμος θα διαρκέσει για πάνω απο 70 χρόνια καλώς εχόντων των πραγμάτων)
- αποδοχή του επονείδιστου χρέους (οι Γιάν. Βαρουφάκης και Χρεοκόπης Παυλόπουλος το αποδέχτηκαν ως είναι λέγοντας ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει τα χρέη της στο διηνεκές, έτσι είπαν τα γατάκια)
- νέα μέτρα και μεταρρυθμίσεις για τους χλιμίτζουρες αλλά όχι για την ολιγαρχία (καμμία φορολόγηση των ναυτιλικών εταιρειών, των εφοπλιστών και προστασία των προνομίων τους στο διηνεκές)
- “αμνησία” των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα (υφαρπαγή ψήφου, αφού για μνημόνιο υπάρχει δέσμευση να υπάρχει στη χώρα απο κάθε κυβέρνηση λόγω του δημοσιονομικού συμφώνου, για το οποίο το ΣΥΡΙΖΑ το έκανε ΓΑΡΓΑΡΑ πρίν και μετά τις εκλογές)
μπαίνει εύλογα το ερώτημα, “Εκλογές ή Δημοψήφισμα μετά τη συμφωνία”;
Δημοψήφισμα σημαίνει αυτονομιμοποίηση της παραμονής της κυβέρνησης των Νέων Ψευτών και Αιώνια Διαπραγματευομένων στην εξουσία. Αυτό δεν το δικαιούται η κυβέρνηση Τσίπρα και Καμμένου, όπως και δεν δικαιούται να κωλυσιεργεί με τις αποφάσεις της για να πετύχει δήθεν ένα καλύτερο μνημόνιο, που αναγκαστικά χρειάζεται σύμφωνα με τις απόψεις των αφεντικών τους για να επιβιώσει η χώρα.
Σε ένα δημοψήφισμα σημασία έχει
- ο τρόπος και ο αριθμός με τον οποίο θα διατυπωθούν τα ερωτήματα ή οι ομάδες ερωτημάτων
- ο τρόπος που θα γίνει η ερμηνεία τους (αθροιστικά ή αποκλειστικά)
Εκλογές σημαίνει ένα νέο συμβόλαιο με το λαό, σε νέες βάσεις. “Ρεαλιστικές” δεν θα το έλεγα αφού όλα τα κόμματα είναι μια παρέα, όπου ο ένας διορίζει τα “παιδιά” και τα “ανήψια” του άλλου. Οι εκλογές όμως είναι η σωστότερη λύση και αυτή πρέπει να προκριθεί για να ηρεμήσουν τα πρόβατα. Να νομίσουν ότι υπάρχει δημοκρατία…
H θέση μου στο ερώτημα “ευρώ ή δραχμή” έχει να κάνει περισσότερo με την ύπαρξη ενός σχεδίου που πρέπει να μελετηθεί και να εφαρμοσθεί πλήρως σε κάθε περίπτωση. Λύσεις υπάρχουν και στη μια επιλογή και στην άλλη. Ο διαχειριστής δεν υπάρχει. Οι επιθέσεις στο Λαφαζάνη είναι για ξεκάρφωμα. Μια χαρά τα πάει…
Βελούδινα διαζύγια με την Ευρωζώνη δεν μπορούν να υπάρξουν. Μη σας παραπληροφορούν.
Η ΕΚΤ δεν μπορεί να κλείσει τη στρόφιγγα του ELA αλλά θα το κάνει όταν δεν πληρώνεται…
Επιστρέφοντας στη πράξη, απο τη μιά έχουμε τους Νέους Ψεύτες και απο την άλλη τους Παλαιούς Ψεύτες που γλύφονται πάλι για εξουσία. Οποιαδήποτε επιλογή να κάνουν και να σας επιδείξουν για να διαλέξετε όλα τα κόμματα σε ένα δημοψήφισμα ή σε εκλογές θα είναι λάθος. Κανένα κόμμα δεν θέλει τη προκοπή της χώρας. Αν ήθελαν θα το είχαν κάνει. Δεν θα περίμεναν τα τραίνα να περνούν και αυτά να τραβούν “σέλφις”.
Τι κάνουμε εμείς;
- αυξάνουμε τη πληροφόρηση και στιγματίζουμε τη καθημερινή παραπληροφόρηση απο τα ΜΜΕ
- συγκεντρωνόμαστε σε θέματα προτεραιότητας και ουσίας. Δεν ασχολούμαστε με τα υπόλοιπα
- παρουσιάζουμε απο τα ΜΜΕ (όσα δίνουν μικρόφωνο) όσο το δυνατό περισσότερες εναλλακτικές λύσεις (οι συντονιστές αυτών των συζητήσεων δεν υπάρχουν και όταν προσπάθησα κάτι, βρήκα κόμπλεξ κατωτερότητας, χιμπατζήδες να κουνούν σημαιάκια και κατεβασμένα βρακιά)
- μιλάμε για ρήτρες ασφαλείας και για μονομερή μέτρα που απο χρόνια θα έπρεπε να λαμβάνουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις για να προστατεύσουν την Ελληνική οικονομία και να δημιουργήσουν ανάπτυξη (και εδώ υπάρχει έλλειψη στο κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό καθότι με ανακυκλωμένα, με μπαρόβια και με ποινικό μητρώο υλικά δεν μπορεί να δημιουργηθεί κάτι νέο, εκτός αν καεί το σύστημα)
- μιλάμε για τις φούσκες που δημιουργούνται έντεχνα στην Ελληνική οικονομία (πτώση και άνοδος της αξίας της γής, πλαστικό νόμισμα, SWAPS απο τιτλοποιήσεις ιδιωτικής και κρατικής περιουσίας χάριν της επιβίωσης των Ταμείων τα οποία όλες οι κυβερνήσεις άδειασαν μέχρι και τη τελευταία που τους έξυσε τον πάτο κοκ. Η κυβέρνηση θα χρειασθεί νέες χρηματοδοτήσεις για να ξαναγεμίσει τα Ταμεία και τις Τράπεζες που άδειασε. Οι χρηματοδοτήσεις όμως δεν πρέπει να προέρχονται απο δάνεια και SWAPS αλλά απο την αύξηση της παραγωγής και τη σωστή φορολόγηση όλων χωρίς διακρίσεις, κάτι που η σημερινή κυβέρνηση δεν κάνει και που πλέον αποτελεί προδοσία τόσο μεγάλη όσο η απεμπώληση εθνικού εδάφους, βλέπε ΑΟΖ την οποία δεν οριοθετεί για να μη γίνεται έλεγχος στα λαθραία που κυκλοφορούν στη θάλασα της Ανατολικής Μεσογείου).
- μιλάμε για λύσεις που προωθούν τη φτηνή ενέργεια και τη προστασία του περιβάλλοντος.
- σημειώνουμε σε ποιά μέλη της Λέσχης των 1000 ευνοουμένων της χώρας δίνονται θέσεις-κλειδιά και προστασία απο αδικήματα με νόμους που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε απο τη ΝΔ αλλά δεν έχει καταργήσει ακόμη. Τυχαίο;
- παρακολουθούμε με τι εγγυήσεις και κεφάλαια η κυβέρνηση θα στήσει τη Τράπεζα Ανάπτυξης, Κυριαρχίας ή όπως αλλοιώς ονομασθεί, μετά το τελευταίο “φροντιστήριο” που της έκανε η Τρόικα στις Βρυξέλλες.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση με προεξάρχουσα την Αριστερή Πλατφόρμα πού έχει ήδη ακουμπήσει τα φτερά της στο πάτωμα σαν κότα τελευταίας διαλογής,
- προχωράει σιγανά στην εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων που έχουν ήδη υπογραφεί, ανεξάρτητα του ξεκαρφώματος που της προσφέρουν με “επιθέσεις” πολλά ΜΜΕ
- διορίζει στελέχη απο τις κούτες των εφοπλιστών (για τα λαθραία η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη κινηθεί) σε θέσεις στις οποίες θέλουν να ελέγχουν
- προετοιμάζει μελλοντικά συγκυβέρνηση με τη ΝΔ έχοντας στις τάξεις της όλο το παλαιό ΠΑΣΟΚ. Δεν αποκλείω εκτός απο τη Κατσέλη να δούμε και τον ΓΑΠ σε υπουργείο.
Δεν είναι η διαπλοκή μόνο αυτό που διαφαίνεται αλλά και η πλήρης ασυδοσία και το αίσθημα ανασφάλειας που παραμένει και αυξάνει, παράμετροι καλά ελεγχόμενες και σωστά σχεδιασμένες ώστε οι λύσεις να απομακρύνονται και μελλοντικοί ηγέτες να φεύγουν σε ανώτερες ποιοτικά κοινωνίες. Λύσεις εκ των έξω που να μπορούν να εφαρμοσθούν απο τους μέσα δεν μπορούν να υπάρξουν. Ο ερχομός του Καποδίστρια αποτελεί την τρανότερη απόδειξη, αν και αυτός είχε στήριξη εκ των έξω όπως και ο Κολοκοτρώνης.
Πιστεύω ότι οι ανάγκες παράγουν τις λύσεις. Η σωστή πληρόφορηση αναδεικνύει τις ανάγκες όταν δεν λειτουργεί σαν θόρυβος. Ο χρόνος είναι λίγος. Ο αριθμός των επιλογών θα μειώνεται. Στο τέλος μια μόνο λύση θα υπάρξει. Aυτή που θα στηρίζεται στην αλήθεια. Το ψέμμα σιγά-σιγά θα σβύννει γρήγορα. Το ξύλο θα πέσει στο τέλος εκεί που χρειάζεται χωρίς να έχει υπάρξει προηγουμένως ειδοποίηση.
