Η μυθική δύναμη του εβδόμου γιου ενός πατέρα, που υπήρξε και ο ίδιος έβδομος γιος στη δική του οικογένεια θεωρούνταν πως ήταν επίλεκτος και ότι είχε το χάρισμα της ενόρασης. Ο αριθμός επτά φαίνεται να θεωρείται «μαγικός» αριθμός σε πολλούς πολιτισμούς και του αποδίδονται πολλές μυστικιστικές και θρησκευτικές ιδιότητες σε πολλές Σημιτικές και Μονοθεϊστικές θρησκείες.
Για παράδειγμα, στις Σημιτικές θρησκείες πιστεύεται ότι ο θεός δημιούργησε τον κόσμο σε εφτά ημέρες, ενώ σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία οι Πλειάδες ήταν επτά αδελφές που κρατούσαν συντροφιά στη θεάς Άρτεμη.
Όπως διαβάζουμε στη “Μηχανή του Χρόνου”, ο αριθμός επτά απαντά επίσης στα επτά θαύματα του κόσμου, τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, αλλά και στους εφτά θεούς της τύχης σύμφωνα με την Ιαπωνική μυθολογία. Αλλά και κατά την λαϊκή παράδοση ο αριθμός επτά παίζει σημαντικό ρόλο στη σειρά της γέννησης των παιδιών.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία οι Πλειάδες ήταν επτά αδελφές, κόρες του τιτάνα Άτλαντα και της Πλειόνης, αδελφές της Καλυψώς και των Υάδων
Σύμφωνα με μια παραλλαγή του μύθου, ο γίγαντας Ωρίωνας τις ερωτεύτηκε και τις καταδίωξε θέλοντας να τις απαγάγει. Η καταδίωξη συνεχίστηκε για πέντε χρόνια, οπότε οι Πλειάδες κατέφυγαν στο Δία, που τις έκανε αστερισμό για να τις γλιτώσει. Ο Ωρίωνας όμως τις ακολούθησε στον ουρανό σαν αστερισμός και έτσι οι Πλειάδες, που προπορεύονται μπροστά του στον ουρανό, πέφτουν στη θάλασσα για να του ξεφύγουν. Σήμερα είναι γνωστές κοινώς ως Πούλια ή Πλειά ή Πιλειά ή Απλειά ή Οπλειά και λόγω της ιστορίας των επτά αδελφών τις αποκαλούν και «Εφτάστερο» ή «Εξάστερο» επειδή μια έξ αυτών, η Μερόπη, είναι δυσδιάκριτη.
“Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση στις Ευρωπαϊκές χώρες, ο έβδομος γιος ενός έβδομου γιου, θεωρείται πως διαθέτει μαγικές δυνάμεις. Προϋπόθεση όμως είναι πριν από αυτόν να προηγούνται έξι αδέρφια, όλοι άνδρες, χωρίς καμία αδερφή ενδιάμεσα, αλλά και ο πατέρας πρέπει να είναι και ο ίδιος έβδομος κατά σειρά στη γέννηση της οικογένειας”.
Αν κάποιος πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις τότε διαθέτει μαγικές δυνάμεις ακόμα και θεραπευτικές ικανότητες. Πολλοί γιατροί στο παρελθόν ισχυρίζονταν ότι διέθεταν αυτές τις θεραπευτικές ιδιότητες ακριβώς επειδή ήταν έβδομοι κατά σειρά στη γέννηση της οικογένειάς τους… Στην Ιρλανδία ο έβδομος γιος ενός έβδομου γιου θεωρείται πως εκτός από τις θεραπευτικές ικανότητες έχει και την ικανότητα να προβλέπει το μέλλον.
Ο λυκάνθρωπος
Όμως ο έβδομος γιος ενός έβδομου γιου δεν διέθετε μόνο καλές ιδιότητες.
“Υπήρχαν διάφορες προκαταλήψεις ότι ο έβδομος γιος σε μια οικογένεια μόνο με αγόρια θα μπορούσε εύκολα να πέσει θύμα μίας κατάρας και να μεταμορφωθεί σε ένα είδος λυκάνθρωπου, γνωστού ως luison”
Αυτό το τερατόμορφο πλάσμα υπάρχει σε μυθολογίες της νότιας Αμερικής ιδιαιτέρως σε χώρες όπως η Αργεντινή, Βραζιλία, η Παραγουάη και η Ουρουγουάη. Ο μύθος αυτός προέρχεται από έναν γηγενή λαό της Παραγουάης τους Γκουαρανί. Κατά τους Γκουαρανί, ο λυκάνθρωπος ήταν ο έβδομος και νεότερος απόγονος του Ταού, ενός κακού πνεύματος και της Κεράνα, μιας θνητής γυναίκας. Σύμφωνα με την αρχική ιστορία, το είδος αυτού του λυκάνθρωπου , το λουιζόν, (Luison ή Lobison), ήταν ο θεός του θανάτου και είχε μια τρομακτική όψη.
Το λουιζόν ήταν ο θεός του θανάτου και είχε μια τρομακτική όψη
Το πρόσωπό του ήταν μακρύ και χλωμό ενώ το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του ήταν καλυμμένο από μακρύ βρώμικο τρίχωμα. Τα μάτια του ήτανε τρομακτικά και το σώμα του ανέδιδε τη μυρωδιά του θανάτου.
“Με το πέρασμα του χρόνου και την επαφή με τους Ευρωπαίους αποίκους, το Luison μεταμορφώθηκε από τον Θεό του θανάτου σε λυκάνθρωπο. Λέγεται ότι τη νύχτα της πανσελήνου και ειδικά εάν τύχαινε να πέσει νύχτα Παρασκευής, ο έβδομος γιος μιας οικογένειας μόνο αγοριών μετά την ηλικία των 13, θα μεταμορφωνόταν σε Luison”.
Όπως και ο λυκάνθρωπος των Ευρωπαίων, το Luison, τρομοκρατούσε τις νύχτες τον κόσμο, κυνηγούσε, σκότωνε και σκορπούσε την κατάρα του με δάγκωμα. Το 1907 ένα άλλο έθιμο που σχετίζονταν με τον έβδομο γιο ενσωματώθηκε στον μύθο του Luison. Σύμφωνα με αυτό το έθιμο, που έχει την προέλευσή του στη Γερμανία, ο βασιλιάς θα έπρεπε να έχει υπό την προστασία του τον έβδομο γιο μιας οικογένειας των υπηκόων του. Όταν ο Ερρίκος Μπροστ και η Απολλωνία Χόλμαν που ήταν Γερμανοί και μετανάστευσαν στην Αργεντινή στις αρχές του 1900 μετέφεραν αυτό το έθιμο μαζί τους και ζήτησαν από τον πρόεδρο της Αργεντινής Χοσέ Φιγκουερόα να βαπτίσει τον έβδομο γιο τους, ο πρόεδρος απάντησε θετικά στο αίτημα τους και αυτή η παράδοση εξακολουθεί να ισχύει μέχρι και σήμερα.
Το 2014 ο Γερ Ταουίλ, ο έβδομος γιος μιας οικογένειας, βαφτίστηκε από την πρόεδρο της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ. Ο μύθος του εβδόμου γιου ενός έβδομου γιου εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα και βρίσκεται σε πολλές ταινίες, στη λογοτεχνία και τη μουσική. Σε μία εποχή που ανθίσταται σθεναρά στις προλήψεις η μαγεία του αριθμού εφτά εξακολουθεί να γοητεύει τον κόσμο.
