Γεννήθηκε στο Ούλμ της Γερμανίας στις 14 Μαρτίου 1879, μεγάλωσε στο Μόναχο και πέθανε στις 18 Απριλίου του 1955 στο Πρίστον του Νιου Τζέρσεϋ.

Κορυφαίος φυσικός και μαθηματικός εβραϊκής καταγωγής ,που πολιτογραφήθηκε μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο ως πολίτης των ΗΠΑ.Πρόσφερε στις φυσικές επιστήμες τεράστιες υπηρεσίες και μπορεί να θεωρηθεί ως ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης του μέλλοντος.

Η θεωρία της σχετικότητας, που ανακοίνωσε για πρώτη φορά το 1905 και ανάπτυξε αναλυτικότερα το 1916, τον έφεραν στο προσκήνιο. Επίσης, ίσης σπουδαιότητας είναι και η ανάπτυξη από τον ίδιο της θεωρίας των κβάντα.

Από νεαρή ηλικία είχε κλίση στα μαθηματικά παρόλο που δεν διακρίθηκε ως μαθητής. Το 1894 όταν η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ιταλία πήγε στην Ελβετία όπου τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Ααρόου.

Σπούδασε φυσική στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης απ’όπου πήρε το διδακτορικό δίπλωμα το 1905.Αφού απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα εργάστηκε από το 1902 ως το 1909 στην ελβετική υπηρεσία απονομής διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στη Βέρνη ως εμπειρογνώμονας. Παράλληλα έκανε και δικές του εργασίες. Το 1905 δημοσίευσε 4 άρθρα στα επιστημονικά χρονικά της φυσικής.

Στο πρώτο από αυτά έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1921.Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλανκ για την ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος.

Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής θεωρίας.Αργότερα ,ο ίδιος εναντιώθηκε στη θεωρία των κβάντα γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Θεός έπαιζε ζάρια όταν έφτιαχνε τον κόσμο.

Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 διατύπωσε την ειδική θεωρία της σχετικότητας και στο τέταρτο έδειξε ότι από αυτή συνάγεται ο διάσημος τύπος

Ε = mc2 που δηλώνει την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας.

Το Νοέμβριο του 1915 ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη γενική θεωρία της σχετικότητας σε μια σειρά διαλέξεων μπροστά στα μέλη της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημόνων.

Το 1919 κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης ο σερ Άρθουρ Έντιγκτον παρακολούθησε το φως αστέρων καθώς αυτοί περνούσαν κοντά από τον ήλιο. Οι μετρήσεις του συμφωνούσαν με τη θεωρία της σχετικότητας και το γεγονός αυτό έκανε τον Αϊνστάιν διάσημο.

Το 1909 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης,το 1911 τακτικός καθηγητής στο γερμανικό πανεπιστήμιο της Πράγας και το 1912 στην πολυτεχνική σχολή της Ζυρίχης.

Το 1912 έγινε επίσης μέλος της πρωσικής ακαδημίας των επιστημών,διορίστηκε καθηγητής του πανεπιστημίου του Βερολίνου και διευθυντής του ινστιτούτου φυσικών επιστημών του αυτοκράτορα Γουλιέλμου.Από τότε παρέμεινε στο Βερολίνο μέχρι το 1932.

Από το 1920 μέχρι το 1924 ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, εκλέχτηκε μέλος διαφόρων εταιριών και ακαδημιών και πήρε διάφορες τιμητικές διακρίσεις σε ένδειξη αναγνώρισης της αξίας του.

Στο τέλος του 1932 προσκλήθηκε στις ΗΠΑ και εγκατέλειψε το Βερολίνο.Έστειλε την παραίτησή του στην Ακαδημία της Πρωσίας όπου ήταν ανεπιθύμητος στους ναζί ως Ισραηλίτης.

Το 1935 οι Αϊνστάιν, Ποντόσκι και Ρόζεν δημοσίευσαν το περίφημο «παράδοξο» που φέρει τα αρχικά epr. Το ερώτημα με το οποίο καταπιάνεται στη συνέχεια είναι το κατά πόσο η κβαντική θεωρία είναι ή όχι μια πλήρης θεωρία.Η συζήτηση αυτή παίρνει μεγάλες διαστάσεις και αποκαλύπτει νέες πτυχές της κβαντομηχανικής όπως η μη τοπικότητα και η κβαντική πληροφορία .

Οι τεχνολογικές εφαρμογές αυτού του νέου πεδίου όπως η κβαντική τηλεμεταφορά, η κβαντική κρυπτογραφία και οι κβαντικοί υπολογιστές βρίσκονται σήμερα υπό εξέλιξη .

Ως αποτέλεσμα αυτού του προβληματισμού προέκυψε και η ερμηνεία των πολλών κόσμων του Έβερτ το 1956.

Στις ΗΠΑ ο Αϊνστάιν δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια. Το 1940 έγινε αμερικάνος πολίτης ,εργαζόταν στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Σπουδών του Πρίστον.

Πέθανε σε νοσοκομείο της πόλης μετά από βαριά αρρώστια. Εκτός από τα γιγάντια επιστημονικά του προσόντα και την τεράστια αξία του ως σοφός, διακρίθηκε και ως υπέρμαχος των πνευματικών ελευθεριών και της ειρήνης.

Ήταν και θερμός Σιωνιστής γι’αυτό αμείφθηκε από το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ το οποίο το 1952, μετά το θάνατο του ιδρυτή του και πρώτου προέδρου Χάιμ Βάισμαν, πρότεινε στονΑϊνστάιν να γίνει αντικαταστάτης του και δεύτερος κατά σειρά πρόεδρος της ανεξάρτητης Ισραηλινής Δημοκρατίας.

Ο Αϊνστάιν όμως αρνήθηκε λέγοντας ότι αν και η τιμή που του γινόταν ήταν μεγάλη,δεν θεωρούσε τον εαυτό του κατάλληλο για ένα τέτοιο αξίωμα και πρόσθεσε πως επειδή δεν είχε κατανοήσει ακόμα πλήρως το φυσικό και πραγματικό κόσμο προτιμούσε να παραμείνει ο σκεπτικιστής αυτού του κόσμου.

Το όνομα του γνωστού σε όλους Αϊνστάιν ίσως μας φανεί λίγο αστείο στη μετάφρασή του, γιατί Αϊνστάιν στα Γερμανικά σημαίνει «ένα τούβλο» και αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον ίδιο, γιατί ο Αϊνστάιν είναι μία από τις μεγαλύτερες μεγαλοφυΐες του κόσμου!

1879 Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες όλου του κόσμου, γεννιέται στη μικρή πόλη Ουλμ της Γερμανίας στις 14 Μαρτίου. Τον επόμενο χρόνο (1880) μετακομίζουν οικογενειακά στο Μόναχο, όπου ο πατέρας και ο θείος του άρχισαν να εργάζονται σε ένα μικρό ηλεκτροτεχνικό εργοστάσιο. Εκεί, ο Άλμπερτ περνά τα πρώτα χρόνια της σχολικής του ζωής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νεαρός Άλμπερτ δεν ήταν πολύ καλός μαθητής στο Λύκειο. Επίσης σπούδασε μουσική και έγινε ένας ολοκληρωμένος βιολιστής.

1894 Αργότερα, μετακομίζουν στο Μιλάνο, όπου ανοίγουν άλλη βιοτεχνία. Ο Άλμπερτ μένει στο Μόναχο με σκοπό να τελειώσει τις σπουδές του. Ο θείος του, όταν ήταν μικρός ο Άλμπερτ, του έδειξε τη μαγεία των μαθηματικών και θα μπορούσαμε να πούμε, ότι τον παρακίνησε να βρει την απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα που θα ασχοληθεί στο μέλλον, έτσι, ασχολείται με τα Μαθηματικά. Είναι γνωστό επίσης ότι σε ηλικία 15 ετών, απέδειξε το Πυθαγόρειο θεώρημα και σε ηλικία μόλις 12 ετών, θέλησε να αφιερωθεί στην επίλυση του γρίφου που λέγεται «σύμπαν».

1900 Αποφοιτά από το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, που σήμερα είναι γνωστό ως ΕΤΗ.

1905 Ο Άλμπερτ ως νεαρός επιστήμονας, αρχίζει να δημοσιεύει τις εργασίες του, στο γνωστό τότε περιοδικό «Annalen der Physik». Η θεωρία της Σχετικότητας που θα τον ταλαιπωρούσε σε όλη του τη ζωή είχε γεννηθεί. Εκείνα τα χρόνια, ήταν κατώτερος υπάλληλος στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνίας στη Βέρνη.

1909 Η ζωή του αλλάζει καθώς εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και το 1912 εκλέγεται στο Πολυτεχνείο της ίδιας πόλης.

Επίσης, το 1913 δέχεται θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

1914 Ξεκινά να δίνει διαλέξεις στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης, ενώ η φήμη του μεγαλώνει όταν δίνει διαλέξεις για πρώτη φορά στην Αμερική, το 1921.

1916 Δημοσιεύει την πιο σημαντική του θεωρία, τη γνωστή «θεωρία της Σχετικότητας», που τότε ούτε οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να κατανοήσουν.

1921 Βραβεύεται παίρνοντας το βραβείο Nobel, για τη συμβολή του στη «Θεωρητική Φυσική και ιδιαίτερα, την ανακάλυψη του φωτοηλεκτρικού φαινόμενου». Η απονομή έγινε το 1922, αλλά χωρίς τον Αϊνστάιν, που ήταν στην Ιαπωνία.

Το 1932 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου από το 1941 εργάστηκε για την κατασκευή της ατομικής βόμβας