24 Ιανουαρίου 1994 και η 17Ν αποφασίζει να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της για τη δολοφονία του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, Μιχάλη Βρανόπουλου. Μία δολοφονία που, όπως αναφέρει αργότερα σε προκήρυξή της η οργάνωση, είχε αποφασιστεί από τον Ιούνιο του 1993. Εκτελεστές, Δημήτρης Κουφοντίνας και μαζί του ο Σάββας Ξηρός.
Η ώρα είναι λίγο μετά τις 09:00 το πρωί και ο Μιχάλης Βρανόπουλος φτάνει, με θωρακισμένο αυτοκίνητο που οδηγεί ο Νικόλαος Γρίσπος, στην οδό Σόλωνος 39 στο Κολωνάκι, όπου διατηρούσε δικηγορικό γραφείο. Με το που κατεβαίνει, ένας άγνωστος άνδρας τον πλησιάζει και τον πυροβολεί πέντε φορές εξ επαφής, με 45άρι πιστόλι που η 17Ν είχε διαπράξει στο παρελθόν οκτώ ακόμη φόνους.
Ο Γρίσπος τρέχει να προστατέψει τον Βρανόπουλο, το μόνο όμως που καταφέρνει είναι να τραυματιστεί και αυτός. Ο εκτελεστής -που στο δικαστήριο θα ειπωθεί ότι είναι ο Δημήτρης Κουφοντίνας- διασχίζει ανενόχλητος την οδό Σόλωνος και ανεβαίνει σε ένα παπάκι που φέρεται να οδηγεί ο Σάββας Ξηρός.
Το μηχανάκι βρέθηκε αργότερα στην οδό Πρασσά και αποδείχθηκε ότι ήταν κλεμμένο, όπως και οι πινακίδες.
Ο πρώην διοικητής της Εθνικής Τράπεζας μεταφέρεται με ένα ταξί στον «Ευαγγελισμό» και πριν ξεψυχήσει προλαβαίνει να πει «με σκότωσε η 17 Νοέμβρη». Ο αστυνομικός που βρίσκεται μαζί του στο ταξί τον ρωτά πώς το ξέρει και ο Βρανόπουλος αποκρίνεται «μου το είπε ο φίλος μου ο Ηρακλής», ένα πρόσωπο που ακόμη και σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί ποιο είναι.
Την ίδια ώρα, ο οδηγός του, μεταφέρεται επίσης με ταξί στο «Ιπποκράτειο» και όντας ελαφρύτερα τραυματισμένος τη γλιτώνει.
Η προκήρυξη
Με προκήρυξη στον ρ/σ Σκάι η τρομοκρατική οργάνωση 17Ν αναλαμβάνει την ευθύνη της δολοφονίας και αποκαλύπτει ότι η απόφαση είχε ληφθεί από τον Ιούνιο του 1993 και γι’ αυτό το πρώτο μέρος της γράφτηκε τότε. Για διάφορους λόγους τα μέλη της δεν μπόρεσαν να διαπράξουν τη δολοφονία παρ’ όλο που προσπάθησαν αρκετές φορές. Σε αυτό το πρώτο μέρος της προκήρυξης η οργάνωση εξηγεί τους λόγους για τους οποίους θεωρεί σκάνδαλο την πώληση της ΑΓΕΤ Ηρακλής («υπ’ αριθμόν δύο υπεύθυνος, μετά το Μητσοτάκη, ο Βρανόπουλος» σχολίαζε η 17Ν).
Στο δεύτερο μέρος, που συντάχθηκε τον Δεκέμβριο, εκτοξεύονται κατηγορίες εναντίον ολόκληρου του πολιτικού κόσμου, της Δικαιοσύνης και του Τύπου. Στο τέλος η 17Ν αναλαμβάνει την ευθύνη για σχετικές επιθέσεις εναντίον Εφοριών και ανατινάξεις αυτοκινήτων διευθυντών τους και της ΥΠΕΔΑ, ενώ παράλληλα «υπόσχεται» νέες επιθέσεις όσο θεωρεί άδικο το φορολογικό σύστημα: «Θα χτυπάμε χωρίς προειδοποίηση εφοριακούς». Κανένας από τους μέχρι στιγμής συλληφθέντες δεν έχει ομολογήσει τη συμμετοχή του στη δολοφονία, ούτε κατονόμασε κάποιον που να συμμετείχε σε αυτήν.
Τον Φεβρουάριο του 2003, ο δημοσιογράφος Γιώργος Μασσαβέτας καλείται από τον τότε εισαγγελέα Πρωτοδικών Δημήτρη Παπαγγελόπουλο προκειμένου να καταθέσει στο πλαίσιο τις έρευνας, με αφορμή τις καταγγελίες του σε τηλεοπτικό σταθμό σχετικά με εκβιασμούς που δεχόταν ο Βρανόπουλος πριν από την δολοφονία του. O μάρτυρας, μεταξύ άλλων, φέρεται να αναφέρθηκε και σε μία γυναίκα η οποία ανήκε στο στενό περιβάλλον του Μιχάλη Βρανόπουλου και η οποία γνωρίζει τα ονόματα των ατόμων που τον εκβίαζαν.
