1. “Όταν ήμουν μικρός, είπα στους γονείς μου για μια γυναίκα που αποκαλούσα “Η γυναίκα με τα φιλιά”. Η μαμά μου νόμιζε ότι ήταν κάτι που είχε σκεφτεί ο μπαμπάς μου και ο μπαμπάς μου το αντίστροφο. Τελικά, σκέφτηκαν να ρωτήσουν ο ένας τον άλλο για την ιστορία και κατατρόμαξαν όταν κατάλαβαν ότι κανείς τους δεν είχε σκεφτεί αυτή την ιστορία.
Δεν την θυμάμαι καλά, αλλά θυμάμαι ότι είχε μακριά, σκούρα μαλλιά και φορούσε μακριά φορέματα. Αυτό το μπάνιο ακόμη με κάνει να ανατριχιάζω. Ο λόγος που την ονόμασα “Η γυναίκα με τα φιλιά” είναι επειδή μου έστελνε φιλιά…”
2. “Mου άρεσε πολύ να παίζω με τα τουβλάκια σαν παιδί. Μου άρεσε να φτιάχνω ψηλούς πύργους και να τους χαλάω. Μια φορά, αφού γκρέμισα έναν πύργο, βαρέθηκα και πήγα να ζητήσω από την μαμά μου άδεια να παίξω έξω. Είπε ότι μπορούσα να βγω αφού μάζευα τα τουβλάκια που είχα αφήσει στο πάτωμα.
Πήγα στο δωμάτιο μου, αλλά όταν μπήκα είδα τον αδερφό μου, ο οποίος ήταν μερικά χρόνια μικρότερος μου, να μαζεύει τα τουβλάκια για μένα. Είχε ανάψει τα φώτα και ήταν πολύ αφοσιωμένος σ’αυτό που έκανε. Πήγα και είπα στην μαμά μου και της είπα ότι ο αδερφός μου τα μάζευε και με κοίταξε, μετά κοίταξε έξω για μια στιγμή και είπε, “Ο αδερφός σου είναι έξω και παίζει”.
Πήγα πίσω στο δωμάτιο μου και είδα ότι δεν ήταν κανείς, το φως ήταν σβηστό και τα τουβλάκια ήταν ακόμα σκορπισμένα στο πάτωμα.”
Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα